شرف: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شرف در قرآن]] - [[شرف در فقه اسلامی]] - [[شرف در کلام اسلامی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[شرف]] در اصل به معنای بلندی و مکان بلند است؛ از این‌رو، به جهت [[تشبیه]] بلندی [[معنوی]] به بلندی مکانی، به فردِ بلند مرتبه و بزرگوار، [[شریف]] اطلاق شده است.<ref>مجمع البحرین، واژه «شرف».</ref>
[[شرف]] در اصل به معنای بلندی و مکان بلند است؛ از این‌رو، به جهت [[تشبیه]] بلندی [[معنوی]] به بلندی مکانی، به فردِ بلند مرتبه و بزرگوار، [[شریف]] اطلاق شده است.<ref>مجمع البحرین، واژه «شرف».</ref>


شریف از [[صفات]] [[خداوند متعال]] است؛ زیرا همه [[علوّ]] و بلندمرتبگی از آن او است و او بلند مرتبه‌ترین است؛ چنان که در مرحله بعد صفت اولیای او می‏‌باشد. <ref>عوائد الأیام، ص:۴۳۶.</ref>
شریف از [[صفات خداوند متعال]] است؛ زیرا همه [[علوّ]] و بلندمرتبگی از آن او است و او بلند مرتبه‌ترین است؛ چنان که در مرحله بعد صفت اولیای او می‏‌باشد. <ref>عوائد الأیام، ص:۴۳۶.</ref>


صفت شریف به کسی که دارای [[مال]] و [[ثروت]] است یا نزد [[مردم]] موقعیت و [[منزلت]] ممتاز [[اجتماعی]] دارد اطلاق می‏‌شود. بنابر این، شریف هم به کسی که از شرف [[الهی]] و [[آخرتی]] برخوردار است اطلاق می‏‌گردد و هم به کسی که دارای شرف [[دنیوی]] است. از سوی دیگر، عنوان شریف گاه صفت [[زمان]] واقع می‏‌شود، گاه مکان و گاهی [[کلام]].<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۴، صفحه ۶۶۱.</ref>
صفت شریف به کسی که دارای [[مال]] و [[ثروت]] است یا نزد [[مردم]] موقعیت و [[منزلت]] ممتاز [[اجتماعی]] دارد اطلاق می‏‌شود. بنابر این، شریف هم به کسی که از شرف [[الهی]] و [[آخرتی]] برخوردار است اطلاق می‏‌گردد و هم به کسی که دارای شرف [[دنیوی]] است. از سوی دیگر، عنوان شریف گاه صفت [[زمان]] واقع می‏‌شود، گاه مکان و گاهی [[کلام]].<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۴، صفحه ۶۶۱.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']]
# [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:شرف]]
[[رده:شرف]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۰

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

شرف در اصل به معنای بلندی و مکان بلند است؛ از این‌رو، به جهت تشبیه بلندی معنوی به بلندی مکانی، به فردِ بلند مرتبه و بزرگوار، شریف اطلاق شده است.[۱]

شریف از صفات خداوند متعال است؛ زیرا همه علوّ و بلندمرتبگی از آن او است و او بلند مرتبه‌ترین است؛ چنان که در مرحله بعد صفت اولیای او می‏‌باشد. [۲]

صفت شریف به کسی که دارای مال و ثروت است یا نزد مردم موقعیت و منزلت ممتاز اجتماعی دارد اطلاق می‏‌شود. بنابر این، شریف هم به کسی که از شرف الهی و آخرتی برخوردار است اطلاق می‏‌گردد و هم به کسی که دارای شرف دنیوی است. از سوی دیگر، عنوان شریف گاه صفت زمان واقع می‏‌شود، گاه مکان و گاهی کلام.[۳]

منابع

پانویس

  1. مجمع البحرین، واژه «شرف».
  2. عوائد الأیام، ص:۴۳۶.
  3. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۴، صفحه ۶۶۱.