مقدمات قیام و ظهور چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| تعداد پاسخ = ۱

دل‌های ایشان مانند چراغ، گویا آن [[دل‌ها]] قندیل‌هایی است از روشنی و مع ذلک ایشان از [[خشیت]] [[خدا]] در [[بیم]] و ترسند و در [[دعا]] درخواست [[شهادت]] می‌کنند و تمنا می‌کنند که در [[راه خدا]] کشته شوند، شعار ایشان {{عربی|""یا لثارات الحسین""}} است (ای خونخواهان [[حسین]]) هرگاه به راه افتند [[رعب]] در جلو ایشان به‌قدر مسیر یک ماه حرکت کند، [[خداوند]]، [[امام]] را به ایشان [[نصرت]] خواهد کرد"<ref>الزام الناصب، ج ۲، ۲۹۶.</ref>. و نیز آن [[حضرت]] فرمود: "گویا نظر می‌کنم به [[قائم]] و [[اصحاب]] او در [[نجف]]، [[اصحاب]] او در برابر او چنان به حال [[خضوع]] و سکوتند که گویا مرغ بر سر ایشان نشسته، می‌بینم که زاد و توشه‌هاشان تمام گشته و جامه‌هاشان کهنه شده، اثر [[سجود]] بر پیشانی‌هاشان ظاهر است، در روز چون شیرند و در شب چون راهب، گویا دل‌های ایشان پاره آهن است، به هر مردی از ایشان قوت [[چهل]] مرد داده می‌شود، هیچ فردی از ایشان نمی‌کشد مگر [[کافر]] یا [[منافق]] را، [[خداوند]] در کتاب خود ایشان را به "توسم" وصف کرده فرموده: {{متن قرآن|إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ}}<ref>- حجر، ۷۵.</ref> یعنی ایشان اهل تفرس و [[صاحب]] فراستند، (پس به فراست خود [[مؤمن]] را از [[مشرک]] و [[منافق]] می‌شناسند، پس نمی‌کشند مگر [[مشرکان]] [[منافق]] را)"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ۳۸۶، ح ۲۰۲.</ref>.

عرض کرد: به [[خدا]] قسم که از ایشان بسیارند کسانی که این امر را وصف می‌کنند (یعنی اظهار [[تشیع]] می‌کنند). فرمود: ناچار است که [[مردم]] تخلیص شوند و تمیز و جدا شوند و باید [[غربال]] شوند و در [[غربال]] خلق زیادی بیرون خواهند شد"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ۱۱۴، ح ۳۱.</ref>. مقصود عرب‌های اصلی است و آن هم اهل [[حجاز]].