خوش‌گمانی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
(←منابع) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = خوش‌گمانی | |||
| عنوان مدخل = خوش‌گمانی | |||
| مداخل مرتبط = [[خوش‌گمانی در لغت]] - [[خوش‌گمانی در حدیث]] - [[خوش‌گمانی در اخلاق اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== روایات مرتبط == | |||
# [[امام رضا]] {{ع}} فرمودند: "ظنّ خود را در [[حقّ]] [[حضرت حق]] [[نیکو]] گردان، چراکه او می‌فرماید: من با ظنّ و [[گمان]] [[بنده]] مؤمنم نسبت به خود یکسانم، اگر نسبت به من ظنّ [[نیکو]] برَد همانگونهام، و اگر به من ظنّ بد برَد نیز همانگونه" <ref>{{متن حدیث| عَنِ الرِّضَا {{ع}}: أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۶. </ref>؛ | |||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "حُسن ظن به [[حضرت حق]]، آن است که جز از [[خداوند]] به چیز دیگری [[امید]] نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}: حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.</ref>؛ | |||
# [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[داود]] [[نبی]] {{ع}} به [[خداوند]] عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را [[شناخت]] امّا در [[حقّ]] تو [[حسن ظن]] نیافت، در [[حقیقت]] به تو [[ایمان]] نیاورده است" <ref>{{متن حدیث| عَنْهُ {{ع}} قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ {{ع}}: يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.</ref>؛ | |||
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به [[حضرت حق]] پیدا کند، از این [[دنیا]] خارج شود؛ چراکه این [[حسن ظن]] قیمت [[بهشت]] است" <ref>{{متن حدیث| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.</ref>.<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۸۴.</ref> | |||
==روایات مرتبط== | |||
#[[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: "ظنّ خود را در [[حقّ]] [[حضرت حق]] [[نیکو]] گردان، چراکه او می‌فرماید: من با ظنّ و [[گمان]] [[بنده]] مؤمنم نسبت به خود یکسانم، اگر نسبت به من ظنّ [[نیکو]] برَد همانگونهام، و اگر به من ظنّ بد برَد نیز همانگونه" <ref>{{متن حدیث| عَنِ الرِّضَا{{ع}}: أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۶. | |||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "حُسن ظن به [[حضرت حق]]، آن است که جز از [[خداوند]] به چیز دیگری [[امید]] نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" <ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}}: حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.</ref>؛ | |||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[داود]] [[نبی]]{{ع}} به [[خداوند]] عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را [[شناخت]] امّا در [[حقّ]] تو [[حسن ظن]] نیافت، در [[حقیقت]] به تو [[ایمان]] نیاورده است" <ref>{{متن حدیث| عَنْهُ{{ع}} قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ{{ع}}: يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.</ref>؛ | |||
#[[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به [[حضرت حق]] پیدا کند، از این [[دنیا]] خارج شود؛ چراکه این [[حسن ظن]] قیمت [[بهشت]] است" <ref>{{متن حدیث| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۸۴.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۹: | خط ۲۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:خوش‌گمانی]] | [[رده:خوش‌گمانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث خوش‌گمانی است. خوش‌گمانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خوش‌گمانی در لغت - خوش‌گمانی در حدیث - خوش‌گمانی در اخلاق اسلامی - پرسش مرتبط نداردروایات مرتبط
- امام رضا (ع) فرمودند: "ظنّ خود را در حقّ حضرت حق نیکو گردان، چراکه او می‌فرماید: من با ظنّ و گمان بنده مؤمنم نسبت به خود یکسانم، اگر نسبت به من ظنّ نیکو برَد همانگونهام، و اگر به من ظنّ بد برَد نیز همانگونه" [۱]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "حُسن ظن به حضرت حق، آن است که جز از خداوند به چیز دیگری امید نداشته باشی، و جز از گناهانت از چیز دیگری نترسی" [۲]؛
- امام صادق (ع) فرمودند: "داود نبی (ع) به خداوند عرض نمود: پروردگارا! هرکس که تو را شناخت امّا در حقّ تو حسن ظن نیافت، در حقیقت به تو ایمان نیاورده است" [۳]؛
- پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "هیچ یک از شما نباید قبل از آنکه حُسن ظن به حضرت حق پیدا کند، از این دنیا خارج شود؛ چراکه این حسن ظن قیمت بهشت است" [۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ « عَنِ الرِّضَا (ع): أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ حُسْنِ ظَنِّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۶.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع): حُسْنُ الظَّنِ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۶۷.
- ↑ « عَنْهُ (ع) قَالَ: قَالَ دَاوُدُ النَّبِيُّ (ع): يَا رَبِّ مَا آمَنَ بِكَ مَنْ عَرَفَكَ فَلَمْ يُحْسِنِ الظَّنَّ بِكَ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۹۴.
- ↑ « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ ثَمَنُ الْجَنَّةِ»؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ص۳۸۵.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۸۴.