دلیل قرآنی علم تام امامان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی = [[علم معصوم (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ علم معصوم]]

| تصویر = 7626626252.jpg

| نمایه وابسته = [[قلمرو علم معصوم (نمایه)|قلمرو علم معصوم]]

| مدخل اصلی = [[علم معصوم]]

| موضوعات وابسته =  

| پاسخ‌دهندگان = ۱

'''دلیل عقلی علم تام [[امامان]] {{عم}} چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[علم معصوم (پرسش)|علم معصوم]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[علم غیب]]''' مراجعه شود.

== پاسخ نخست ==

* '''[[دلیل]] دوم: [[هدایت]]:''' بر پایه برخی از [[آیات قرآن]] [[امام]]، [[هادی]] انسان‌هاست: {{متن قرآن|وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا}}<ref>«و آنان را پیشوایانی کردیم که به فرمان ما راهبری می‌کردند» سوره انبیاء، آیه ۷۳.</ref>، {{متن قرآن|وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا}}<ref>«برخی از آنان را پیشوایانی گماردیم که به فرمان ما (مردم را) رهنمایی می‌کردند» سوره سجده، آیه ۲۴.</ref>، [[هدایت]] بر [[علم]] [[استوار]] است، پس [[امام]]، عالم به [[علم غیب]] است. اگر [[آیه]] {{متن قرآن|وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا}} را به [[آیه]] {{متن قرآن|أَفَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدَى}}<ref>«آیا آنکه به حقّ رهنمون می‌گردد سزاوارتر است که پیروی شود یا آنکه راه نمی‌یابد مگر آنکه راه برده شود؟» سوره یونس، آیه ۳۵.</ref> ضمیمه کنیم، [[برتری امام]] بر دیگران در [[حکومت]] بر [[مردم]] و [[پیروی]] [[مردم]] از وی، امری وجدانی خواهد بود.

* '''[[دلیل]] سوم: [[شهادت امام]] بر [[اعمال]]:''' [[امام]] در [[روز قیامت]]، بر [[اعمال امت]] [[شهادت]] می‌دهد: {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ}}<ref>«و بدین گونه شما را امّتی میانه کرده‌ایم تا گواه بر مردم باشید» سوره بقره، آیه ۱۴۳.</ref>، {{متن حدیث|قَالَ نَحْنُ الْأُمَّةُ الْوُسْطَى وَ نَحْنُ شُهَدَاءُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ حُجَجُهُ فِي أَرْضِهِ}}<ref>کافی، ج۱، ص۱۹۰. ما هستیم امت میانه و مائیم گواهان خدا بر خلقش و حجت‌های او در زمینش.</ref>؛ [[شهادت بر اعمال]] ایجاب می‌کند که شخص [[شاهد]] نسبت به مورد [[شهادت]]، [[علم]] و [[آگاهی]] کافی داشته باشد و نه تنها به ظاهر عمل، بلکه به [[باطن]] و [[نیت]] آن نیز اشراف داشته باشد، این اشراف، با علمِ [[غیب]] [[امام]] دست یافتنی است.

[[امام]] در [[روز قیامت]] [[شاهد]] بر [[اعمال امت]] است، [[شاهد]] بر [[اعمال امت]] باید [[عالم به اعمال امت]] باشد، پس [[امام]] باید [[عالم به اعمال امت]] باشد<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۸۳-۸۵.</ref>.

{{پرسش وابسته}}

# [[آیا علم تام معصوم تکلیف‌آور است و معصوم را به عمل بر اساس آن موظف می‌کند؟ (پرسش)]]

{{پایان پرسش وابسته}}

== [[:رده:آثار علم غیب معصوم|منبع‌شناسی جامع علم غیب معصوم]] ==

{{منبع‌ جامع}}

* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های علم غیب معصوم|پایان‌نامه‌شناسی علم غیب معصوم]].

{{پایان منبع‌ جامع}}

[[رده:پرسش]]