آیا مضامین دعای ندبه شرک است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

آیا مضامین دعای ندبه شرک است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۴۶

۹۵۷ بایت حذف‌شده ، ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۳، بخش دوم

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{پرسش غیرنهایی}}
 {{جعبه اطلاعات پرسش
-| موضوع اصلی        = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
+| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
-| موضوع فرعی        =  آیا مضامین [[دعای ندبه]] [[شرک]] است؟
+| تصویر = 7626626268.jpg
-| تصویر             = 7626626268.jpg
+| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] /
-| اندازه تصویر      = 200px
+| مدخل اصلی =  [[دعای ندبه]]
-| مدخل بالاتر      = [[مهدویت]] /
+| مدخل وابسته =
-| مدخل اصلی    =  [[دعای ندبه]]
+| تعداد پاسخ = ۱
-| مدخل وابسته    =
-| پاسخ‌دهنده         =
-| پاسخ‌دهندگان       = ۱ پاسخ
 }}
 '''آیا مضامین [[دعای ندبه]] [[شرک]] است؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
-==عبارت‌های دیگری از این پرسش==
+== پاسخ نخست ==
+[[پرونده:Pic661.jpg|100px|right|بندانگشتی|]
+حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی اکبر مهدی‌پور]]'''، در کتاب ''«[[با دعای ندبه در پگاه جمعه (کتاب)|با دعای ندبه در پگاه جمعه]]»'' در این‌باره گفته است:
+«معترض می‌گوید: [[خداوند]] در صدها [[آیه]] از [[قرآن کریم]] فرموده است جز [[خدا]] را نخوانید و خواندن غیر [[خدا]] را [[کفر]] و [[شرک]] دانسته است. ما مدرکی نداریم که [[پیامبر اکرم]] و یا یکی از [[امامان]] فرموده باشد که حوائج خود را از ما بخواهید. پس دعای ندبه‌ای که می‌گوید: [[امام زمان]] را بخوان و فریاد کن، [[کفر]] و [[شرک]] است.
+در پاسخ باید عرض کنیم که اوّلاً: [[توسّل]] جستن به [[اولیای الهی]] از نظر [[قرآن]] و [[سنّت]] هیچ اشکالی ندارد، بلکه [[قرآن کریم]] در سوره‌های بسیاری بر آن صحّه گذاشته و به آن امر فرموده، که به یک نمونه آن اشاره می‌کنیم: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref>.
+در این [[آیه شریفه]] [[خداوند]] منّان به [[مؤمنان]] به صراحت [[دستور]] می‌دهد که به سوی [[خداوند]] وسیله‌ای جستجو کنند.
+در [[احادیث]] فراوانی کیفیّت [[توسّل]] به [[اولیای الهی]] [[آموزش]] داده شده، که به یک نمونه آن اشاره می‌کنیم: [[عثمان بن حنیف]] [[روایت]] می‌کند که مرد [[نابینایی]] به محضر [[مقدس]] [[رسول اکرم]] {{صل}} شرفیاب شد و از آن [[حضرت]] تقاضا کرد که [[دعا]] کنند تا [[خداوند]] او را عافیت [[عنایت]] کند.
-== پاسخ نخست==
+[[پیامبر اکرم]] {{صل}} به او [[تعلیم]] فرمودند که وضوی [[شادابی]] بگیرد و دو رکعت [[نماز]] بخواند، آنگاه بگوید: "خدایا من از تو می‌خواهم و به وسیله پیامبرت، که [[پیامبر]] [[رحمت]] است، به سوی تو متوجّه می‌شوم. ای [[محمد]]! من به وسیله تو به سوی پروردگارم توجّه پیدا می‌کنم، تا حاجتم برآورده شود. بار خدایا [[شفاعت]] او را در [[حق]] من بپذیر"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ وَ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ، يَا مُحَمَّدُ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى رَبِّي فِي حَاجَتِي لِتَقْضِي، اللَّهُمَّ شَفِّعْهُ فِيَّ}}؛ حاکم نیشابوری، ابو عبدالله محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصّحیحین فی الحدیث، ج۱، ص۳۱۳.</ref>.
-[[پرونده:Pic661.jpg|100px|right|بندانگشتی|]
-::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[علی اکبر مهدی‌پور]]'''، در کتاب ''«[[با دعای ندبه در پگاه جمعه (کتاب)|با دعای ندبه در پگاه جمعه]]»'' در این‌باره گفته است:
-::::::«معترض می‌گوید: [[خداوند]] در صدها [[آیه]] از [[قرآن کریم]] فرموده است جز [[خدا]] را نخوانید و [[خواندن]] غیر [[خدا]] را [[کفر]] و [[شرک]] دانسته است. ما مدرکی نداریم که [[پیامبر اکرم]] و یا یکی از [[امامان]] فرموده باشد که حوائج خود را از ما بخواهید. پس دعای ندبه‌ای که می‌گوید: [[امام زمان]] را بخوان و فریاد کن، [[کفر]] و [[شرک]] است.
-::::::در پاسخ باید عرض کنیم که اوّلاً: [[توسّل]] جستن به [[اولیای الهی]] از نظر [[قرآن]] و [[سنّت]] هیچ اشکالی ندارد، بلکه [[قرآن کریم]] در سوره‌های بسیاری بر آن صحّه گذاشته و به آن امر فرموده، که به یک نمونه آن اشاره می‌کنیم: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و به سوی او راه جویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار گردید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref>.
-::::::در این [[آیه شریفه]] [[خداوند]] منّان به [[مؤمنان]] به صراحت [[دستور]] می‌دهد که به سوی [[خداوند]] وسیله‌ای جستجو کنند.
-::::::در [[احادیث]] فراوانی کیفیّت [[توسّل]] به [[اولیای الهی]] [[آموزش]] داده شده، که به یک نمونه آن اشاره می‌کنیم: [[عثمان بن حنیف]] [[روایت]] می‌کند که مرد [[نابینایی]] به محضر [[مقدس]] [[رسول اکرم]] {{صل}} شرفیاب شد و از آن [[حضرت]] تقاضا کرد که [[دعا]] کنند تا [[خداوند]] او را عافیت [[عنایت]] کند.
-::::::[[پیامبر اکرم]] {{صل}} به او [[تعلیم]] فرمودند که وضوی [[شادابی]] بگیرد و دو رکعت [[نماز]] بخواند، آنگاه بگوید: "خدایا من از تو می‌خواهم و به وسیله پیامبرت، که [[پیامبر]] [[رحمت]] است، به سوی تو متوجّه می‌شوم. ای [[محمد]]! من به وسیله تو به سوی پروردگارم توجّه پیدا می‌کنم، تا حاجتم برآورده شود. بار خدایا [[شفاعت]] او را در [[حق]] من بپذیر"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ وَ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ، يَا مُحَمَّدُ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى رَبِّي فِي حَاجَتِي لِتَقْضِي، اللَّهُمَّ شَفِّعْهُ فِيَّ}}؛ حاکم نیشابوری، ابو عبدالله محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصّحیحین فی الحدیث، ج۱، ص۳۱۳.</ref>.
-::::::در این [[حدیث]] [[رسول اکرم]] {{صل}} به شخص حاجتمند [[آموزش]] می‌دهد که چگونه [[پیامبر اکرم]] را شفیع خود قرار دهد و به وسیله آن [[حضرت]] حاجتش را از [[خداوند]] منّان بخواهد.
-::::::این [[حدیث]] را [[حاکم]] در مستدرک [[نقل]] کرده و تصریح کرده که براساس معیارهای حدیث‌شناسیِ [[بخاری]] و [[مسلم]]، صحیح می‌باشد. [[ذهبی]] نیز در تلخیص مستدرک بر صحّت آن تأکید کرده است<ref>ذهبی، شمس‌الدین، تلخیص المستدرک، در ذیل المستدرک علی الصّحیحین فی الحدیث، ج۱، ص۳۱۳.</ref>. [[ترمذی]] و ابن ماجه نیز بر صحّت آن تأکید کرده‌اند<ref>ابن ماجه، ابوعبدالله، السنن، ج۱، ص۴۴۱.</ref>.
-::::::روی این بیان [[توسّل]] جستن به یکی از [[اولیای الهی]] نه تنها [[کفر]] و [[شرک]] نیست، بلکه همسو با [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] [[رسول اکرم]] {{صل}} و مورد پذیرش [[محدّثان]] بزرگ و کارشناسان سترگ است»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[با دعای ندبه در پگاه جمعه (کتاب)|با دعای ندبه در پگاه جمعه]]، ص ۱۵۲-۱۵۴.</ref>.
-{{پرسمان انتظار فرج}}
+در این [[حدیث]] [[رسول اکرم]] {{صل}} به شخص حاجتمند [[آموزش]] می‌دهد که چگونه [[پیامبر اکرم]] را شفیع خود قرار دهد و به وسیله آن [[حضرت]] حاجتش را از [[خداوند]] منّان بخواهد.
-==منبع‌شناسی جامع مهدویت==
+این [[حدیث]] را [[حاکم]] در مستدرک [[نقل]] کرده و تصریح کرده که براساس معیارهای حدیث‌شناسیِ [[بخاری]] و [[مسلم]]، صحیح می‌باشد. [[ذهبی]] نیز در تلخیص مستدرک بر صحّت آن تأکید کرده است<ref>ذهبی، شمس‌الدین، تلخیص المستدرک، در ذیل المستدرک علی الصّحیحین فی الحدیث، ج۱، ص۳۱۳.</ref>. [[ترمذی]] و ابن ماجه نیز بر صحّت آن تأکید کرده‌اند<ref>ابن ماجه، ابوعبدالله، السنن، ج۱، ص۴۴۱.</ref>.
-{{پرسش‌های وابسته}}
-{{ستون-شروع|3}}
-* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
-* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
-* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
-{{پایان}}
-{{پایان}}
-==پانویس==
+روی این بیان [[توسّل]] جستن به یکی از [[اولیای الهی]] نه تنها [[کفر]] و [[شرک]] نیست، بلکه همسو با [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] [[رسول اکرم]] {{صل}} و مورد پذیرش [[محدّثان]] بزرگ و کارشناسان سترگ است»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور، علی اکبر]]، [[با دعای ندبه در پگاه جمعه (کتاب)|با دعای ندبه در پگاه جمعه]]، ص ۱۵۲-۱۵۴.</ref>.
-{{یادآوری پانویس}}
-{{پانویس2}}
-{{انتظار افقی}}
+== پرسش‌های وابسته ==
+{{پرسمان انتظار فرج}}
+== پانویس ==
+{{پانویس}}
 [[رده:پرسش]]
-[[رده:پرسش‌]]
+[[رده:پرسمان مهدویت]]
-[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
-[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
 [[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]