|
|
(۷۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{در دست ویرایش ۲|ماه=مه|روز=۱۹|سال=۲۰۱۶}}</noinclude>
| | علم غیب (کتاب) ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد: |
|
| |
|
| | * [[علم غیب ۱ (کتاب)]]: نوشته [[فریبا چناری]] چاپ [[انتشارات ناس]]. |
| | * [[علم غیب ۲ (کتاب)]]: نوشته [[علی نمازی شاهرودی]] چاپ [[انتشارات نیک معارف]] و [[انتشارات ولایت]]. |
|
| |
|
| {{جعبه اطلاعات کتاب | | {{ابهامزدایی}} |
| | عنوان =
| |
| | عنوان اصلی = علم غیب
| |
| | تصویر =
| |
| | اندازه تصویر =
| |
| | از مجموعه =
| |
| | زبان = فارسی
| |
| |زبان اصلی =
| |
| | نویسنده = [[علی نمازی شاهرودی]]
| |
| | نویسندگان =
| |
| | تحقیق یا تدوین =[[مرتضی اعدادی خراسانی]]
| |
| | زیر نظر =
| |
| | به کوشش =
| |
| | مترجم =
| |
| | مترجمان =
| |
| | ویراستار = [[محمد ربانی]]
| |
| | ویراستاران =
| |
| | موضوع = [[علم غیب ائمه (ع)]]، [[كلام اسلامی]]، [[علم غیب]]
| |
| | مذهب = [[شیعه]]
| |
| | ناشر = [[ولایت]]، [[نیک معارف]]
| |
| | به همت =
| |
| | وابسته به =
| |
| | محل نشر = مشهد، ایران. تهران، ایران.
| |
| | سال نشر = 1377، 1393
| |
| | تعداد جلد = 1
| |
| | صفحه = 160، 240
| |
| | قطع = وزیری
| |
| | نوع جلد = شومیز
| |
| | شابک = 9789646172432، 1-66-5567-964
| |
| | ردهبندی کنگره =
| |
| | ردهبندی دیویی =297.32
| |
| | شماره ملی =
| |
| }} | |
| | |
| علم غیب کتابی است به زبان فارسی که به علم غیب ائمه (ع) وشرح و بررسی و کلام اسلامی و علم غیب میپردازد. این کتاب به قلم علی نمازی شاهرودی نوشته شده و توسط نیک معارف و ولایت به چاپ رسیدهاست. (1)و(2)
| |
| | |
| ==درباره کتاب==
| |
| | |
| کتاب علم غیب پژوهشی است پیرامون اثبات علم غیب پیامبر اسلام (ص) و ائمه (ع)، كه به شیوه تحلیلی نگاشته شده است. روش آن كلامی - تفسیری و حدیثی است. اهم موضوعات كتاب چنین است: علم غیب و قدرت پیامبر اسلام (ص) و ائمه (ع) در قرآن و احادیث، پاسخ به شبهات متوسلین به آیات و روایات در نفی علم غیب معصومین (ع)، گفتار دانشمندان شیعه در مورد علم غیب، موارد استفاده از علم غیب. (2)
| |
| | |
| ==فهرست کتاب==
| |
| *مقدمه تحقیق
| |
| *مقدمه مولف
| |
| *بخش اول: علم غیب پیغمبر اکرم و ائمه هدی (ع) در قرآن
| |
| *فصل اول: آیات اثبات کننده علم غیب پیغمبر اکرم و ائمه (ع)
| |
| *1- اعطای علم غیب به برگزیدگان
| |
| *2- اعطای علم غیب بر (من ارتضی من رسول)
| |
| *معنی غیب
| |
| *3- احصای همه اشیاء در امام مبین
| |
| *تفسیر امام مبین به لوح محفوظ
| |
| *4- آگاهی امیر المومنین (ع) به تمامی علوم
| |
| *5- آگاهی اهل البیت (ع) از اسم اعظم الهی
| |
| *6- وجود همه چیز در کتاب مبین
| |
| *7- علم ائمه به تمام حقایق قرآن
| |
| *8- بیان همه چیز در قرآن
| |
| *9- علم کتاب مسطور برای ائمه هدی (ع)
| |
| *10- قرار دادن تمامی امور برای امام
| |
| *11- دانایی به همه حوادث در نزد امام
| |
| *12- اهل بیت (ع) متوسمین اند
| |
| *13- نزول ملائکه و روح بر امام
| |
| *14- ارتباط شب قدر با امام
| |
| *15- گواه بودن ائمه بر خلق
| |
| *16- علم امام بر امور آینده
| |
| *17- آگاهی پیامبر و ائمه (ع) از امور
| |
| *18- آشنایی مردان الهی به سیمای خلایق
| |
| *19- اخبار گذشته و آینده در نزد اهل البیت (ع)
| |
| *فصل دوم: دلالت روایات بر وجود تمامی علوم در قران
| |
| *بخش دوم: علم غیب پیغمبر اکرم و ائمه هدی (ع) در روایات
| |
| *1- اعطای علم و فهم پیامبر به ائمه هدی (ع)
| |
| *2- آگاهی ائمه (ع) از تمامی علومی که به خلق داده شده
| |
| *3- علم ائمه (ع) بر آن چه واقع شده و می شود، تا روز قیامت
| |
| *4- علم ائمه (ع) به وقایع آینده، از طریق مصحف حضرت فاطمه (س)
| |
| *5- آگاهی ائمه (ع) از علم جفر
| |
| *6- علم ائمه (ع) به بلایا و منایا و فصل الخطاب و انساب
| |
| *7- آگاهی ائمه از آجال و اسباب حوادث و امراض
| |
| *اعتقاد به علم غیب پیغمبر و ائمه هدی (ع) غلو نیست
| |
| *8- ائمه (ع)، مومنین و منافقین و اخیار و اشرار را می شناسند
| |
| *9- آگاهی ائمه (ع) از خطورات قلبی و اعمال و احوال خلق
| |
| *10- تمام علوم انبیا به خاتم الانبیاء (ص) و از ایشان به ائمه رسیده است
| |
| *11- نزد ائمه (ع) کتابی هست که اسامی تمامی پادشاهان در آن است
| |
| *12- نزد ائمه (ع) کتابی هست که اسامی شیعیان و پدرانشان در آن است
| |
| *13- نزد ائمه (ع) کتابی هست که اهل بهشت و جهنم در آن است
| |
| *14- ائمه هدی (ع) از انبیای گذشته داناترند
| |
| *15- ائمه هدی (ع) خزاین و معادن علم پروردگار و موضع اسرار وحی اویند
| |
| *16- آگاهی ائمه (ع) از تمامی کاینات توسط روح القدس
| |
| *17- دانایی ائمه (ع) به تمامی زبان ها و نطق حیوانات
| |
| *18- ائمه هدی (ع) محدث اند
| |
| *19- انتقال علوم از پیغمبر اکرم به امیر المومنین و ائمه هدی (ع)
| |
| *20 عرش بر علم و قدرت اطلاق شده و ائمه (ع) حاملان عرشند
| |
| *21- افزوده علم پیغمبر اکرم و ائمه هدی (ع)
| |
| *22- جهات علوم ائمه هدی (ع)
| |
| *23- ائمه هدی (ع) در علم و قدرت متساوی اند
| |
| *24- خزاین زمین و کلیدهای آن نزد ائمه هدی (ع) است
| |
| *25- سپرده شدن اسرار الهی از پیامبر به امیر المونین و سپس به ائمه (ع)
| |
| *26- آگاهی ائمه از اعمال و احوال خلایق و وسیله عمود نور
| |
| *27- ارائه ملکوت آسمان ها و زمین به ائمه هدی (ع)
| |
| *28- حجت بودن ائمه (ع) بر جمیع عوالم امکان و خلق زمین و آسمان
| |
| *بخش سوم: قدرت پیغمبر اکرم و ائمه هدی (ع) در قرآن و روایات
| |
| *بخش چهارم: پاسخ به برخی شبهات
| |
| *فصل اول: بررسی آیات مورد استدلال برای نفی علم غیب پیغمبر و ائمه هدی (ع)
| |
| *1- نبودن علم غیب برای غیر خدا
| |
| *2- مالک نبودن پیامبر به اموراتش
| |
| *3- اختصاص علم غیب بالذات به خداوند
| |
| *4- نفی علم غیب بالذات از پیامبر اکرم (ص)
| |
| *5- وجود مفاتیح غیب نزد خداوند
| |
| *6- نفی علم ذاتی پیامبر(ص)
| |
| *7- نفی علم از غیر خدا
| |
| *8- کاستی علم مخلوقات
| |
| *9- نسبت عدم علم به پیامبر
| |
| *10- نداشتن علم غیب در بعضی از امور
| |
| *11- اختصاص (علم الساعه) به خداوند
| |
| *فصل دوم: بررسی روایات مورد استدلال برای نفی علم غیب پیغمبر و امام (ع)
| |
| *روایت اول
| |
| *روایت دوم
| |
| *روایت سوم
| |
| *روایت چهارم
| |
| *روایت پنجم
| |
| *بخش پنجم: گفتار دانشمندان شیعه درباره علم غیب
| |
| *کلام شیخ طبرسی
| |
| *گفتار علامه مجلسی
| |
| *بیان شیخ مفید
| |
| *گفتار علامه خویی، شارح نهج البلاغه
| |
| *کلام شیخ بهایی
| |
| *توجیه گفتاری از صاحب مجمع البیان
| |
| *گفتار فیض کاشانی
| |
| *علت تقیه کردن ائمه (ع) و سبب پرسش آنان از برخی موضوعات
| |
| *بیان علامه مجلسی درباره آگاهی ائمه (ع) از مرگ خود
| |
| *نظر علامه طباطبایی درباره چگونگی علم ائمه (ع) به علم باطنی
| |
| *گفتار محقق میرزا تقی طباطبایی تبریزی
| |
| *کلام فاضل محلاتی
| |
| *عمل پیغمبر و امام طبق علم و قدرت عادی بشری
| |
| *تکالیف خاصه و عامه و شرایط آن
| |
| *نمایه
| |
| *نمایه آیات
| |
| *نمایه روایات
| |
| *کتابنامه
| |
| *چکیده عربی و انگلیسی
| |
| | |
| ==درباره پدیدآورنده==
| |
| | |
| آیتالله حاج شیخ علی نمازی شاهرودی، (متولد 1294هجری شمسی در شاهرود ). سرآمد استادان ایشان، عالم بزرگ قرآنی، حضرت میرزا مهدی اصفهانی خراسانی است.. از جمله فعالیتهای وی: فعالیت عمده و مستمر علمی ایشان درباره احادیث و رجال دایرة المعارف كبیر «بحارالانوار» بود، چنانكه خود میفرمود: «سه بار دوره كامل بحار، برای احادیث آن، و دو مرتبه برای رجال آن مورد مطالعه دقیق قرار گرفت». حاصل این مطالعات وسیع و دقیق و طاقتفرسا، همراه با تتبع كامل دوره كتاب عظیم «الغدیر» و كتاب گرانسنگ «احقاق الحق» و ...تألیف و تدوین دوره كتاب 10 جلدی «مستدرك سفینة البحار» و كتاب 8 جلدی «مستدركات علم رجال الحدیث» شد. این عالم متتبع در شناخت حدیث و رجال آن، در شمار نمونگان و برجستگان بود.
| |
| | |
| از جمله آثار وی:'''«مستدرك سفینة البحار»'''، '''«مستدركات علم رجال الحدیث»'''، '''الهادی الی الحق'''، '''الاعلام الهادیة فی اعتبار الكتب الاربعه'''، ''' ابواب رحمت'''، '''تاریخ فلسفه و تصوف'''، '''مناسك حج'''،
| |