الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[حضرت زینب]]''' دختر [[امیر المؤمنین]] و [[فاطمه زهرا]]{{س}}، [[روز]] ۵ [[جمادی الأولی]] [[سال پنجم هجری]]، در [[مدینه]]، به [[دنیا]] آمد. از [[القاب]] ایشان: [[عقیله بنی‌هاشم]]، [[عارفه]]، [[عالمه]] و [[عابده آل علی]] است. [[زینب]] مخفّف «زین [[اب]]» است، یعنی [[زینت]] پدر.
'''[[حضرت فاطمه]]''' {{س}}، بیستم جمادی‌الثانی پنجم [[بعثت]] در [[مکه]] متولد شد. پدرش، [[حضرت محمد]]{{صل}} و مادرش [[خدیجه]]{{س}} بود. [[حضرت فاطمه]]{{س}} اسامی، [[القاب]] و کنیه‌های بی‌شماری دارند که هر کدام، توصیف‌کنندۀ ابعادی از شخصیت معنوی و مادی ایشان است، مانند زهرا، مطهره، شهیده، محدثه و... . [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در [[احادیث]] مختلفی درباره [[فاطمه]]{{س}} فرمود: "دخترم [[فاطمه]]، [[سرور]] [[زنان]] عالمیان، از ابتدا تا انتهاست. او پاره تن من و [[نور]] چشمم و میوه قلبم و [[روح]] من است، "هر که او را غضبناک کند مرا غضبناک کرده است".


حضرت زینب با [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب]] (پسر عموی خودش) [[ازدواج]] کرد که حاصل آن دو پسر به نام‌های [[محمّد]] و [[عون]] بودند که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیدند. این بانوی بزرگ، دارای [[قوّت]] [[قلب]]، [[فصاحت]] [[زبان]]، [[شجاعت]]، [[زهد]] و [[ورع]]، [[عفاف]] و [[شهامت]] فوق العاده بود. [[امام حسین]]{{ع}} هنگام [[دیدار]]، به احترامش از جا برمی خواست.
دوران [[زندگی]] هجده ساله [[حضرت فاطمه]]{{س}} را در سه مقطع می‌توان مورد بررسی قرار داد:
#'''از [[ولادت حضرت فاطمه زهرا|ولادت]] تا [[هجرت پیامبر خاتم|هجرت]]:''' این مقطع که هشت سال نخست زندگانی حضرت را در برمی‌گیرد، مصادف با [[دعوت پیامبر]]{{صل}} و اقدامات سرسختانۀ [[مشرکان]] [[مکه]] در جلوگیری از گسترش اسلام بود. [[مخالفان پیامبر]]{{صل}} با أبتر خواندن [[حضرت محمد]]{{صل}} به علت نداشتن [[فرزند]] پسر و ادامه نیافتن [[نسل]] وی، ایشان را [[استهزا]] می‌کردند؛ اما با تولد حضرت فاطمه{{س}} و نزول [[سوره کوثر]] از سوی [[خداوند]]، آن مخالفان، أبتر شدند و نسل [[پیامبر]]{{صل}} از این دختر ادامه یافت.
#'''از [[هجرت]] تا [[رحلت پیامبر]]{{صل}}:'''
##'''[[هجرت به مدینه]]:''' پس از گذشت سیزده سال از [[بعثت رسول اکرم]]{{صل}}، سرانجام مشرکان [[مکه]] به این نتیجه رسیدند که خاموش ساختن [[دعوت پیامبر]]{{صل}} جز با [[قتل]] او و [[مشارکت]] تمامی [[قبایل]] در آن، امکان‌پذیر نیست؛ منتها حضرت محمد{{صل}} بر اساس [[فرمان خداوند]] به صورت مخفیانه به سمت یثرب حرکت کردند. [[حضرت فاطمه]]{{س}} نیز در معیّت حضرت علی{{ع}}، به سمت [[مدینه]] حرکت کرد و در منطقه قُبا به [[رسول خدا]]{{صل}} ملحق شد.
##'''[[ازدواج علی]] و فاطمه{{عم}}:''' حضرت فاطمه{{س}} در [[ماه رمضان]] [[سال دوم هجری]]  با حضرت علی{{ع}} ازدواج کردند و [[ذی حجه]] همان سال مراسم عروسی برگزار شد. [[زندگی]] مشترک [[فاطمه زهرا]] {{س}} با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و کانون خانواده‌اش، پر از [[مهر]] و [[محبت]] و [[انسانیت]] و [[تقوا]] و [[ایثار]] بود. در این مدت، چندین [[آیه قرآن]]، مانند [[آیه تطهیر]]، [[آیه مباهله]] و [[سوره کوثر]] و... در [[شأن]] حضرت زهرا{{س}} و [[فرزندان]] او نازل شد.
#'''از رحلت پیامبر{{صل}} تا [[شهادت]]:'''
##'''دفاع از ولایت:''' حضرت فاطمه{{س}} در سال یازدهم هجرت، پس از رحلت پیامبر{{صل}} مدت [[زمان]] اندکی زیستند. پدید آمدن مباحث مربوط به [[جانشینی]] پس از [[پیامبر]]{{صل}}، باعث ایجاد دو گروه میان [[مسلمانان]] شد که در ارتباط مستقیم با [[زندگانی حضرت فاطمه]]{{س}} قرار داشت. حضرت [[فاطمه زهرا]]{{س}} از ابتدای پدید آمدن جریان سقیفه در [[دفاع]] از [[ولایت]] و [[اثبات]] آن به اقدامات مختلفی روی آورد و در پی تلاش برای جلوگیری از [[اجبار]] [[حضرت علی]]{{ع}} در گرفتن [[بیعت]]، منجر به وارد ساختن آسیب‌های جسمی به وی شد. این امر، سرانجام باعث سقط جنین و [[بیماری]] شدید ایشان شد که به [[شهادت]] حضرت انجامید.
##'''ماجرای باغ [[فدک]]:''' روزی [[پیامبر اکرم]]{{صل}} نزد [[حضرت فاطمه]]{{س}} رفت و به او فرمود: "دخترم! [[خدا]] [[فدک]] را به پدرت بخشیده و به او اختصاص داده است و [[مسلمانان]] در آن سهمی ندارند. هر چه می‌خواهی درباره آن انجام بده. پس از [[شهادت]] [[خاتم انبیا]]{{صل}} جناح مخالف این منطقه را از حضرت گرفت؛ از این رو بخشی از تلاش دختر [[رسول خدا]]{{صل}}، ارائه [[دلایل]] برای [[اثبات]] ارثیۀ خود و بازستاندن فدک در کنار سایر اقدامات ایشان بود.


زمانی که امام حسین{{ع}} پس از امتناع از [[بیعت]] با [[یزید]]، از مدینه به قصد [[مکّه]] خارج شد، زینب نیز با دو فرزند خود، همراه [[برادر]] شد. در طول [[نهضت عاشورا]]، نقش فداکاری‌های [[عظیم]] زینب بسیار بود. [[سرپرست]] کاروان [[اسیران اهل بیت]] و [[مراقبت]] کننده از [[امام زین العابدین]]{{ع}} و افشاگر ستم‌گری‌های [[حکام اموی]] با خطبه‌های آتشین بود. زینب، هم دختر [[شهید]] بود، هم [[خواهر]] [[شهید]]، هم مادر شهید، هم عمّه شهید. پس از [[عاشورا]] و در [[سفر]] [[اسارت]]، در [[کوفه]] و [[دمشق]]، خطابه‌های آتشینی ایراد کرد و رمز بقای [[حماسه کربلا]] و [[بیداری]] [[مردم]] گشت. پس از بازگشت به مدینه نیز، در مجالس ذکری که برای [[شهدای کربلا]] داشت، به [[سخنوری]] و [[افشاگری]] می‌پرداخت. وی به «قهرمان [[صبر]]» [[شهرت]] یافت. بارزترین بُعد [[زندگی]] حضرت زینب، [[پاسداری]] از [[فرهنگ عاشورا]] بود که با خطابه‌هایش، [[پیام]] [[خون حسین]]{{ع}} را به جهانیان رساند.
حضرت فاطمه{{س}}، سرانجام بعد از گذراندن روزهای سخت بیماری، در سال ۱۱ هجری در [[مدینه]] و در پی مصدومیت‌هایی که در راه دفاع از [[ولایت]] و حماسۀ [[غدیر]] متحمّل شد و پس از انجام وصیت‌های مختلف طبق فرمودۀ [[پیامبر]]{{صل}}، اولین فردی از [[خاندان]] [[نبوی]] بود که به دیدار ایشان شتافت. ایشان طبق وصیتشان، شبانه، مخفیانه و در نقطه نامعلومی در [[مدینه]] به خاک سپرده شد. قبر پنهان او [[گواه]] نارضایتی وی از [[حکومت]] وقت بود و وصیتش بر [[دفن]] پنهانی و مخفی بودن مدفن، مبارزه‌ای مستمر با [[باطل]] و سند مظلومیّت او و [[خاندان پیامبر]] است.
 
حضرت زینب در سال ۶۳ و به [[نقلی]] ۶۵ [[هجری]] درگذشت. قبرش در [[زینبیّه]] (در سوریّه کنونی) است. در کتاب [[خیرات الحسان]] آمده است: در مدینه [[قحطی]] پیش آمد. زینب همراه شوهرش [[عبد الله بن جعفر]] به [[شام]] کوچ کردند و قطعه زمینی داشتند. زینب در همانجا در [[سال ۶۵ هجری]] درگذشت و در همان مکان [[دفن]] شد.


<div class=»readmoreButton">'''ادامه'''</div>
<div class=»readmoreButton">'''ادامه'''</div>
۱۱۵٬۶۸۳

ویرایش