عصای موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۲۸۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱۳: خط ۱۳:


و آن [[حضرت موسی علیه السلام|حضرت]] گاهی از یک شاخه عصا شیر می‌نوشید و از شاخه دیگرش عسل. چون در راه خسته می‌شد بر آن می‌نشست که به هرکجا می‌خواست بدون دویدن و پا زدن او را می‌رساند، و نیز راه را نشانش می‌داد و با دشمنان مقاتله می‌کرد. هنگامی که [[حضرت موسی]] {{ع}} به بوی خوش نیازمند می‌شد، از آن عصا بوی خوش بیرون می‌زد تا جائی که لباس‌های او را خوشبو می‌کرد. اگر در راهی بود که دزدانی داشت که مردم از آن‌ها ترس داشتند، عصا با او تکلم می‌کرد و به او می‌گفت: به فلان سمت راهت را تغییر ده. به وسیله آن برگ‌های درختان را بر گوسفندان خود فرومی‌ریخت. با آن درندگان و مارها و حشرات را از خود دفع می‌کرد. چون سفر می‌رفت آن را بر گرده می‌نهاد و وسائل و لباس و غذا و آب و... را به آن می‌آویخت.<ref>بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۶۰ (به نقل از مکیال المکارم، ص ۲۳۱.).</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۹۳.</ref>.
و آن [[حضرت موسی علیه السلام|حضرت]] گاهی از یک شاخه عصا شیر می‌نوشید و از شاخه دیگرش عسل. چون در راه خسته می‌شد بر آن می‌نشست که به هرکجا می‌خواست بدون دویدن و پا زدن او را می‌رساند، و نیز راه را نشانش می‌داد و با دشمنان مقاتله می‌کرد. هنگامی که [[حضرت موسی]] {{ع}} به بوی خوش نیازمند می‌شد، از آن عصا بوی خوش بیرون می‌زد تا جائی که لباس‌های او را خوشبو می‌کرد. اگر در راهی بود که دزدانی داشت که مردم از آن‌ها ترس داشتند، عصا با او تکلم می‌کرد و به او می‌گفت: به فلان سمت راهت را تغییر ده. به وسیله آن برگ‌های درختان را بر گوسفندان خود فرومی‌ریخت. با آن درندگان و مارها و حشرات را از خود دفع می‌کرد. چون سفر می‌رفت آن را بر گرده می‌نهاد و وسائل و لباس و غذا و آب و... را به آن می‌آویخت.<ref>بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۶۰ (به نقل از مکیال المکارم، ص ۲۳۱.).</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۹۳.</ref>.
==عصای موسی==
می‌گویند هنگامی که [[موسی]] خواست گوسفندان [[شعیب]] را به چراگاه ببرد، از وی عصایی درخواست کرد که درندگان را به وسیله آن از گوسفندان دور کند و آنها را در وقت چرانیدن، رام خویش گرداند. شعیب نیز همان عصای [[تاریخی]] و [[معجزه]] آسا را به موسی داد که پیوسته همراه موسی بود تا وقتی که به [[مصر]] آمد و آن را در دربار [[فرعون]] بیفکند و به صورت اژدهایی [[عظیم]] درآمد.
در نقل دیگری است که آن [[عصا]] را فرشته‌ای به شعیب داده بود. وقتی موسی{{ع}} عصایی از وی خواست، شعیب به دخترش دستور داد که به [[خانه]] برود و عصایی برای او بیاورد. [[دختر شعیب]] به داخل خانه رفت و همان عصا را آورد. وقتی چشم شعیب به آن عصا افتاد گفت: این را ببر و عصای دیگری بیاور. دختر برفت و آن را در جای خود گذاشت و خواست عصای دیگری بیاورد؛ ولی دید همان عصا در دست او قرار گرفت. این جریان چند بار تکرار شد تا سرانجام شعیب همان عصا را به موسی داد<ref>کامل التواریخ، ج۱، ص۱۷۷.</ref>.
[[طبرسی]] از [[عبداللّه بن سنان]] [[روایت]] کرده که گفت: از [[امام صادق]]{{ع}} می‌شنیدم که می‌فرمود: عصای موسی از چوب «[[آس]]» [[بهشت]] بود که [[جبرئیل]] آن را برای موسی آورد.
[[کلینی]] در [[کتاب شریف کافی]] از [[امام باقر]]{{ع}} روایت کرده که آن حضرت فرمود: عصای موسی از [[آدم]]{{ع}} به شعیب و از شعیب به [[موسی بن عمران]] رسید و همان عصا اکنون در نزد ماست و به دست [[قائم]] ما ([[عجل الله فرجه]]) خواهد رسید<ref>کافی، ج۱، ص۲۳۱.</ref>.
در [[حدیثی]] در کتاب عرائس الفنون داستان‌های عجیب و [[کارهای خارق‌العاده]] بسیاری برای عصای مزبور نقل کرده است؛ مانند اینکه موسی{{ع}} در بیابان‌ها به جای چراغ از آن استفاده می‌کرد و عصا برای او [[نور]] می‌داد یا هرگاه سرچاهی می‌رسید و به آب نیاز داشت، آن را داخل [[چاه]] می‌کرد و آن عصا به شکل طناب و دلوی می‌شد و به وسیله آن آب می‌کشید و یا هر گاه محتاج به [[غذا]] می‌شد، آن را به [[زمین]] می‌زد و هر چه می‌خواست از زمین بیرون آمده و می‌خورد... و چیزهای دیگری که قسمت‌هایی از آن به [[افسانه]] شبیه‌تر است تا به [[حقیقت]].<ref>[[سید هاشم رسولی محلاتی|رسولی محلاتی، سید هاشم]]، [[تاریخ انبیاء (کتاب)|تاریخ انبیاء]] ص ۳۸۷.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
۷۳٬۱۸۵

ویرایش