تل: تفاوت میان نسخه‌ها

{{متن قرآن|فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ}}<ref>«و چون هر دو (بدین کار) تن دادند و (ابراهیم) او را به روی درافکند (او را از آن کار بازداشتیم)؛» سوره صافات، آیه ۱۰۳.</ref>.

مکان مرتفع (تپه). این معنی تل است در کتاب لغت‌شناسی. «تله؛ از ماده «تل» در اصل به معنی مکان مرتفع است و {{متن قرآن|تَلَّهُ لِلْجَبِينِ}} مفهومش این است که او را بر مکان مرتفعی به یک طرف صورت بر [[زمین]] افکند، جبین به معنی طرف صورت است و دو طرف را جبینیان می‌گویند»<ref>تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۱۳۰.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۳۷۹.</ref>