جز
جایگزینی متن - 'ref>[[دانشنامه نهج البلاغه' به 'ref>دینپرور، سید حسین، [[دانشنامه نهج البلاغه'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'ref>[[دانشنامه نهج البلاغه' به 'ref>دینپرور، سید حسین، [[دانشنامه نهج البلاغه') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
[[امام]] {{ع}} در مواردی چند در تبیین خیر و شر [[اخلاقی]] به اقامه [[دلیل]] و [[برهان]] پرداخته که این امر در تأثیرگذاری بر افراد در ایجاد انگیزه عمل به خیر یا پرهیز از شر مؤثر است. برای مثال "[[حسد]] نورزید، زیرا از بین برنده [[ایمان]] است"<ref>{{متن حدیث|تَحَاسَدُوا فَإِنَّ الْحَسَدَ يَأْكُلُ الْإِيمَانَ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۸۶</ref>، [[استدلال]] در پرهیز از [[بخل]] و [[غرور]]<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۲۱</ref> و [[استدلال]] در پرهیز از عیبجویی<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۴۰</ref> و... . | [[امام]] {{ع}} در مواردی چند در تبیین خیر و شر [[اخلاقی]] به اقامه [[دلیل]] و [[برهان]] پرداخته که این امر در تأثیرگذاری بر افراد در ایجاد انگیزه عمل به خیر یا پرهیز از شر مؤثر است. برای مثال "[[حسد]] نورزید، زیرا از بین برنده [[ایمان]] است"<ref>{{متن حدیث|تَحَاسَدُوا فَإِنَّ الْحَسَدَ يَأْكُلُ الْإِيمَانَ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۸۶</ref>، [[استدلال]] در پرهیز از [[بخل]] و [[غرور]]<ref>نهج البلاغه، حکمت ۱۲۱</ref> و [[استدلال]] در پرهیز از عیبجویی<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۴۰</ref> و... . | ||
بدینترتیب [[نظام]] [[اخلاقی]] بر اساس چهار رکن تمیز اعمال خیر از شر، تبیین مفاهیم [[اخلاقی]]، ترجیح اهم بر مهم در فعل [[اخلاقی]] و [[استدلال]] در تبیین خیر و شر شکل میگیرد. با مراجعه به [[نهج البلاغه]]، افزون بر اینکه با [[نظام]] [[اخلاقی]] منسجم و برگرفته از [[فرهنگ]] قرآنی مواجه میشویم، در عین حال بسیاری از [[ارزشها]] یا ضدارزشهای [[اخلاقی]] به [[بهترین]] شکل و بهگونهای بسیار نافذ و مؤثر در [[جان]] [[آدمی]] مینشیند. [[خطبه]] [[متقین]] ترسیم گویایی از [[فضایل]] و ارزشهای [[اخلاقی]] است که هر خوانندهای را به شدت تحت تأثیر قرار میدهد. همچنین [[خطبه قاصعه]] که در [[نکوهش]] [[تکبر]] است، عمیقترین آثار را در نفرت [[انسان]] از این رذیلت [[اخلاقی]] بر جای میگذارد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 93- 95.</ref>. | بدینترتیب [[نظام]] [[اخلاقی]] بر اساس چهار رکن تمیز اعمال خیر از شر، تبیین مفاهیم [[اخلاقی]]، ترجیح اهم بر مهم در فعل [[اخلاقی]] و [[استدلال]] در تبیین خیر و شر شکل میگیرد. با مراجعه به [[نهج البلاغه]]، افزون بر اینکه با [[نظام]] [[اخلاقی]] منسجم و برگرفته از [[فرهنگ]] قرآنی مواجه میشویم، در عین حال بسیاری از [[ارزشها]] یا ضدارزشهای [[اخلاقی]] به [[بهترین]] شکل و بهگونهای بسیار نافذ و مؤثر در [[جان]] [[آدمی]] مینشیند. [[خطبه]] [[متقین]] ترسیم گویایی از [[فضایل]] و ارزشهای [[اخلاقی]] است که هر خوانندهای را به شدت تحت تأثیر قرار میدهد. همچنین [[خطبه قاصعه]] که در [[نکوهش]] [[تکبر]] است، عمیقترین آثار را در نفرت [[انسان]] از این رذیلت [[اخلاقی]] بر جای میگذارد<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 93- 95.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |