ذات الجیش: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۲

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

صخره بزرگی است که از تپه‌های مفرحات آغاز و در غرب العقیق - عقیق مدینه - در بالای ذی الحُلَیفه پایان می‌‌یابد. امروزه این مکان به نام «الشَّلَبیّه» شناخته می‌‌شود و بنی عوف از طایفه بنی حرب، ساکنان آن به شمار می‌‌روند. از این موضع، در سیره نبی مکرم اسلام(ص) در ذیل مسیر رسول خدا(ص) به بدر^[۱] و بازگشت از بنی المصطلق^[۲] ذکری به میان آمده است. «حموی» در تشریح و تحدید آن، به نقل از برخی «ذات الجیش» را بخشی از عقیق مدینه شمرده است. وی سپس به نقل از برخی دیگر از صاحب‌نظران،^[۳] «اولات الجیش» را مکانی نزدیک مدینه و ذات الجیش را وادی ای بین ذوالحلیفه و برثان و یکی از منازل حضرت در مسیر رفتن به بدر و یکی از مراحل مسیر آن حضرت به هنگام بازگشت از غزوه بنی المصطلق دانسته است.^[۴].^[۵]

منابع

بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة

پانویس

↑ «قال ابن إسحاق: فسلک طریقه من المدینة، علی نقب المدینة، ثم علی العقیق، ثم علی ذی الحلیفة، ثم علی أولات الجیش. قال ابن هشام: ذات الجیش» ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۱۳.
↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۹۵.
↑ این گروه ظاهراً با مد نظر قرار دادن اختلاف دیدگاه ابن اسحاق و ابن هشام در مورد این مکان، به توضیح و تفصیل آن پرداختند و بین ذات الجیش و اولات الجیش تفکیک قائل شده‌اند.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۰۰.
↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۸۷.

[1] «قال ابن إسحاق: فسلک طریقه من المدینة، علی نقب المدینة، ثم علی العقیق، ثم علی ذی الحلیفة، ثم علی أولات الجیش. قال ابن هشام: ذات الجیش» ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۱۳.

[2] ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۹۵.

[3] این گروه ظاهراً با مد نظر قرار دادن اختلاف دیدگاه ابن اسحاق و ابن هشام در مورد این مکان، به توضیح و تفصیل آن پرداختند و بین ذات الجیش و اولات الجیش تفکیک قائل شده‌اند.

[4] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۰۰.

[5] بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۸۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 ==مقدمه==
-[[صخره]] بزرگی است که از تپه‌های مفرحات آغاز و در [[غرب]] العقیق –عقیق [[مدینه]]- در بالای ذی الحُلَیفه پایان می‌‌یابد. امروزه این مکان به نام «الشَّلَبیّه» شناخته می‌‌شود و [[بنی عوف]] از [[طایفه]] [[بنی حرب]]، ساکنان آن به شمار می‌‌روند. از این موضع، در [[سیره]] [[نبی مکرم اسلام]]{{صل}} در ذیل مسیر [[رسول خدا]]{{صل}} به [[بدر]]<ref>«قال ابن إسحاق: فسلک طریقه من المدینة، علی نقب المدینة، ثم علی العقیق، ثم علی ذی الحلیفة، ثم علی أولات الجیش. قال ابن هشام: ذات الجیش» ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۱۳.</ref> و بازگشت از [[بنی المصطلق]]<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۹۵.</ref> ذکری به میان آمده است. «[[حموی]]» در تشریح و تحدید آن، به نقل از برخی «[[ذات الجیش]]» را بخشی از [[عقیق]] مدینه شمرده است. وی سپس به نقل از برخی دیگر از صاحب‌نظران،<ref>این گروه ظاهراً با مد نظر قرار دادن اختلاف دیدگاه ابن اسحاق و ابن هشام در مورد این مکان، به توضیح و تفصیل آن پرداختند و بین ذات الجیش و اولات الجیش تفکیک قائل شده‌اند.</ref> «اولات الجیش» را موضعی نزدیک مدینه و ذات الجیش را [[وادی]] ای بین [[ذوالحلیفه]] و برثان و یکی از منازل [[حضرت]] در مسیر رفتن به بدر و یکی از مراحل مسیر آن حضرت به هنگام بازگشت از [[غزوه بنی المصطلق]] دانسته است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۰۰.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۸۷.</ref>
+[[صخره]] بزرگی است که از تپه‌های مفرحات آغاز و در [[غرب]] العقیق - عقیق [[مدینه]] - در بالای ذی الحُلَیفه پایان می‌‌یابد. امروزه این مکان به نام «الشَّلَبیّه» شناخته می‌‌شود و [[بنی عوف]] از [[طایفه]] [[بنی حرب]]، ساکنان آن به شمار می‌‌روند. از این موضع، در [[سیره]] [[نبی مکرم اسلام]]{{صل}} در ذیل مسیر [[رسول خدا]]{{صل}} به [[بدر]]<ref>«قال ابن إسحاق: فسلک طریقه من المدینة، علی نقب المدینة، ثم علی العقیق، ثم علی ذی الحلیفة، ثم علی أولات الجیش. قال ابن هشام: ذات الجیش» ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۱۳.</ref> و بازگشت از [[بنی المصطلق]]<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۹۵.</ref> ذکری به میان آمده است. «[[حموی]]» در تشریح و تحدید آن، به نقل از برخی «[[ذات الجیش]]» را بخشی از [[عقیق]] مدینه شمرده است. وی سپس به نقل از برخی دیگر از صاحب‌نظران،<ref>این گروه ظاهراً با مد نظر قرار دادن اختلاف دیدگاه ابن اسحاق و ابن هشام در مورد این مکان، به توضیح و تفصیل آن پرداختند و بین ذات الجیش و اولات الجیش تفکیک قائل شده‌اند.</ref> «اولات الجیش» را مکانی نزدیک مدینه و ذات الجیش را [[وادی]] ای بین [[ذوالحلیفه]] و برثان و یکی از منازل [[حضرت]] در مسیر رفتن به بدر و یکی از مراحل مسیر آن حضرت به هنگام بازگشت از [[غزوه بنی المصطلق]] دانسته است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۰۰.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۸۷.</ref>
 == منابع ==
@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 == پانویس ==
 {{پانویس}}
+[[رده:مکان‌های تاریخی مدینه]]