زنج: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = زنج | عنوان مدخل = زنج | مداخل مرتبط = [[زنج در معارف مهدویت]] - [[زنج در معارف دعا و زیارات]]| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[زنج در قرآن]] - [[زنج در حدیث]] - [[زنج در معارف مهدویت]] - [[زنج در معارف دعا و زیارات]] - [[زنج در معارف و سیره سجادی]] - [[زنج در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[زنج (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
زنج، معرّب زنگ است. زنجی و زنگباری قومی از سیاهان در [[آفریقا]] هستند. [[سرزمین]] زنج جنوب سودان است. زنج سرزمینی است که شمال آن [[یمن]]، و جنوب آن فیافی، و [[مشرق]] آن نوبه و [[غرب]] آن [[حبشه]] است. [[امام سجاد]]{{ع}} در [[صحیفه]] آن‌گاه که از [[خدای متعال]] [[پیروزی اسلام]] را بر [[دشمنان]] درخواست می‌فرماید از زنج نیز در کنار [[هند]] و [[روم]] و... نام می‌برد: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي‏ أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ‏ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ‏ وَ... وَ الزَّنْجِ}}<ref>دعای ۲۷.</ref>؛ «ای [[خداوند]] چنان کن که این [[دعا]] همه دشمنانت را در اقطار بلاد در برگیرد: از [[هندوان]] و [[رومیان]] و... و زنگبار».<ref>ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیدالساجدین{{ع}}، سیدعلی خان حسینی حسنی مدنی شیرازی، مؤسسة النشر اسلامی، قم، ۱۴۰۹، چاپ اول؛ الصحیفة السجادیة الکاملة شرح و حاشیة، غائب عسیلی، المؤسسة الدولیة، بیروت، ۱۹۹۹ م، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبد المحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.</ref><ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «زنج»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۶۱.</ref>
زنج، معرّب زنگ است.


== جستارهای وابسته ==
زنجی و زنگ‌باری قومی از سیاهان در [[آفریقا]] هستند.
* [[صاحب زنج]]
 
[[سرزمین]] زنج جنوب سودان است.
 
زنج سرزمینی است که شمال آن [[یمن]]، و جنوب آن فیافی، و [[مشرق]] آن نوبه و [[غرب]] آن [[حبشه]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} در [[صحیفه]] آن‌گاه که از [[خدای متعال]] [[پیروزی اسلام]] را بر [[دشمنان]] درخواست می‌فرماید از زنج نیز در کنار [[هند]] و [[روم]] و... نام می‌برد: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي‏ أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ‏ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ‏ وَ... وَ الزَّنْجِ}}<ref>دعای ۲۷.</ref>؛ «ای [[خداوند]] چنان کن که این [[دعا]] همه دشمنانت را در اقطار بلاد در برگیرد: از [[هندوان]] و [[رومیان]] و... و زنگبار».<ref>ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیدالساجدین {{ع}}، سیدعلی خان حسینی حسنی مدنی شیرازی، مؤسسة النشر اسلامی، قم، ۱۴۰۹، چاپ اول؛ الصحیفة السجادیة الکاملة شرح و حاشیة، غائب عسیلی، المؤسسة الدولیة، بیروت، ۱۹۹۹ م، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبد المحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.</ref><ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «زنج»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۶۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۸: خط ۱۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:زنج]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۷

مقدمه

زنج، معرّب زنگ است.

زنجی و زنگ‌باری قومی از سیاهان در آفریقا هستند.

سرزمین زنج جنوب سودان است.

زنج سرزمینی است که شمال آن یمن، و جنوب آن فیافی، و مشرق آن نوبه و غرب آن حبشه است. امام سجاد (ع) در صحیفه آن‌گاه که از خدای متعال پیروزی اسلام را بر دشمنان درخواست می‌فرماید از زنج نیز در کنار هند و روم و... نام می‌برد: «اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي‏ أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ‏ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ‏ وَ... وَ الزَّنْجِ»[۱]؛ «ای خداوند چنان کن که این دعا همه دشمنانت را در اقطار بلاد در برگیرد: از هندوان و رومیان و... و زنگبار».[۲][۳]

منابع

پانویس

  1. دعای ۲۷.
  2. ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیدالساجدین (ع)، سیدعلی خان حسینی حسنی مدنی شیرازی، مؤسسة النشر اسلامی، قم، ۱۴۰۹، چاپ اول؛ الصحیفة السجادیة الکاملة شرح و حاشیة، غائب عسیلی، المؤسسة الدولیة، بیروت، ۱۹۹۹ م، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبد المحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.
  3. شیرزاد، امیر، مقاله «زنج»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۶۱.