اهداف حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

اهداف حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۳۰

۱٬۰۷۸ بایت حذف‌شده ، ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۳، بخش دوم

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{پرسش غیرنهایی}}
 {{جعبه اطلاعات پرسش
-| موضوع اصلی        = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
+| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
-| موضوع فرعی        =اهداف [[حکومت]] [[امام مهدی]]{{ع}} چیست؟
+| تصویر = 7626626268.jpg
-| تصویر             = 7626626268.jpg
+| نمایه وابسته =
-| اندازه تصویر      = 200px
+| مدخل اصلی = [[مهدویت]]
-| نمایه وابسته      =
+| تعداد پاسخ = ۱
-| مدخل اصلی         = [[مهدویت]]
-| موضوعات وابسته    =
-| پاسخ‌دهنده         =[[عبدالمجید زهادت|زهادت]]
-| پاسخ‌دهندگان       =
 }}
-'''اهداف [[حکومت]] [[امام مهدی]]{{ع}} چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
+'''اهداف [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
-==عبارت‌های دیگری از این پرسش==
+== پاسخ نخست ==
+[[پرونده:151949.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[محمد جواد خراسانی]]]]
+آیت‌‌الله '''[[محمد جواد خراسانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]»'' در این‌باره گفته است:
+«غرض از قیام آن حضرت به‌نحو اجمال این است: اقامه دین، و احیای سنت‌های مرده و از بین رفته سید المرسلین، و اماته یعنی میراندن و از بین بردن بدعت‌های حادثه از امراء و سلاطین، یا از فرقه‌های ضاله و مضلین و مشایخ کفر و زندقه به اسم دین، و تعلیم کتاب مبین و تفسیر آن از تنزیل و تأویل به‌نحوی که نازل شاه، و اقامه قسط و عدل در همه روی زمین، و رفع ظلم و جور از مسلمین، و کشتن مشرکین و منافقین، و گرفتن زمین را از دست نااهلان و به تصرف دادن به عباد الله الصالحین، و زائل کردن کفر و شرک‌ و نفاق و ستمگری، تا این‌که نماند در روی زمین مگر یک دین و یک آیین و آن دین ستوده ختم المرسلین و توحید خالص رب العالمین، و نماند مگر یک فرقه و آن فرقه {{عربی|هادیه مهدیه اعنی شیعه اثنی عشریه لا شرقیه و لا غربیة یعنی لا صوفیة! و لا شیخیة و لا کسرویة و لا مزدکیة}}.
+پس مؤمنین را از تحت شکنجه تقیه و اسارت ستمگران نجات دهد و زمین را از لوث همه مفسدین پاک سازد و هر فسق و فجور و بدعت و ضلالت را براندازد، عبادت با حریت و آزادی را خالص از هرگونه ساختگی‌های بشر رواج دهد، و تمکن اجرای همه قوانین اسلام و حدود و احکام برقرار کند.
-== پاسخ نخست ==
+خلاصه همه این‌ها این است که اسلام را از سر گیرد و دعوت را تجدید کند و لباس نو بر اندام وی بپوشاند، زیراکه همه این‌ها آثار اسلام است که در اثر طول زمان و تصرف ایادی نااهلان یا جباران و ستمگران محو گشته پس او دوباره زنده کند و رسوم او را تازه کند و حقیقت او را از پس پرده‌های اوهام ظاهر کند. قهرا او در نظر عوام بلکه خواص آلوده به اوهام و پرورش یافته در رسوم و عادات أیام اسلام جدید می‌نماید، لهذا در اخبار به جدید بودن آن اشارت یافته»<ref>[[محمد جواد خراسانی|خراسانی، محمد جواد]]، [[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]، ص ۳۰۴.</ref>.
-[[پرونده:151949.jpg||بندانگشتی|right|100px|[[محمد جواد خراسانی]]]]
-::::::آیت‌‌الله '''[[محمد جواد خراسانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]»'' در این‌باره گفته است:
-::::::«غرض از قیام آن حضرت به‌نحو اجمال این است: اقامه دین، و احیای سنت‌های مرده و از بین رفته سید المرسلین، و اماته یعنی میراندن و از بین بردن بدعت‌های حادثه از امراء و سلاطین، یا از فرقه‌های ضاله و مضلین و مشایخ کفر و زندقه به اسم دین، و تعلیم کتاب مبین و تفسیر آن از تنزیل و تأویل به‌نحوی که نازل شاه، و اقامه قسط و عدل در همه روی زمین، و رفع ظلم و جور از مسلمین، و کشتن مشرکین و منافقین، و گرفتن زمین را از دست نااهلان و به تصرف دادن به عباد الله الصالحین، و زائل کردن کفر و شرک‌ و نفاق و ستمگری، تا این‌که نماند در روی زمین مگر یک دین و یک آیین و آن دین ستوده ختم المرسلین و توحید خالص رب العالمین، و نماند مگر یک فرقه و آن فرقه {{عربی|هادیه مهدیه اعنی شیعه اثنی عشریه لا شرقیه و لا غربیة یعنی لا صوفیة! و لا شیخیة و لا کسرویة و لا مزدکیة}}.
-::::::پس مؤمنین را از تحت شکنجه تقیه و اسارت ستمگران نجات دهد و زمین را از لوث همه مفسدین پاک سازد و هر فسق و فجور و بدعت و ضلالت را براندازد، عبادت با حریت و آزادی را خالص از هرگونه ساختگی‌های بشر رواج دهد، و تمکن اجرای همه قوانین اسلام و حدود و احکام برقرار کند.
-::::::خلاصه همه این‌ها این است که اسلام را از سر گیرد و دعوت را تجدید کند و لباس نو بر اندام وی بپوشاند، زیراکه همه این‌ها آثار اسلام است که در اثر طول زمان و تصرف ایادی نااهلان یا جباران و ستمگران محو گشته پس او دوباره زنده کند و رسوم او را تازه کند و حقیقت او را از پس پرده‌های اوهام ظاهر کند. قهرا او در نظر عوام بلکه خواص آلوده به اوهام و پرورش یافته در رسوم و عادات أیام اسلام جدید می‌نماید، لهذا در اخبار به جدید بودن آن اشارت یافته»<ref>[[محمد جواد خراسانی|خراسانی، محمد جواد]]، [[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]، ص ۳۰۴.</ref>.
-==پاسخ‌های دیگر==
+== پاسخ‌های دیگر ==
 {{پاسخ پرسش
-| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین زهادت؛}}
+| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین زهادت؛
-[[پرونده:Pic259.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالمجید زهادت]]]]
+| تصویر = Pic259.jpg
-::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب  ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است:
+| پاسخ‌دهنده = عبدالمجید زهادت
-::::::«[[اهداف حکومت امام دوازدهم]] در دو محور رشد معنوی و اجرای عدالت قابل طرح است:
+| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب  ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است:
-::::::'''۱. [[رشد معنوی]]''': در طول زندگی [[انسان]]، به دور از [[حکومت]] [[حجت الهی]]، [[معنویت]] و [[ارزش‌های معنوی]] چه جایگاهی داشته است؟ [[بشریت]] گم گشته و راه گم کرده، پیوسته در مسیر [[انحطاط معنوی]] گم برداشته و با پیروی از [[تمایلات نفسانی]] و [[وسوسه‌های شیطانی]] یک یک زیبایی‌ها و خوبی‌های حیات خود را به فراموشی سپرده است. [[پاکی]] و [[پاکدامنی]]، [[صداقت]] و [[درستکاری]]، [[تعاون]] و [[همکاری]]، [[گذشت]]، [[ایثار]]، [[احسان]] و [[نیکوکاری]]، جای خود را به [[هواپرستی]] و [[شهوت‌رانی]]، [[دروغ]] و [[دغل بازی]]، [[خودمحوری]] و [[موقعیت‌جویی]]، [[خیانت]] و [[جنایت]] و [[زیاده خواهی]] و [[افزون‌طلبی]] داده است.
-::::::[[حکومت آخرین ذخیره الهی]] در راستای زنده ساختن این بخش از وجود [[انسان]]، گام بر می‌دارد و برای جان بخشیدن به این پیکره افسرده تلاش می‌کند؛ تا طعم شیرین حیات واقعی و زندگی حقیقی را به انسان بچشاند و به همگان یادآوری کند که از ابتدا مقرر شده بود که آنان در چنان حیاتی تنفس کنند. قرآن می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ}}<ref>انفال / ۲۴.</ref>. از این رو در زمان حاکمیت ولیّ پروردگار، این بخش از وجود آدمی، سر و سامان می‌گیرد و ارزش‌های انسانی در همه ابعاد زندگی، رونق و طراوات می‌یابد. صفا و صمیمیت، ایثار و وفا، راستی و درستی و همه آنچه به عنوان خوبی از آن یاد می‌شود، همه جا را فرا می‌گیرد.
+«[[اهداف حکومت امام دوازدهم]] در دو محور رشد معنوی و اجرای عدالت قابل طرح است:
-::::::'''۲. [[عدالت گستری]]''': بزرگ‌ترین زخم پیکر جامعه بشری در طول تمام قرون و اعصار گذشته، ظلم و ستم موجود در اجتماعات انسانی بوده است. بشریت همواره از رسیدن به حقوق خود در عرصه‌های مختلف محروم مانده است و هیچ‌گاه مواهب مادی و معنوی، عادلانه در بین [[بنی آدم]] تقسیم نشده است. همیشه در کنار شکم‌های انباشته از غذا، گروهی گرسنه مانده‌اند و پیوسته در نزدیکی کاخ‌ها و ویلاها، عده‌ای در حاشیه خیابان‌ها و پیاده‌روها خوابیده‌اند. قدرت‌های زر و زور، مردم ضعیف و بیچاره را به بردگی کشیده‌اند. همیشه و همه جا حقوق ضعیفان و بینوایان، پایمان هواها و تمایلات زورمندان شده است و انسان همیشه در آرزوی دست یافتن به عدالت و مساوات، روزشماری کرده و رسیدن دوران شکوفایی [[عدالت]] را به [[انتظار]] نشسته است.
-::::::نهایت این [[انتظار]]، [[دوران حکومت امام مهدی]] {{ع}} است. او به عنوان بزرگ‌ترین [[پیشوای دادگر]] در پی اجرای [[عدالت]] در گستره عالم و در همه زمینه‌های حیات خواهد بود. این حقیقت شیرین در بسیاری از [[روایات]] که مژده آمدن او را داده، بیان شده است. [[امام حسین]] {{ع}} فرمود: {{عربی|«لَوْ لَمْ یبْقِ مِنَ الدُّنْیا الَّا یوْمٌ واحدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ ذلِک الْیوْمَ حَتَّی یخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلدی، فَیمْلَأُها عَدْلًا وَ قِسْطاً کما مُلِئَتْ جَوْراً وَظُلْماً، کذلِک سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّه یقُولُ»}}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۱۷، ح ۴.</ref>؛ اگر از دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد، خداوند، آن روز را طولانی کند تا مردم از فرزندان من قیام کند و زمین را از عدل و داد پر کند پس از آنکه از ستم و بیداد آکنده باشد. این چنین از پیامبر شنیدم.
+'''۱. [[رشد معنوی]]''': در طول زندگی [[انسان]]، به دور از [[حکومت]] [[حجت الهی]]، [[معنویت]] و [[ارزش‌های معنوی]] چه جایگاهی داشته است؟ [[بشریت]] گم گشته و راه گم کرده، پیوسته در مسیر [[انحطاط معنوی]] گم برداشته و با پیروی از [[تمایلات نفسانی]] و [[وسوسه‌های شیطانی]] یک یک زیبایی‌ها و خوبی‌های حیات خود را به فراموشی سپرده است. [[پاکی]] و [[پاکدامنی]]، [[صداقت]] و [[درستکاری]]، [[تعاون]] و [[همکاری]]، [[گذشت]]، [[ایثار]]، [[احسان]] و [[نیکوکاری]]، جای خود را به [[هواپرستی]] و [[شهوت‌رانی]]، [[دروغ]] و [[دغل بازی]]، [[خودمحوری]] و [[موقعیت‌جویی]]، [[خیانت]] و [[جنایت]] و [[زیاده خواهی]] و [[افزون‌طلبی]] داده است.
-::::::[[امام مهدی]] {{ع}} عدالت را سرلوحه اهداف انقلاب خویش قرار می‌دهد؛ زیرا عدالت، زمینه‌ساز حیات حقیقی در همه ابعاد حیات فردی و اجتماعی است و زمین و اهل آن بدون عدالت، مردگان بی‌روحی هستند که زنده پنداشته می‌شوند. [[امام کاظم]] {{ع}} در تفسیر آیه {{متن قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا}}<ref>حدید / ۱۷؛ بدانید که خداوند زمین را پس از مردنش، زنده خواهد کرد.</ref> فرمود: مقصود، این نیست که زمین را با باران زنده می‌کند؛ بلکه خداوند، مردانی را برمی‌انگیزد که عدالت را زنده می‌کنند؛ پس به سبب جان گرفتن [[عدل]] [در [[جامعه]]]، زمین زنده می‌شود.<ref>الکافی، ج ۷، ص ۱۷۴؛ با توجه به روایات دیگر که آیه را به دوران [[امام مهدی]] {{ع}} تفسیر کرده است، مقصود از مردان در این روایت حضرت و یاوران او هستند.</ref>. تعبیر "زنده شدن زمین" اشاره به آن است که [[عدالت مهدوی]]، عدالتی است فراگیر و همه جایی، نه در بخشی از محیط‌ها و برای بعضی از افراد»<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۷۲، ۲۷۳.</ref>.
-{{پایان جمع شدن}}
+[[حکومت آخرین ذخیره الهی]] در راستای زنده ساختن این بخش از وجود [[انسان]]، گام بر می‌دارد و برای جان بخشیدن به این پیکره افسرده تلاش می‌کند؛ تا طعم شیرین حیات واقعی و زندگی حقیقی را به انسان بچشاند و به همگان یادآوری کند که از ابتدا مقرر شده بود که آنان در چنان حیاتی تنفس کنند. قرآن می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ}}<ref>انفال / ۲۴.</ref>. از این رو در زمان حاکمیت ولیّ پروردگار، این بخش از وجود آدمی، سر و سامان می‌گیرد و ارزش‌های انسانی در همه ابعاد زندگی، رونق و طراوات می‌یابد. صفا و صمیمیت، ایثار و وفا، راستی و درستی و همه آنچه به عنوان خوبی از آن یاد می‌شود، همه جا را فرا می‌گیرد.
+'''۲. [[عدالت گستری]]''': بزرگ‌ترین زخم پیکر جامعه بشری در طول تمام قرون و اعصار گذشته، ظلم و ستم موجود در اجتماعات انسانی بوده است. بشریت همواره از رسیدن به حقوق خود در عرصه‌های مختلف محروم مانده است و هیچ‌گاه مواهب مادی و معنوی، عادلانه در بین [[بنی آدم]] تقسیم نشده است. همیشه در کنار شکم‌های انباشته از غذا، گروهی گرسنه مانده‌اند و پیوسته در نزدیکی کاخ‌ها و ویلاها، عده‌ای در حاشیه خیابان‌ها و پیاده‌روها خوابیده‌اند. قدرت‌های زر و زور، مردم ضعیف و بیچاره را به بردگی کشیده‌اند. همیشه و همه جا حقوق ضعیفان و بینوایان، پایمان هواها و تمایلات زورمندان شده است و انسان همیشه در آرزوی دست یافتن به عدالت و مساوات، روزشماری کرده و رسیدن دوران شکوفایی [[عدالت]] را به [[انتظار]] نشسته است.
+نهایت این [[انتظار]]، [[دوران حکومت امام مهدی]] {{ع}} است. او به عنوان بزرگ‌ترین [[پیشوای دادگر]] در پی اجرای [[عدالت]] در گستره عالم و در همه زمینه‌های حیات خواهد بود. این حقیقت شیرین در بسیاری از [[روایات]] که مژده آمدن او را داده، بیان شده است. [[امام حسین]] {{ع}} فرمود: {{عربی|«لَوْ لَمْ یبْقِ مِنَ الدُّنْیا الَّا یوْمٌ واحدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ ذلِک الْیوْمَ حَتَّی یخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلدی، فَیمْلَأُها عَدْلًا وَ قِسْطاً کما مُلِئَتْ جَوْراً وَظُلْماً، کذلِک سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّه یقُولُ»}}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۱۷، ح ۴.</ref>؛ اگر از دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد، خداوند، آن روز را طولانی کند تا مردم از فرزندان من قیام کند و زمین را از عدل و داد پر کند پس از آنکه از ستم و بیداد آکنده باشد. این چنین از پیامبر شنیدم.
+[[امام مهدی]] {{ع}} عدالت را سرلوحه اهداف انقلاب خویش قرار می‌دهد؛ زیرا عدالت، زمینه‌ساز حیات حقیقی در همه ابعاد حیات فردی و اجتماعی است و زمین و اهل آن بدون عدالت، مردگان بی‌روحی هستند که زنده پنداشته می‌شوند. [[امام کاظم]] {{ع}} در تفسیر آیه {{متن قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا}}<ref>حدید / ۱۷؛ بدانید که خداوند زمین را پس از مردنش، زنده خواهد کرد.</ref> فرمود: مقصود، این نیست که زمین را با باران زنده می‌کند؛ بلکه خداوند، مردانی را برمی‌انگیزد که عدالت را زنده می‌کنند؛ پس به سبب جان گرفتن [[عدل]] [در [[جامعه]]]، زمین زنده می‌شود.<ref>الکافی، ج ۷، ص ۱۷۴؛ با توجه به روایات دیگر که آیه را به دوران [[امام مهدی]] {{ع}} تفسیر کرده است، مقصود از مردان در این روایت حضرت و یاوران او هستند.</ref>. تعبیر "زنده شدن زمین" اشاره به آن است که [[عدالت مهدوی]]، عدالتی است فراگیر و همه جایی، نه در بخشی از محیط‌ها و برای بعضی از افراد»<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۷۲، ۲۷۳.</ref>.
+}}
 {{پاسخ پرسش
-| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. نویسندگان کتاب [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]؛}}
+| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. نویسندگان کتاب نگین آفرینش؛
-[[پرونده:991395.jpg|بندانگشتی|100px|right|]]
+| تصویر = 991395.jpg
-::::::نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
+| پاسخ‌دهنده = نگین آفرینش ج۱ (کتاب)
-::::::«از آنجا که هدف از آفرینش هستی، کمال و نزدیکی و هر چه بیشتر انسان به منبع همه کمالات یعنی حضرت حق تعالی می‌باشد و برای نیل به این آرمان بزرگ، باید ابزار و وسایل آن فراهم شود، [[حکومت جهانی]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} در پی فراهم آوردن اسباب تقرب الی الله و برداشتن موانع از این مسیر است. البته انسان از دو بُعد جسم و جان ترکیب یافته است و نیازهای او نیز به دو بخش مادی و معنوی تقسیم می‌شود، بنابراین برای رسیدن به کمال، لازم است در هر دو جهت، حرکتی سنجیده و حساب شده داشته باشد. در این میان، "[[عدالت]]" که ره آورد بزرگ حاکمیت الهی است ضامن سلامتِ رشد انسان در سیر مادی و معنوی است. بنابراین، اهداف [[حکومت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]]{{ع}} در دو محور رشد معنوی و اجرای [[عدالت]] قابل طرح است.
+| پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
-::::#'''[[رشد معنوی]]:''' برای پی بردن به ارزش هدف‌های یادشده، لازم است نگاهی گذرا به حیات بشر در طول حاکمیت طاغوت‌ها بیفکنیم. در طول زندگی انسان، به دور از [[حکومت]] حجّت الهی، معنویت و ارزش‌های معنوی چه جایگاهی داشته است؟ آیا جز این است که بشریت گم گشته و راه گم کرده، پیوسته در مسیر انحطاط معنوی گام برداشته و با پیروی از تمایلات نفسانی و وسوسه‌های شیطانی یک یک زیبایی‌ها و خوبی‌ها حیات خود را به فراموشی سپرده و با دست خود، آنها را در گورستان شهوات دفن کرده است؟ پاکی و پاکدامنی، صداقت و درستگاری، تعاون و همکاری، گذشت و ایثار، احسان و نیکوکاری، جای خود را به هواپرستی و شهوت‌رانی، دروغ و دغل بازی، خودمحوری و موقعیت جویی، خیانت و جنایت و زیاده خواهی و افزون طلبی داده است؛ و در یک کلمه، معنویت بشر، نفس‌های آخر را می‌کشد و در بسیاری از نواحی و برای بسیاری از آدم نماها اثری از آن باقی نمانده است. [[حکومت]] آخرین ذخیره الهی در راستای زنده ساختن ای بخش از وجود انسان، گام بر می‌دارد و برای جان بخشیدن به این پیکره افسرده تلاش می‌کند؛ تا طعم شیرین حیات واقعی و زندگی حقیقی را به آدم‌های مسجودِ ملائک بچشاند و به همگان یادآوری کند که از ابتدا مقرر شده بود که آنان در چنان حیاتی تنفس کنند و عطر پاکی‌ها و خوبی‌ها را با مشام جان، استشمام کنند؛ چنان‌که [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ}}<ref> ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون خدا و پیامبر، شما را به چیزی فرا خواندند که به شما حیات می‌بخشد، آنان را اجابت کنید؛ سوره انفال: ۲۴.</ref>. بنابراین حیات معنوی که امتیاز بنی آدم از حیوانات است، بخش عمده و قسمت اصلی وجود انسان را تشکیل می‌دهد؛ زیرا آدمی با برخورداری از همین حیات است که "آدم»" نامیده شده است و همین حیات است که او را به خداوند حیات آفرین می‌رساند و به مقام قرب او نائل می‌سازد. از این رو در زمان حاکمیت ولیّ پروردگار، این بخش از وجود آدمی، سروسامان می‌گیرد و ارزش‌های انسانی در همه ابعاد زندگی، رونق و طراوت می‌یابد. صفا و صمیمیت، ایثار و وفا، راستی و درستی و... همه آنچه به عنوان "خوبی" از آن یاد می‌شود، همه جا را فرا می‌گیرد. البتّه رسیدن به این هدف بزرگ و نقطه درخشان، به برنامه‌ای دقیق و جامع نیاز دارد که در بخش‌های آینده بیان خواهد شد.
-::::#'''[[عدالت]]‌گستری:''' بزرگ‌ترین زخم پیکر جامعه بشری در طول تمام قرون و اعصار گذشته، ظلم و ستم موجود در اجتماعات انسانی بوده است. بشریت همواره از رسیدن به حقوق خود در عرصه‌های مختلف محروم مانده است و هیچ گاه مواهب مادی و معنوی، عادلانه در بین بنی آدم تقسیم نشده است. همیشه در کنار شکم‌های انباشته از غذا، گروهی گرسنه مانده‌اند و پیوسته در نزدیکی کاخ‌ها و ویلاهای چند هزار متری، عده‌ای در حاشیه خیابان‌ها و بر سنگ‌فرش پیاده روها خوابیده‌اند. قدرت‌های زر و زور، مردم ضعیف و بیچاره را به بردگی کشیده‌اند و نژاد سفید بر گرده سیاهپوستان –تنها به جرم پوست سیاهشان- تازیانه مرگ فرود آورده است. در یک کلام، همیشه و همه جا حقوق ضعیفان و بینوایان، پایمال هواها و تمایلات زورمندان شده است و انسان همیشه در آرزوی دست یافتن به عدالت و مساوات، روزشماری کرده و رسیدن دوران شکوفایی عدالت را در انتظار نشسته است. نهایت این [[انتظار]]، دورانِ سبز [[حکومت]] [[امام مهدی]]{{ع}} است. او به عنوان بزرگ‌ترین پیشوای دادگر در پی اجرای [[عدالت]] در گستره عالم و در همه زمینه‌های حیات خواهد بود. این حقیقت شیرین در بسیاری از روایات که مژده آمدن او را داده، بیان شده است. [[امام حسین]]{{ع}} فرمود: "اگر از دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد، خداوند، آن روز را طولانی کند تا مردی از فرزندان من قیام کند و زمین را از عدل و داد پر کند؛ همانگونه که از ظلم و جور، آکنده شده است. این چنین از [[پیامبر]] شنیدم"<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، باب ۳۰، ح ۴، ۵۸۴.</ref> ده‌ها روایت دیگر داریم که از [[عدالت]] جهانی و ریشه کنی ستم و ستم‌گری در سایه [[حکومت]] موعود آخرین، خبر داده است. جالب است دانسته شود که [[عدالت]] و دادگری از آشکارترین ویژگی‌های [[امام مهدی]]{{ع}} است؛ به گونه‌ای که در بعضی از دعاها به آن لقب گرفته است: {{عربی|" اللَّهُمَ‏ وَ صَلِ‏ عَلَى‏ وَلِيِ‏ أَمْرِكَ‏- الْقَائِمِ‏ الْمُؤَمَّلِ‏ وَ الْعَدْلِ‏ الْمُنْتَظَر‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛<ref>خداوندا! به ولی امر خود درود فرست؛ همان که قیام کننده آرمانی و عدالت مورد انتظار همگان است؛ مفاتیح الجنان، دعای افتتاح.</ref>. آری؛ او [[عدالت]] را سرلوحه اهداف انقلاب خویش قرار داده است؛ زیرا عدالت، زمینه‌ساز حیات حقیقی در همه ابعاد حیات فردی و اجتماعی است و زمین و اهل آن بدون عدالت، مردگان بی روحی هستند که زنده پنداشته می‌شوند. [[امام کاظم]]{{ع}} در تفسیر آیه {{متن قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا}}<ref> بدانید که خداوند زمین را پس از مردنش، زنده خواهد کرد؛ سوره حدید: آیه: ۱۷.</ref> فرمود: مقصود، این نیست که زمین را با باران زنده می‌کند؛ بلکه خداوند، مردانی را بر می‌انگیزد که [[عدالت]] را زنده می‌کنند؛ پس به سبب جان گرفتن عدل در جامعه، زمین زنده می‌شود... .<ref>با توجه به روایات دیگر که آیه ر به دوران [[امام مهدی]]{{ع}} تفسیر کرده است، مقصود از «مردان» در این روایت حضرت و یاوران او هستند (تفسیر البرهان، ذیل آیه فوق).</ref> و تعبیر "زنده شدن زمین" اشاره به آن است که [[عدالت]] مهدوی، عدالتی است فراگیر و همه جایی، نه در بخشی از محیط‌ها و برای بعضی از افراد»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۱۹۰ - ۱۹۳.</ref>.
-{{پایان جمع شدن}}
-== پرسش‌های وابسته ==
+«از آنجا که هدف از آفرینش هستی، کمال و نزدیکی و هر چه بیشتر انسان به منبع همه کمالات یعنی حضرت حق تعالی می‌باشد و برای نیل به این آرمان بزرگ، باید ابزار و وسایل آن فراهم شود، [[حکومت جهانی]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} در پی فراهم آوردن اسباب تقرب الی الله و برداشتن موانع از این مسیر است. البته انسان از دو بُعد جسم و جان ترکیب یافته است و نیازهای او نیز به دو بخش مادی و معنوی تقسیم می‌شود، بنابراین برای رسیدن به کمال، لازم است در هر دو جهت، حرکتی سنجیده و حساب شده داشته باشد. در این میان، "[[عدالت]]" که ره آورد بزرگ حاکمیت الهی است ضامن سلامتِ رشد انسان در سیر مادی و معنوی است. بنابراین، اهداف [[حکومت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]] {{ع}} در دو محور رشد معنوی و اجرای [[عدالت]] قابل طرح است.
+# '''[[رشد معنوی]]:''' برای پی بردن به ارزش هدف‌های یادشده، لازم است نگاهی گذرا به حیات بشر در طول حاکمیت طاغوت‌ها بیفکنیم. در طول زندگی انسان، به دور از [[حکومت]] حجّت الهی، معنویت و ارزش‌های معنوی چه جایگاهی داشته است؟ آیا جز این است که بشریت گم گشته و راه گم کرده، پیوسته در مسیر انحطاط معنوی گام برداشته و با پیروی از تمایلات نفسانی و وسوسه‌های شیطانی یک یک زیبایی‌ها و خوبی‌ها حیات خود را به فراموشی سپرده و با دست خود، آنها را در گورستان شهوات دفن کرده است؟ پاکی و پاکدامنی، صداقت و درستگاری، تعاون و همکاری، گذشت و ایثار، احسان و نیکوکاری، جای خود را به هواپرستی و شهوت‌رانی، دروغ و دغل بازی، خودمحوری و موقعیت جویی، خیانت و جنایت و زیاده خواهی و افزون طلبی داده است؛ و در یک کلمه، معنویت بشر، نفس‌های آخر را می‌کشد و در بسیاری از نواحی و برای بسیاری از آدم نماها اثری از آن باقی نمانده است. [[حکومت]] آخرین ذخیره الهی در راستای زنده ساختن ای بخش از وجود انسان، گام بر می‌دارد و برای جان بخشیدن به این پیکره افسرده تلاش می‌کند؛ تا طعم شیرین حیات واقعی و زندگی حقیقی را به آدم‌های مسجودِ ملائک بچشاند و به همگان یادآوری کند که از ابتدا مقرر شده بود که آنان در چنان حیاتی تنفس کنند و عطر پاکی‌ها و خوبی‌ها را با مشام جان، استشمام کنند؛ چنان‌که [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ}}<ref> ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون خدا و پیامبر، شما را به چیزی فرا خواندند که به شما حیات می‌بخشد، آنان را اجابت کنید؛ سوره انفال: ۲۴.</ref>. بنابراین حیات معنوی که امتیاز بنی آدم از حیوانات است، بخش عمده و قسمت اصلی وجود انسان را تشکیل می‌دهد؛ زیرا آدمی با برخورداری از همین حیات است که "آدم»" نامیده شده است و همین حیات است که او را به خداوند حیات آفرین می‌رساند و به مقام قرب او نائل می‌سازد. از این رو در زمان حاکمیت ولیّ پروردگار، این بخش از وجود آدمی، سروسامان می‌گیرد و ارزش‌های انسانی در همه ابعاد زندگی، رونق و طراوت می‌یابد. صفا و صمیمیت، ایثار و وفا، راستی و درستی و... همه آنچه به عنوان "خوبی" از آن یاد می‌شود، همه جا را فرا می‌گیرد. البتّه رسیدن به این هدف بزرگ و نقطه درخشان، به برنامه‌ای دقیق و جامع نیاز دارد که در بخش‌های آینده بیان خواهد شد.
-== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==
+# '''[[عدالت]]‌گستری:''' بزرگ‌ترین زخم پیکر جامعه بشری در طول تمام قرون و اعصار گذشته، ظلم و ستم موجود در اجتماعات انسانی بوده است. بشریت همواره از رسیدن به حقوق خود در عرصه‌های مختلف محروم مانده است و هیچ گاه مواهب مادی و معنوی، عادلانه در بین بنی آدم تقسیم نشده است. همیشه در کنار شکم‌های انباشته از غذا، گروهی گرسنه مانده‌اند و پیوسته در نزدیکی کاخ‌ها و ویلاهای چند هزار متری، عده‌ای در حاشیه خیابان‌ها و بر سنگ‌فرش پیاده روها خوابیده‌اند. قدرت‌های زر و زور، مردم ضعیف و بیچاره را به بردگی کشیده‌اند و نژاد سفید بر گرده سیاهپوستان –تنها به جرم پوست سیاهشان- تازیانه مرگ فرود آورده است. در یک کلام، همیشه و همه جا حقوق ضعیفان و بینوایان، پایمال هواها و تمایلات زورمندان شده است و انسان همیشه در آرزوی دست یافتن به عدالت و مساوات، روزشماری کرده و رسیدن دوران شکوفایی عدالت را در انتظار نشسته است. نهایت این [[انتظار]]، دورانِ سبز [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} است. او به عنوان بزرگ‌ترین پیشوای دادگر در پی اجرای [[عدالت]] در گستره عالم و در همه زمینه‌های حیات خواهد بود. این حقیقت شیرین در بسیاری از روایات که مژده آمدن او را داده، بیان شده است. [[امام حسین]] {{ع}} فرمود: "اگر از دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد، خداوند، آن روز را طولانی کند تا مردی از فرزندان من قیام کند و زمین را از عدل و داد پر کند؛ همانگونه که از ظلم و جور، آکنده شده است. این چنین از [[پیامبر]] شنیدم"<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، باب ۳۰، ح ۴، ۵۸۴.</ref> ده‌ها روایت دیگر داریم که از [[عدالت]] جهانی و ریشه کنی ستم و ستم‌گری در سایه [[حکومت]] موعود آخرین، خبر داده است. جالب است دانسته شود که [[عدالت]] و دادگری از آشکارترین ویژگی‌های [[امام مهدی]] {{ع}} است؛ به گونه‌ای که در بعضی از دعاها به آن لقب گرفته است: {{عربی|" اللَّهُمَ‏ وَ صَلِ‏ عَلَى‏ وَلِيِ‏ أَمْرِكَ‏- الْقَائِمِ‏ الْمُؤَمَّلِ‏ وَ الْعَدْلِ‏ الْمُنْتَظَر‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛<ref>خداوندا! به ولی امر خود درود فرست؛ همان که قیام کننده آرمانی و عدالت مورد انتظار همگان است؛ مفاتیح الجنان، دعای افتتاح.</ref>. آری؛ او [[عدالت]] را سرلوحه اهداف انقلاب خویش قرار داده است؛ زیرا عدالت، زمینه‌ساز حیات حقیقی در همه ابعاد حیات فردی و اجتماعی است و زمین و اهل آن بدون عدالت، مردگان بی روحی هستند که زنده پنداشته می‌شوند. [[امام کاظم]] {{ع}} در تفسیر آیه {{متن قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا}}<ref> بدانید که خداوند زمین را پس از مردنش، زنده خواهد کرد؛ سوره حدید: آیه: ۱۷.</ref> فرمود: مقصود، این نیست که زمین را با باران زنده می‌کند؛ بلکه خداوند، مردانی را بر می‌انگیزد که [[عدالت]] را زنده می‌کنند؛ پس به سبب جان گرفتن عدل در جامعه، زمین زنده می‌شود... .<ref>با توجه به روایات دیگر که آیه ر به دوران [[امام مهدی]] {{ع}} تفسیر کرده است، مقصود از «مردان» در این روایت حضرت و یاوران او هستند (تفسیر البرهان، ذیل آیه فوق).</ref> و تعبیر "زنده شدن زمین" اشاره به آن است که [[عدالت]] مهدوی، عدالتی است فراگیر و همه جایی، نه در بخشی از محیط‌ها و برای بعضی از افراد»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۱۹۰ - ۱۹۳.</ref>.
-{{منبع‌شناسی جامع}}
+}}
-* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
-* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
-* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
-{{پایان منبع‌شناسی جامع}}
 == پانویس ==
 {{پانویس}}
-[[رده:پرسش‌]]
+[[رده:پرسش]]
 [[رده:پرسمان مهدویت]]
-[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
 [[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]