حمزة بن حمدان: تفاوت میان نسخه‌ها

از یاران باوفای [[امام صادق]] {{ع}} می‌باشد. وی می‌گوید: «[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: نوه من در [[خراسان]] و در شهری به نام [[طوس]] به [[قتل]] می‌رسد؛ هر کس به [[زیارت]] او رود و «به [[حق]] او [[عارف]]» باشد، [[روز قیامت]] دست او را گرفته، داخل بهشتش می‌کنم، هر چند از [[اهل]] [[گناهان بزرگ]] باشد. عرض شد: یابن [[رسول الله]] {{صل}}! [[عرفان]] حق او چیست؟ فرمودند: این که [[مقام]] او را بشناسد. و [[شناخت]] مقام او این است که بداند او «[[امام]] مفترض الطاعة» است. دوم بداند او «[[غریب]]» است و سوم این که بداند. او «[[شهید]]» شده است<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، باب ۶۶، ح۶۳۸.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۵۵.</ref>