آثار رفتاری شناخت امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - '== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==↵{{منبع جامع}}↵* کتاب‌شناسی مهدویت؛↵* مقاله‌شناسی مهدویت؛↵* پایان‌نامه‌شناسی مهدویت.↵{{پایان منبع جامع}}↵' به '')
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی = آثار [[رفتاری]] [[شناخت امام مهدی]] چیست؟
| تصویر = 7626626268.jpg
| تصویر = 7626626268.jpg
| اندازه تصویر = 200px
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[وظایف و تکالیف مسلمانان د ر عصر غیبت]] / [[دعا برای فرج امام مهدی]]
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[وظایف و تکالیف مسلمانان د ر عصر غیبت]] / [[دعا برای فرج امام مهدی]]
| مدخل اصلی =  
| مدخل اصلی =  
خط ۱۷: خط ۱۵:
«یکی دیگر از آثار [[شناخت امام]]، آثار [[رفتاری]] است. مهم‌ترین این آثار عبارت‌اند از:
«یکی دیگر از آثار [[شناخت امام]]، آثار [[رفتاری]] است. مهم‌ترین این آثار عبارت‌اند از:
* '''[[الگو]] گرفتن از [[امام]]''': از جمله آثار [[شناخت امام]]، [[باور]] به الگوبودن آن [[حضرت]] برای [[جامعه]] است؛ زیرا [[معرفت]] به [[امام]] موجب می‌شود فرد به متعالی و بزرگ بودن [[امام]] بیشتر پی ببرد. از طرفی [[الگو]] قرار دادن انسان‌های متعالی و اسوه‌پذیری از جمله ویژگی‌های مشترک میان همه انسان‌هاست. [[خداوند متعال]] با توجه به همین نکته است که [[پیامبران]] را [[اسوه]] [[بشریت]] معرفی کرده است<ref>خداوند در سوره احزاب، آیه ۲۱ در مورد رسول اکرم {{صل}} می‌فرماید: {{متن قرآن|لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ}} [بی‌گمان فرستاده خداوند برای شما نمونه‌ای نیکوست].</ref>. این نکته در [[حقیقت]] از معنای واژه "[[امام]]" نیز به دست می‌آید؛ زیرا [[امام]] باید به گونه‌ای باشد که دیگران بتوانند به او [[اقتدا]] و از او متابعت کنند. [[علامه طباطبایی]] می‌نویسد: "[[امامت]] به این معناست که شخص طوری باشد که دیگران به او [[اقتدا]] کرده، از او متابعت نمایند؛ یعنی گفتار و [[کردار]] خود را مطابق [[کردار]] او بیاورند"<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج۱، ص۲۷۱.</ref>. این امر موجب می‌شود [[خانواده]] با [[الگو]] قراردادن [[امام]]، بتواند در مسیر اهداف او حرکت کند و در [[تربیت]] [[فرزندان]] از آن بهره‌مند شود.
* '''[[الگو]] گرفتن از [[امام]]''': از جمله آثار [[شناخت امام]]، [[باور]] به الگوبودن آن [[حضرت]] برای [[جامعه]] است؛ زیرا [[معرفت]] به [[امام]] موجب می‌شود فرد به متعالی و بزرگ بودن [[امام]] بیشتر پی ببرد. از طرفی [[الگو]] قرار دادن انسان‌های متعالی و اسوه‌پذیری از جمله ویژگی‌های مشترک میان همه انسان‌هاست. [[خداوند متعال]] با توجه به همین نکته است که [[پیامبران]] را [[اسوه]] [[بشریت]] معرفی کرده است<ref>خداوند در سوره احزاب، آیه ۲۱ در مورد رسول اکرم {{صل}} می‌فرماید: {{متن قرآن|لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ}} [بی‌گمان فرستاده خداوند برای شما نمونه‌ای نیکوست].</ref>. این نکته در [[حقیقت]] از معنای واژه "[[امام]]" نیز به دست می‌آید؛ زیرا [[امام]] باید به گونه‌ای باشد که دیگران بتوانند به او [[اقتدا]] و از او متابعت کنند. [[علامه طباطبایی]] می‌نویسد: "[[امامت]] به این معناست که شخص طوری باشد که دیگران به او [[اقتدا]] کرده، از او متابعت نمایند؛ یعنی گفتار و [[کردار]] خود را مطابق [[کردار]] او بیاورند"<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج۱، ص۲۷۱.</ref>. این امر موجب می‌شود [[خانواده]] با [[الگو]] قراردادن [[امام]]، بتواند در مسیر اهداف او حرکت کند و در [[تربیت]] [[فرزندان]] از آن بهره‌مند شود.
* '''عمل به [[دستورهای امام]] در [[زندگی]]''': یکی دیگر از آثار رفتاریِ [[شناخت امام]] این است که افراد سعی خواهند کرد در مسیر [[امام]] حرکت کنند و زندگی‌شان را طبق معیارها و ملاک‌های [[امام]] تنظیم کنند و در آن مسیر گام نهند؛ زیرا [[معرفت]] به [[امام]] موجب می‌شود [[امام]] را مصداق اتم [[انسان کامل]] و [[مظهر]] اسما و [[صفات الهی]] بدانیم. به دنبال همین [[شناخت]] است که [[مردم]] [[اطمینان]] می‌یابند [[رفتار]] و [[منش]] و [[دستورهای امام]] غیر از [[دستور خداوند]] نیست. در نتیجه تلاش خواهند کرد [[دستورهای امام]] با [[جان]] و [[دل]] بپذیرند. در [[دعا]] خطاب به [[امام]]{{ع}} می‌خوانیم: {{متن حدیث|أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكُمْ وَ بِمَا آمَنْتُمْ بِهِ...}}: "من به شما و آنچه شما به آن [[ایمان]] دارید [[ایمان]] دارم"<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۴.</ref>.
* '''عمل به [[دستورهای امام]] در [[زندگی]]''': یکی دیگر از آثار رفتاریِ [[شناخت امام]] این است که افراد سعی خواهند کرد در مسیر [[امام]] حرکت کنند و زندگی‌شان را طبق معیارها و ملاک‌های [[امام]] تنظیم کنند و در آن مسیر گام نهند؛ زیرا [[معرفت]] به [[امام]] موجب می‌شود [[امام]] را مصداق اتم [[انسان کامل]] و [[مظهر]] اسما و [[صفات الهی]] بدانیم. به دنبال همین [[شناخت]] است که [[مردم]] [[اطمینان]] می‌یابند [[رفتار]] و [[منش]] و [[دستورهای امام]] غیر از [[دستور خداوند]] نیست. در نتیجه تلاش خواهند کرد [[دستورهای امام]] با [[جان]] و [[دل]] بپذیرند. در [[دعا]] خطاب به [[امام]] {{ع}} می‌خوانیم: {{متن حدیث|أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكُمْ وَ بِمَا آمَنْتُمْ بِهِ...}}: "من به شما و آنچه شما به آن [[ایمان]] دارید [[ایمان]] دارم"<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۴.</ref>.
* '''[[یاری امام]] و [[پیروان]] [[امام]]''': یکی دیگر از رفتارهای کسی که [[امام]] را بشناسد، این است که در مسیر [[امام]] حرکت می‌کند و برای [[یاری امام]] و [[یاران]] آن [[حضرت]] [[آمادگی]] کامل دارد؛ زیرا او با [[آگاهی]] از [[مقام]] و [[منزلت]] [[ائمه]]{{عم}} دوستار [[امام]] و راه [[امام]] می‌شود. سپس در راه [[حفظ دین]] و [[مکتب]] به آنان [[یاری]] می‌رساند و با دشمنانشان [[دشمنی]] خواهد کرد. در دعای یادشده می‌خوانیم: "[[دوست]] شما و [[دوستان]] شما، کینه‌ورز به [[دشمنان]] شما و معاند ایشانم، با هر که با شما بر سر [[آشتی]] باشد در [[آشتی]] به سر می‌برم و با هر که با شما سر [[جنگ]] دارد در حال جنگم"<ref>{{متن حدیث|مُوَالٍ لَكُمْ وَ لِأَوْلِيَائِكُمْ مُبْغِضٌ لِأَعْدَائِكُمْ وَ مُعَادٍ لَهُمْ سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ...}} (ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۴).</ref>. در ادامه می‌خوانیم: "قلبم [[تسلیم]] [[اراده]] شما و رأیم تابع [[رأی]] شما و یاری‌ام برای شما آماده است، تا آنکه [[خدا]] دینش را به وسیله شما زنده سازد..."<ref>{{متن حدیث|وَ قَلْبِي لَكُمْ سِلْمٌ وَ رَأْيِي لَكُمْ تَبَعٌ وَ نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّى يُحْيِيَ اللَّهُ دِينَهُ بِكُمْ...}} (ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۴).</ref>.
* '''[[یاری امام]] و [[پیروان]] [[امام]]''': یکی دیگر از رفتارهای کسی که [[امام]] را بشناسد، این است که در مسیر [[امام]] حرکت می‌کند و برای [[یاری امام]] و [[یاران]] آن [[حضرت]] [[آمادگی]] کامل دارد؛ زیرا او با [[آگاهی]] از [[مقام]] و [[منزلت]] [[ائمه]] {{عم}} دوستار [[امام]] و راه [[امام]] می‌شود. سپس در راه [[حفظ دین]] و [[مکتب]] به آنان [[یاری]] می‌رساند و با دشمنانشان [[دشمنی]] خواهد کرد. در دعای یادشده می‌خوانیم: "[[دوست]] شما و [[دوستان]] شما، کینه‌ورز به [[دشمنان]] شما و معاند ایشانم، با هر که با شما بر سر [[آشتی]] باشد در [[آشتی]] به سر می‌برم و با هر که با شما سر [[جنگ]] دارد در حال جنگم"<ref>{{متن حدیث|مُوَالٍ لَكُمْ وَ لِأَوْلِيَائِكُمْ مُبْغِضٌ لِأَعْدَائِكُمْ وَ مُعَادٍ لَهُمْ سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ...}} (ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۴).</ref>. در ادامه می‌خوانیم: "قلبم [[تسلیم]] [[اراده]] شما و رأیم تابع [[رأی]] شما و یاری‌ام برای شما آماده است، تا آنکه [[خدا]] دینش را به وسیله شما زنده سازد..."<ref>{{متن حدیث|وَ قَلْبِي لَكُمْ سِلْمٌ وَ رَأْيِي لَكُمْ تَبَعٌ وَ نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّى يُحْيِيَ اللَّهُ دِينَهُ بِكُمْ...}} (ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۴).</ref>.


[[خانواده]] با ایجاد فضای مناسب معرفتی می‌تواند [[فرزندان]] را در [[شناخت]] هر چه بیشتر [[امام]] [[کمک]] کند. با [[شناخت]] بیشتر [[امام]]، زمینه برای [[یاری]] او نیز فراهم می‌شود و [[خانواده]] از این جهت به [[زمینه‌سازی ظهور]] [[کمک]] کرده است»<ref>[[محمود ملکی راد|ملکی راد، محمود]]، [[خانواده و زمینه‌سازی ظهور (کتاب)|خانواده و زمینه‌سازی ظهور]]، ص ۱۶۱</ref>.
[[خانواده]] با ایجاد فضای مناسب معرفتی می‌تواند [[فرزندان]] را در [[شناخت]] هر چه بیشتر [[امام]] [[کمک]] کند. با [[شناخت]] بیشتر [[امام]]، زمینه برای [[یاری]] او نیز فراهم می‌شود و [[خانواده]] از این جهت به [[زمینه‌سازی ظهور]] [[کمک]] کرده است»<ref>[[محمود ملکی راد|ملکی راد، محمود]]، [[خانواده و زمینه‌سازی ظهور (کتاب)|خانواده و زمینه‌سازی ظهور]]، ص ۱۶۱</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش