اهداف حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر = 7626626268.jpg

| نمایه وابسته =  

| مدخل اصلی = [[مهدویت]]

| تعداد پاسخ = ۱

'''اهداف [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

== پاسخ نخست ==

«غرض از قیام آن حضرت به‌نحو اجمال این است: اقامه دین، و احیای سنت‌های مرده و از بین رفته سید المرسلین، و اماته یعنی میراندن و از بین بردن بدعت‌های حادثه از امراء و سلاطین، یا از فرقه‌های ضاله و مضلین و مشایخ کفر و زندقه به اسم دین، و تعلیم کتاب مبین و تفسیر آن از تنزیل و تأویل به‌نحوی که نازل شاه، و اقامه قسط و عدل در همه روی زمین، و رفع ظلم و جور از مسلمین، و کشتن مشرکین و منافقین، و گرفتن زمین را از دست نااهلان و به تصرف دادن به عباد الله الصالحین، و زائل کردن کفر و شرک‌ و نفاق و ستمگری، تا این‌که نماند در روی زمین مگر یک دین و یک آیین و آن دین ستوده ختم المرسلین و توحید خالص رب العالمین، و نماند مگر یک فرقه و آن فرقه {{عربی|هادیه مهدیه اعنی شیعه اثنی عشریه لا شرقیه و لا غربیة یعنی لا صوفیة! و لا شیخیة و لا کسرویة و لا مزدکیة}}.

== پاسخ‌های دیگر ==

 

«[[اهداف حکومت امام دوازدهم]] در دو محور رشد معنوی و اجرای عدالت قابل طرح است:

 

'''۱. [[رشد معنوی]]''': در طول زندگی [[انسان]]، به دور از [[حکومت]] [[حجت الهی]]، [[معنویت]] و [[ارزش‌های معنوی]] چه جایگاهی داشته است؟ [[بشریت]] گم گشته و راه گم کرده، پیوسته در مسیر [[انحطاط معنوی]] گم برداشته و با پیروی از [[تمایلات نفسانی]] و [[وسوسه‌های شیطانی]] یک یک زیبایی‌ها و خوبی‌های حیات خود را به فراموشی سپرده است. [[پاکی]] و [[پاکدامنی]]، [[صداقت]] و [[درستکاری]]، [[تعاون]] و [[همکاری]]، [[گذشت]]، [[ایثار]]، [[احسان]] و [[نیکوکاری]]، جای خود را به [[هواپرستی]] و [[شهوت‌رانی]]، [[دروغ]] و [[دغل بازی]]، [[خودمحوری]] و [[موقعیت‌جویی]]، [[خیانت]] و [[جنایت]] و [[زیاده خواهی]] و [[افزون‌طلبی]] داده است.

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. نویسندگان کتاب نگین آفرینش؛

| پاسخ‌دهنده = نگین آفرینش ج۱ (کتاب)

 

«از آنجا که هدف از آفرینش هستی، کمال و نزدیکی و هر چه بیشتر انسان به منبع همه کمالات یعنی حضرت حق تعالی می‌باشد و برای نیل به این آرمان بزرگ، باید ابزار و وسایل آن فراهم شود، [[حکومت جهانی]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} در پی فراهم آوردن اسباب تقرب الی الله و برداشتن موانع از این مسیر است. البته انسان از دو بُعد جسم و جان ترکیب یافته است و نیازهای او نیز به دو بخش مادی و معنوی تقسیم می‌شود، بنابراین برای رسیدن به کمال، لازم است در هر دو جهت، حرکتی سنجیده و حساب شده داشته باشد. در این میان، "[[عدالت]]" که ره آورد بزرگ حاکمیت الهی است ضامن سلامتِ رشد انسان در سیر مادی و معنوی است. بنابراین، اهداف [[حکومت]] [[امام مهدی|امام دوازدهم]] {{ع}} در دو محور رشد معنوی و اجرای [[عدالت]] قابل طرح است.

# '''[[رشد معنوی]]:''' برای پی بردن به ارزش هدف‌های یادشده، لازم است نگاهی گذرا به حیات بشر در طول حاکمیت طاغوت‌ها بیفکنیم. در طول زندگی انسان، به دور از [[حکومت]] حجّت الهی، معنویت و ارزش‌های معنوی چه جایگاهی داشته است؟ آیا جز این است که بشریت گم گشته و راه گم کرده، پیوسته در مسیر انحطاط معنوی گام برداشته و با پیروی از تمایلات نفسانی و وسوسه‌های شیطانی یک یک زیبایی‌ها و خوبی‌ها حیات خود را به فراموشی سپرده و با دست خود، آنها را در گورستان شهوات دفن کرده است؟ پاکی و پاکدامنی، صداقت و درستگاری، تعاون و همکاری، گذشت و ایثار، احسان و نیکوکاری، جای خود را به هواپرستی و شهوت‌رانی، دروغ و دغل بازی، خودمحوری و موقعیت جویی، خیانت و جنایت و زیاده خواهی و افزون طلبی داده است؛ و در یک کلمه، معنویت بشر، نفس‌های آخر را می‌کشد و در بسیاری از نواحی و برای بسیاری از آدم نماها اثری از آن باقی نمانده است. [[حکومت]] آخرین ذخیره الهی در راستای زنده ساختن ای بخش از وجود انسان، گام بر می‌دارد و برای جان بخشیدن به این پیکره افسرده تلاش می‌کند؛ تا طعم شیرین حیات واقعی و زندگی حقیقی را به آدم‌های مسجودِ ملائک بچشاند و به همگان یادآوری کند که از ابتدا مقرر شده بود که آنان در چنان حیاتی تنفس کنند و عطر پاکی‌ها و خوبی‌ها را با مشام جان، استشمام کنند؛ چنان‌که [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ}}<ref> ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون خدا و پیامبر، شما را به چیزی فرا خواندند که به شما حیات می‌بخشد، آنان را اجابت کنید؛ سوره انفال: ۲۴.</ref>. بنابراین حیات معنوی که امتیاز بنی آدم از حیوانات است، بخش عمده و قسمت اصلی وجود انسان را تشکیل می‌دهد؛ زیرا آدمی با برخورداری از همین حیات است که "آدم»" نامیده شده است و همین حیات است که او را به خداوند حیات آفرین می‌رساند و به مقام قرب او نائل می‌سازد. از این رو در زمان حاکمیت ولیّ پروردگار، این بخش از وجود آدمی، سروسامان می‌گیرد و ارزش‌های انسانی در همه ابعاد زندگی، رونق و طراوت می‌یابد. صفا و صمیمیت، ایثار و وفا، راستی و درستی و... همه آنچه به عنوان "خوبی" از آن یاد می‌شود، همه جا را فرا می‌گیرد. البتّه رسیدن به این هدف بزرگ و نقطه درخشان، به برنامه‌ای دقیق و جامع نیاز دارد که در بخش‌های آینده بیان خواهد شد.

# '''[[عدالت]]‌گستری:''' بزرگ‌ترین زخم پیکر جامعه بشری در طول تمام قرون و اعصار گذشته، ظلم و ستم موجود در اجتماعات انسانی بوده است. بشریت همواره از رسیدن به حقوق خود در عرصه‌های مختلف محروم مانده است و هیچ گاه مواهب مادی و معنوی، عادلانه در بین بنی آدم تقسیم نشده است. همیشه در کنار شکم‌های انباشته از غذا، گروهی گرسنه مانده‌اند و پیوسته در نزدیکی کاخ‌ها و ویلاهای چند هزار متری، عده‌ای در حاشیه خیابان‌ها و بر سنگ‌فرش پیاده روها خوابیده‌اند. قدرت‌های زر و زور، مردم ضعیف و بیچاره را به بردگی کشیده‌اند و نژاد سفید بر گرده سیاهپوستان –تنها به جرم پوست سیاهشان- تازیانه مرگ فرود آورده است. در یک کلام، همیشه و همه جا حقوق ضعیفان و بینوایان، پایمال هواها و تمایلات زورمندان شده است و انسان همیشه در آرزوی دست یافتن به عدالت و مساوات، روزشماری کرده و رسیدن دوران شکوفایی عدالت را در انتظار نشسته است. نهایت این [[انتظار]]، دورانِ سبز [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} است. او به عنوان بزرگ‌ترین پیشوای دادگر در پی اجرای [[عدالت]] در گستره عالم و در همه زمینه‌های حیات خواهد بود. این حقیقت شیرین در بسیاری از روایات که مژده آمدن او را داده، بیان شده است. [[امام حسین]] {{ع}} فرمود: "اگر از دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد، خداوند، آن روز را طولانی کند تا مردی از فرزندان من قیام کند و زمین را از عدل و داد پر کند؛ همانگونه که از ظلم و جور، آکنده شده است. این چنین از [[پیامبر]] شنیدم"<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، باب ۳۰، ح ۴، ۵۸۴.</ref> ده‌ها روایت دیگر داریم که از [[عدالت]] جهانی و ریشه کنی ستم و ستم‌گری در سایه [[حکومت]] موعود آخرین، خبر داده است. جالب است دانسته شود که [[عدالت]] و دادگری از آشکارترین ویژگی‌های [[امام مهدی]] {{ع}} است؛ به گونه‌ای که در بعضی از دعاها به آن لقب گرفته است: {{عربی|" اللَّهُمَ‏ وَ صَلِ‏ عَلَى‏ وَلِيِ‏ أَمْرِكَ‏- الْقَائِمِ‏ الْمُؤَمَّلِ‏ وَ الْعَدْلِ‏ الْمُنْتَظَر‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛<ref>خداوندا! به ولی امر خود درود فرست؛ همان که قیام کننده آرمانی و عدالت مورد انتظار همگان است؛ مفاتیح الجنان، دعای افتتاح.</ref>. آری؛ او [[عدالت]] را سرلوحه اهداف انقلاب خویش قرار داده است؛ زیرا عدالت، زمینه‌ساز حیات حقیقی در همه ابعاد حیات فردی و اجتماعی است و زمین و اهل آن بدون عدالت، مردگان بی روحی هستند که زنده پنداشته می‌شوند. [[امام کاظم]] {{ع}} در تفسیر آیه {{متن قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا}}<ref> بدانید که خداوند زمین را پس از مردنش، زنده خواهد کرد؛ سوره حدید: آیه: ۱۷.</ref> فرمود: مقصود، این نیست که زمین را با باران زنده می‌کند؛ بلکه خداوند، مردانی را بر می‌انگیزد که [[عدالت]] را زنده می‌کنند؛ پس به سبب جان گرفتن عدل در جامعه، زمین زنده می‌شود... .<ref>با توجه به روایات دیگر که آیه ر به دوران [[امام مهدی]] {{ع}} تفسیر کرده است، مقصود از «مردان» در این روایت حضرت و یاوران او هستند (تفسیر البرهان، ذیل آیه فوق).</ref> و تعبیر "زنده شدن زمین" اشاره به آن است که [[عدالت]] مهدوی، عدالتی است فراگیر و همه جایی، نه در بخشی از محیط‌ها و برای بعضی از افراد»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۱۹۰ - ۱۹۳.</ref>.

[[رده:پرسش]]