رافع بن خدیج اوسی انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

[[رافع]]، گزارشگر فرار برخی از [[صحابه]] در [[نبرد]] [[احد]] است که در برخی منابع [[سیره]] و [[تاریخ]] نامشان به صورت «فلان و فلان» [[تغییر]] یافته است<ref> المغازی، ج ۱، ص ۲۹۵.</ref>. در این نبرد، تیری به نزدیکی استخوان ترقوه‌اش خورد که [[پیامبر]] {{صل}} خود آن را بیرون کشید.<ref> انساب الاشراف، ج ۱، ص ۳۸۶؛ اسدالغابه، ج ۲، ص ۳۸.</ref> رافع در بیشتر نبردهای پسین نیز حضور داشت<ref>المعارف، ص ۳۰۶ـ۳۰۷؛ الاستیعاب، ج ۲، ص ۴۷۹؛ اسدالغابه، ج، ص ۳۸.</ref> و از آنها گزارش‌هایی داشته است. در [[غزوه]] انمار بر ضد [[قبیله غطفان]] در [[سال سوم هجری]] گزارش کرده که چگونه پیامبر {{صل}} از دست یکی از [[دشمنان]] [[رهایی]] یافت <ref>اسدالغابه، ج ۲، ص ۸.</ref>. درباره نبرد مریسیع پس از [[سال ۵ هجری]]، نیز از [[نفاق]] [[عبدالله بن ابی]] و تلاش [[خزرجیان]] برای همراه ساختنش با [[رسول خدا]] {{صل}} گزارشی [[نقل]] کرده است<ref> المغازی، ج ۲، ص ۴۰۴، ۴۲۰ـ۴۲۱.</ref>.

در [[غزوه تبوک]] در [[سال ۹ هجری]] هنگامی که [[سپاهیان]] در [[تبوک]] جای گرفتند، با اجازه پیامبر {{صل}} و همراه ۱۰ تن از [[انصار]] به شکارگاهی در آن نزدیکی رفت و با [[تیراندازی]] ۲۰ آهو شکار کرد و [[شب]] هنگام که به لشکرگاه بازگشت پیامبر {{صل}} [[دستور]] داد شکارها را میان [[لشکر]] پخش کنند و براساس مسائل [[امنیتی]] دیگر شکار را به آنها اجازه نداد<ref>المغازی، ج ۳، ص ۱۰۳۵ ـ ۱۰۳۶.</ref>. از [[رافع]] تا دوره [[عثمان]] اطلاعات مشخصی در [[اختیار]] نیست. از سویی گفته شده که در دوره عثمان [[والی]] [[شهر]] یمامه در مناطق مرکزی [[شبه جزیره عربستان]] بوده<ref>تاریخ المدینه، ج ۳، ص ۹۷۰.</ref>و از سوی دیگر برخی معتقدند عثمان وی را از [[مدینه]] [[تبعید]] کرد<ref>تاریخ طبری، ج ۴، ص ۲۸۵؛ الکامل، ابن اثیر، ج ۳، ص ۱۱۵.</ref>.