حسن بن حسين نوبختی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابومحمد حسن بن حسین بن علی بن عباس نوبختی کاتب]] یکی از افراد [[خاندان]] بنی‌نوبخت بود که در سال ۳۲۰ه در [[بغداد]] به [[دنیا]] آمد. از جمله شیعیانی بود که متهم به [[گرایش]] به اعتزال شده است. <ref>الانساب، ج ۵، ص۵۳۰.</ref> هرچند [[احادیث]] بسیار کمی دارد، <ref>البدایة و النهایه، ج ۱۱، ص۳۴۷.</ref> ازآنجا که فردی صادق و [[راستگو]] بوده، تمام شنیده‌ها و روایاتش صحیح می‌‌باشند. <ref>المنتظم، ج ۱۵، ص۸۶.</ref> همچنین فردی کاتب نیز بوده و قسمتی از اشعار ابونواس را [[روایت]] نموده است. <ref>خاندان نوبختی، ص۲۴۰.</ref> [[ابوالحسن محمد بن سلیمان بصری]]، <ref>الانساب، ج ۲، ص۱۱۲.</ref> [[ابوعبدالله حسن بن اسماعیل محاملی]]، [[ابوالعباس ضبعی نحوی]]، [[علی بن هارون بن یحیی منجم]] و [[ابوالحسن علی بن اسماعیل نوبختی]] از استادان وی به شمار می‌‌آیند. <ref>تاریخ بغداد، ج ۵، ص۲۳۳، ج ۷، ص۳۰۹، ج۱۱، ص۳۴۶ و ج ۱۲، ص۱۱۸.</ref> افرادی چون [[ابوبکر برقانی]]، [[ابوالقاسم ازهری]]، [[ابوالفرج طناجیری]]، [[ابوالقاسم بن خلال]]، [[ابوالقاسم تنوخی]] و [[ابوطاهر محمد بن علی بن محمد بن عبدالله]] از جمله [[شاگردان]] و [[راویان]] وی محسوب می‌‌شوند. <ref>الانساب، ج ۱، ص۴۳۳ و ج ۵، ص۵۳۰.</ref> استادش [[ابن مبشر واسطی]] به او توجه بسیاری داشت و او را در کنار خود می‌‌نشاند تا [[حدیث]] بشنود. <ref>تاریخ بغداد، ج ۷، ص۳۰۹.</ref> نوبختی، [[ابوالفرج اصفهانی]] را فردی [[کذاب]] می‌‌داند و درباره او می‌‌گوید: ابوالفرج کتب بسیاری را از بازار خریده بود و تمام روایاتش از این کتاب‌ها بود. <ref>میزان الاعتدال، ج ۳، ص۱۲۴؛ لسان المیزان، ج ۴، ص۲۲۲.</ref> وی در [[ذی القعده]] [[سال]] ۴۰۳ [[وفات]] یافت. <ref>اللباب فی تهذیب الانساب، ج ۳، ص۳۲۸.</ref> کتاب‌های مختصر الکون و الفساد لارسطاطالیس، الرد علی اصحاب التناسخ، الآراء والدیانات، الاحتجاج لعمربن عباد، الامامه که ناتمام ماند، التوحید، نقض کتاب ابی‌عیسی فی الغریب المشرقی آثار وی می‌‌باشد<ref>هدیة العارفین، ج ۱، ص۲۷۴.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۳، ص ۱۳۰ - ۱۳۱.</ref>