آسیب‌های فردی انتظار چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر = 7626626268.jpg

| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت]] / [[انتظار فرج]]

| مدخل اصلی = [[آسیب‌های فردی]]

| مدخل وابسته =  

| پاسخ‌دهندگان = ۲ پاسخ

[[پرونده:345230.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[معصومه شبستری]]]]

* دلسردی و [[یأس]] می‌شود درحالی‌که بنا به فرموده [[پیامبر]] عکس آن یعنی [[امید]]، [[لطف خداوند]] است: {{متن حدیث|الْأَمَلُ رَحْمَةٌ لِأُمَّتِي، وَ لَوْ لَا الْأَمَلُ مَا أَرْضَعَتْ أُمٌّ وَلَداً وَ لَا غَرَسَ غَارِسٌ شَجَراً}}<ref>بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۱۷۳، ح ۸.</ref>؛ [[امید]] برای [[امت]] من مایه [[رحمت]] است و اگر [[امید]] نبود هیچ مادری فرزندش را شیر نمی‌داد و هیچ باغبانی درخت نمی‌کاشت؛

* ایجاد شدن [[بی‌تفاوتی]] و گسست در [[زندگی]] فرد [[منتظر]] با طولانی شدن [[انتظار]]؛

* [[انحراف]] در [[باورها]] و [[افراط]] و [[تفریط]] در [[اندیشه]] و [[گرایش]] به سوی هریک از مسیرهای غیر مستقیم [[انتظار]]؛

* [[تسلیم]] بر [[ظلم]] و به تبع [[تسلیم]] [[ولایت]] [[شیطان]] ([[طاغوت]] و [[پیروان]] او شدن و پذیرش [[سرپرستی]] [[ولایت]] غیر [[خدا]] از لحاظ [[عاطفی]] و قلبی، که در [[روایت]] آمده است: {{متن حدیث|كُلُّ مَنْ لَمْ يُحِبَّ عَلَى الدِّينِ وَ لَمْ يُبْغِضْ عَلَى الدِّينِ فَلَا دِينَ لَهُ}}<ref>کافی، ج ۲، ص ۱۲۴، ح ۱.</ref>؛ کسی که [[دوستی]] و دشمنی‌اش براساس [[دین]] نباشد، [[دین]] ندارد. چراکه، [[پذیرش ولایت]] [[شیطان]] منجر به رها کردن و متروک شدن تولا و تبرا در [[جامعه اسلامی]] می‌شود که در بعد [[اجتماعی]] خطر هولناک‌تری به شمار می‌رود. و در بعد فردی [[انسان]] را به [[استدراج]] می‌کشاند درحالی‌که [[مؤمن]] [[منتظر]] [[وظیفه]] دارد که "به ریسمان [[ولایت مهدوی]] چنگ زند و همه مناسبات فردی و [[اجتماعی]] خود را براساس خواست و [[رضایت]] او سامان دهد و از سوی دیگر [[مکلف]] که از [[کمک]] به [[ولایت]] [[دشمنان]] آن [[حضرت]] خودداری کند و از هرآنچه که در تقابل با این [[ولایت]] است بیزاری جوید<ref>ابراهیم شفیعی سروستانی، معرفت امام زمان {{ع}} و تکلیف منتظران، ص ۱۰۸.</ref>؛

* تیرگی دید و [[بصیرت]] در تمایز قائل نشدن میان [[دوست‌شناسی]] و [[دشمن‌شناسی]]. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: "[[دوستی]] فرع [[معرفت]] و شاخه آن است"<ref>بحار الانوار، ج ۶۷، ص ۲۲، ح ۲۲.</ref>. و کدر شدن عدسی این نگاه بصیرت‌محور، یا خلط میان [[دوست]] و [[دشمن]]، یا به جای هم‌انگاشتن آن دو و یا پذیرش توأمان هر دو، آسیبی جدی در بعد فردی و سپس در بعد [[اجتماعی]] و نهایتا در زمینه [[سیاسی]] ایجاد می‌کند.

* منحصر نمودن [[وظیفه]] [[منتظر]] به معطوف شدن صرف به [[توسل]] و توجه و تمرکز در بعد فراطبیعی ظهور و [[ملاقات]] با [[مهدی]] {{ع}} و تماس‌های وهمی و یا غیروهمی با او جهت [[شرف]] حضور.

* بی‌توجهی به [[سنت‌های الهی]].

* خرافه‌گرایی ذهنی و خرافاتی بودن عملی.

* اشتباه در انطباق [[اخبار]] هشداردهنده، و نشانه‌گذار یا استراتژیک بر مصداق‌های ناحق- دچار [[انتظار منفی]] شدن.

* دین‌ستیزی... که از آسیب‌های فردی به شمار می‌روند و برخی در استمرار خویش منجر به آسیب‌رسانی [[اجتماعی]]-[[سیاسی]] می‌شوند»<ref>[[معصومه شبستری|شبستری، معصومه]]؛ [[آسیب‌شناسی انتظار در ابعاد فردی (مقاله)|آسیب‌شناسی انتظار در ابعاد فردی]]؛ [[گفتمان مهدویت سخنرانی و مقاله‌های گفتمان نهم ج۲ (کتاب)|گفتمان مهدویت سخنرانی و مقاله‌های گفتمان نهم ج۲]] ص ۳۵۵-۳۵۷.</ref>.

[[رده:پرسش]]