پیراستگی معصوم از فراموشی و خطا (کتاب) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۵
، ۱۲ نوامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'تاویل' به 'تأویل'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'تاویل' به 'تأویل') |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
| محل نشر = قم، ایران | | محل نشر = قم، ایران | ||
| سال نشر = | | سال نشر = ۱۳۸۸ | ||
| تعداد صفحات = ۲۲۰ | | تعداد صفحات = ۲۲۰ | ||
| شابک = 978-964-2908-15-8 | | شابک = 978-964-2908-15-8 | ||
خط ۳۴: | خط ۳۳: | ||
در معرفی این کتاب آمده است: «در فصل نخست نویسنده با عنوان "[[سهو معصوم]] از منظر [[اندیشمندان]]" به بیان پارهای از عبارتهای صریحی در نفی [[سهو]] از سوی [[پیامبر]] و [[ائمه]] در [[عبادت]] و غیر آن پرداخته است. پژوهشگران و [[دانشمندان اسلامی]] در بیشتر کتابهای خویش در [[کلام]] و [[فقه]]، هرگونه [[سهو]] و [[فراموشی]] را از جانب [[پیامبر]] و [[ائمه]] نفی کردهاند و [[دلایل]] فراوانی در این باره ارائه دادهاند. فصل دوم به "[[آیات]] [[سهو]] نافی و [[سهو]] و [[شک]]" اختصاص یافته است که نویسنده درباره تعدادی از [[آیات قرآنی]] با توجه به اطلاق و عمومیتی که دارند هرگونه [[سهو]] و [[شک]] را از [[ناحیه]] [[پیامبر]] و [[ائمه]] در [[امور عبادی]] و غیر آن نفی کرده و [[عصمت]] و [[طهارت]] را برای آنان ثابت میکند. گرچه [[آیات]] زیادی در این زمینه وجود دارد ولی نویسنده تنها به ۱۲ [[آیه]] بسنده کرده است که برخی از آنها به همراه مقدمهای ثابت شده، یا روایتی قابل [[اعتماد]] بر مقصود فوق دلالت مینماید. نفی [[سهو]] از [[پیامبر]] و [[ائمه]] با توجه به [[ادله عقلی]] از مباحثی است که در فصل پنجم به آن پرداخته شده است. نویسنده در فصل ششم به پیامدهای [[سهو]] اشاره میکند و به مفاسدی میپردازد که بر تجویز [[سهو]] برمعصوم دلالت دارد از جمله تنزیل [[مقام]] و [[منزلت]] و از دست دادن [[جایگاه]] مردمی، احتیاج [[معصوم]] به [[پیروان]] خود، عدم امکان فرق بین [[سهو]] و [[نسخ]]، احتیاج [[معصوم]] به [[پیروان]] خود و... .» | در معرفی این کتاب آمده است: «در فصل نخست نویسنده با عنوان "[[سهو معصوم]] از منظر [[اندیشمندان]]" به بیان پارهای از عبارتهای صریحی در نفی [[سهو]] از سوی [[پیامبر]] و [[ائمه]] در [[عبادت]] و غیر آن پرداخته است. پژوهشگران و [[دانشمندان اسلامی]] در بیشتر کتابهای خویش در [[کلام]] و [[فقه]]، هرگونه [[سهو]] و [[فراموشی]] را از جانب [[پیامبر]] و [[ائمه]] نفی کردهاند و [[دلایل]] فراوانی در این باره ارائه دادهاند. فصل دوم به "[[آیات]] [[سهو]] نافی و [[سهو]] و [[شک]]" اختصاص یافته است که نویسنده درباره تعدادی از [[آیات قرآنی]] با توجه به اطلاق و عمومیتی که دارند هرگونه [[سهو]] و [[شک]] را از [[ناحیه]] [[پیامبر]] و [[ائمه]] در [[امور عبادی]] و غیر آن نفی کرده و [[عصمت]] و [[طهارت]] را برای آنان ثابت میکند. گرچه [[آیات]] زیادی در این زمینه وجود دارد ولی نویسنده تنها به ۱۲ [[آیه]] بسنده کرده است که برخی از آنها به همراه مقدمهای ثابت شده، یا روایتی قابل [[اعتماد]] بر مقصود فوق دلالت مینماید. نفی [[سهو]] از [[پیامبر]] و [[ائمه]] با توجه به [[ادله عقلی]] از مباحثی است که در فصل پنجم به آن پرداخته شده است. نویسنده در فصل ششم به پیامدهای [[سهو]] اشاره میکند و به مفاسدی میپردازد که بر تجویز [[سهو]] برمعصوم دلالت دارد از جمله تنزیل [[مقام]] و [[منزلت]] و از دست دادن [[جایگاه]] مردمی، احتیاج [[معصوم]] به [[پیروان]] خود، عدم امکان فرق بین [[سهو]] و [[نسخ]]، احتیاج [[معصوم]] به [[پیروان]] خود و... .» | ||
در ادامه معرفی آمده است: «فصل هفتم درباره پندارهای کسانی است که معتقدند [[معصوم]] در [[عبادت]] دچار [[سهو]] میشود اما در دایره [[تبلیغ]] چنین چیزی امکان ندارد. تکیهگاه آنان پارهای از [[روایات]] است که البته با احادیثی که تعدادشان بیش از آنهاست و [[قوی]] ترند، [[تعارض]] دارند. "[[شیخ مفید]] و [[حدیث]] [[سهو]]" عنوان فصل نهم کتاب است که در آن نویسنده درباره [[ضعف]] و [[آشفتگی]] درونی [[حدیث]] [[سهو]] بحث میکند. [[تفسیر]] و [[ | در ادامه معرفی آمده است: «فصل هفتم درباره پندارهای کسانی است که معتقدند [[معصوم]] در [[عبادت]] دچار [[سهو]] میشود اما در دایره [[تبلیغ]] چنین چیزی امکان ندارد. تکیهگاه آنان پارهای از [[روایات]] است که البته با احادیثی که تعدادشان بیش از آنهاست و [[قوی]] ترند، [[تعارض]] دارند. "[[شیخ مفید]] و [[حدیث]] [[سهو]]" عنوان فصل نهم کتاب است که در آن نویسنده درباره [[ضعف]] و [[آشفتگی]] درونی [[حدیث]] [[سهو]] بحث میکند. [[تفسیر]] و [[تأویل]] احادیثی که به صدور [[سهو]] از [[معصوم]] دلالت میکند مبحث فصل دهم کتاب است. نویسنده فصل یازدهم را به پاسخ تفصیلی به [[استدلال]] [[ابن بابویه]] اختصاص داده است و در نهایت وی در فصل دوازدهم کتاب را به [[نقل]] روایاتی نظیر [[احادیث سهو]] که نمیتوان آنها را به معنای ظاهرشان حمل کرد اختصاص داده است»<ref>[https://www.magiran.com/article/2209951 بانک اطلاعات نشریات کشور]</ref>. | ||
== فهرست کتاب == | == فهرست کتاب == |