{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عثمان بن رواسی در تراجم و رجال]] - [[عثمان بن رواسی در کلام اسلامی]] - [[عثمان بن رواسی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }}
#تغییر_مسیر [[عثمان بن عیسی عامری]]
== مقدمه ==
[[عثمان بن عیسی عامری رواسی کلابی]]، از [[قبیله]] [[بنی کلاب]]، مکنی به ابو [[عمرو]]، از [[یاران امام]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} بود. به دلیل اطمینانی که [[حضرت]] به او داشتند، اموالی را که [[مردم]] به [[امام]] {{ع}} می‌بخشیدند نزد وی به [[امانت]] می‌گذاشتند<ref>زمانی که امام موسی بن جعفر {{ع}} امامت و رهبری شیعیان را بر عهده داشتند، از سراسر بلاد اسلامی و از طرف شیعیان و دوستداران حضرت هدایایی را برای امام {{ع}} راهی می‌کردند. برای این که این اموال مستقیماً از دست امام {{ع}} به مردم نیازمند نرسد و این امر سبب بدگویی هارون الرشید نسبت به امام {{ع}} نشود، ایشان این هدایا را نزد خود نگه نمی‌داشتند و آنها را به افراد امینی می‌سپردند که مورد اطمینان حضرت قرار داشتند. یکی از این افراد، عثمان بن رواسی بود که وی در مصر سکونت داشت و اموال و اهدایایی را که مردم مصر برای امام {{ع}} در نظر می‌گرفتند را به رسم امانت به او می‌سپردند تا به صلاحدید امام {{ع}} صرف ایتام و مستمندان و مستحقان قرار گیرد.</ref>.
بعد از [[شهادت امام]] موسی بن جعفر {{ع}}، گروهی از [[یاران]] ایشان، به سبب [[طمع]] [[مال]] و [[دلایل]] مختلف، شهادت امام {{ع}} را نپذیرفتند و [[مذهب واقفیه]] را بوجود آوردند. [[عثمان]] در جرگه همین [[مذهب]] در آمد و از شیوخ بزرگ این [[فرقه]] محسوب می‌شد. [[امام رضا]] {{ع}} طبق [[وصیت]] [[پدر]] بزرگوارشان مبنی بر جمع‌آوری اموالی که در دست امنا بود، طی نامه‌ای به عثمان بن رواسی به او فرمودند: [[اموال]] پدرم را به من برگردان تا این اموال را در بین [[فقرا]] و [[مستمندان]] تقسیم کنم. عثمان نیز طی [[نامه به امام]] [[رضا]] {{ع}} نوشت: پدر شما هنوز زنده هستند و [[وفات]] ننموده‌اند، و از فرستادن اموال [[امتناع]] ورزید. امام رضا {{ع}} که از دست او ناراحت شدند، باری دیگر نامه‌ای به عثمان نوشتند و دلیلی بر وفات پدر بزرگوارشان برای او نقل کردند. سرانجام عثمان بن الرواسی، [[توبه]] نمود و به [[امامت امام رضا]] {{ع}} [[شهادت]] داد و [[اموال امام]] کاظم {{ع}} را به ایشان عودت داد<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۷۳؛ رجال کشی، ص۴۸۳، ح۹۱۰؛ بحارالانوار، ج۲، ص۲۵۱؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref>. [[عثمان]] دارای تألیفاتی منجمله کتاب المیاه می‌باشد.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۵۰۱.</ref>
