تناضب [[جمع]] «تنضبه»<ref>نوعی درخت خاردار.</ref> و موضعی است در [[مکه]] که بواسطه رویش درخت «تنضب» بدین نام خوانده شده است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۳۲۰.</ref> این مکان در کتاب «معجم البلدان» جزئی از «أضاة» [[بنی غفار]] و بالاتر از «[[سرف]]» معرفی شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۷.</ref> درختان تناضب هنوز هم در ضلع شمالی [[وادی]] سرف، در کنار [[قبر]] [[ام مؤمنین]] [[میمونه]] دیده می‌‌شود. تناضب و أضاءه امروزه به زمینی [[کشاورزی]] برای [[مردم]] لحیان تبدیل شده و مردم منطقه، آن را «الوُدَینَه» -تصغیر ودنه- می‌‌گویند. الودینه همان مزرعه [[غلات]] است؛ چراکه در این [[زمین]] چیز دیگری جز غله عمل نمی‌آید. از این مکان در ماجرای [[هجرت]] [[عمر بن خطاب]] و دیگران به [[مدینه]] نامی به میان رفته است.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۷۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۰۵.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۶۴-۶۵.</ref>
