انگیزه‌های مدعیان بابیت امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر = 7626626268.jpg

| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[آشنایی با معارف مهدویت]] / [[کلیاتی از مهدویت]] / [[مدعیان دروغین مهدویت]]  

| مدخل اصلی =  

| مدخل وابسته =  

| تعداد پاسخ = ۱

'''انگیزه‌های مدعیان بابیت [[امام مهدی]] {{ع}} چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

== پاسخ نخست ==

«معمولا وقتی مشکل یا [[بحرانی]] [[اجتماعی]] پدید می‌آید و جمعی از [[مردم]] خود را از مقابله با آن ناتوان می‌بینند، برخی مغرضان و گاه ساده لوحان برای کنار کشیدن خود از مسئولیت‌های مهم و پرزحمت، یا به گوشه نشینی روی می‌آورند یا به دین‌سازی و بازی با اعتقادهای [[مردم]]. اکثر ادعادهای [[بابیت]] در موقعیتی این گونه پدید آمده است. در این جا انگیزه‌های مدعیان آن را ذکر می‌کنیم:

# '''[[ثروت اندوزی]]:''' یکی از مهم‌ترین راههای نفوذ، [[شیطان]] [[ثروت]] است. وقتی [[امام کاظم|حضرت موسی بن جعفر]] {{ع}} [[شهید]] شد، سی هزار [[دینار]] از [[اموال]] [[امام]] {{ع}} که نزد [[علی بن ابی حمزه بطائنی]] باقی ماند. او برای آنکه [[اموال]] را به [[امام رضا|امام هشتم]] {{ع}} تحویل ندهد، ادعا کرد [[امام کاظم|امام هفتم]] {{ع}} زنده و همان [[امام مهدی|مهدی موعود]] {{ع}} است.<ref> محمد تقی التستری، قاموس الرجال، ج ۷، ص ۲۷۱، ش ۴۹۸۴ </ref>

# '''توهم:''' برخی [[انسان‌ها]] در توهم‌ها فرو رفته، [[خرد]] را از دست می‌دهند، ادعاهای گزاف بر زبان می‌رانند و جمعی [[نادان]] را پیرامون خویش گرد می‌آورند؛ برای مثال، منابع معتبر تاریخی نشان می‌دهد، [[ابودلف محمد بن مظفر کاتب]] که [[ادعای بابیت]] داشت، با این مشکل روبه رو بود.

# '''[[جاه]] طلبی:''' [[ریاست]] طلبی نیز از عوامل بسیار مهم پیدایش اعتقادهای خرافی و [[ادیان]] ساختگی است. [[غرور]] و [[اشتیاق]] به بزرگ شدن و خودنمایی از صفات مذموم [[اخلاقی]] است که [[انسان]] را سمت کارهای خطرناک می کشاند. از آنجا که مسئله [[نیابت]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} موقعیت ویژه [[اجتماعی]] برای فرد ایجاد می‌کند و [[احترام]] و فرمانبرداری [[مردم]] را به ارمغان می‌آورد، برخی از فرومایگان برای جبران ضعف روحی خود، [[ادعای نیابت]] می‌کنند. البته گاه [[حسادت]] در برابر بزرگان سبب [[جاه]] طلبی است؛ برای مثال، [[شلمغانی]] به [[نواب اربعه]] [[حسادت]] می‌ورزید و نمی‌توانست [[برتری]] آنان را ببیند. بدین سبب، [[ادعای نیابت]] کرد و عده‌ای را به [[گمراهی]] کشاند.<ref> محمد صدر، تاریخ الغيبية الصغری، ص ۵۱۴</ref>

# '''شهوت‌رانی:''' [[گمراهی]] و گرایش به [[محرمات]] و [[شهوت]] رانی از دیگر انگیزه‌های [[مدعیان بابیت]] است. متأسفانه کسانی که نمی‌خواهند، [[پاک]] دامن باشند، برای رسیدن به لذت‌های جنسی و ترویج [[مفاسد]]، [[اخلاقی]]، به [[ادعای بابیت]] و ساختن [[دین]] جدید روی می‌آورند.

# '''مسائل [[سیاسی]]:''' یکی دیگر از انگیزه‌های مدعیان با بیت، مسائل [[سیاسی]] است. [[دولت‌ها]] گاه مستقیم او زمانی غیر مستقیم برای آنکه روحیه [[شیعیان]] را [[خرد]] کرده، در صفوف متحدشان رخنه پدید آورند و آنان را در [[تفرقه]] و تزلزل فرو برند، برخی را تحریک می‌کنند، تا [[ادعای بابیت]] بر زبان رانند و به استحکام بنیادهای [[حکومت]] غاصبان و [[ستمگران]] پردازند.<ref> محمد صدر، تاریخ الغيبية الصغری، ص۴۹۹</ref>

* به هر حال، بررسی وضعیت افرادی که به [[دروغ]] مدعی [[نیابت]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} شده‌اند، نشان می‌دهد آنان:

# اغلب مشکل شخصیتی داشتند؛

# به [[ادعای بابیت]] اکتفا نکرده، سرانجام به ادعای [[امامت]] و [[نبوت]] روی آوردند؛

# درباره [[ائمه]] {{عم}} اعتقادهای [[کفرآمیز]] مانند [[الوهیت]] داشتند؛

# به اعتقادهای [[باطل]] و کفرآمیزی چون [[تناسخ]] داشتند؛

# به ترویج نوعی اباحه گری و تجویز [[گناه]] می‌پرداختند»<ref>[[احمد عابدی|عابدی، احمد]]؛ [[مدعیان و منکران بابیت و مهدویت (مقاله)|مدعیان و منکران بابیت و مهدویت]]، ص ۳۹۱ - ۳۹۳.</ref>.

== پرسش‌های وابسته ==

== پانویس ==

{{پانویس}}

 

[[رده:پرسش‌های مربوط به مدعیان مهدویت]]