منجی‌باوری در یهود چه جایگاهی دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر = 7626626268.jpg

| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[آشنایی با معارف مهدویت]] / [[مهدویت در ادیان و مکاتب]] / [[اندیشه منجی در ادیان]]

| مدخل اصلی =  

| مدخل وابسته =  

| تعداد پاسخ = ۱

== پاسخ نخست ==

«ارکان اصلی [[اعتقاد]] [[یهود]]، سه [[باور]] "یَهْوه، [[قوم]] [[برگزیده]] و [[سرزمین مقدس]]" است و [[عقیده به منجی]] برخاسته از این [[اعتقادات]] [[یهود]] است. [[یهودیان]] خود را [[قوم]] [[برگزیده]] می‌دانند؛ زیرا معتقدند که "یَهْوه"<ref>نام خاص خداوند در زبان عبری است.</ref> با [[پیامبران]] [[یهود]] [[پیمان]] بسته است که [[سرزمین مقدس]] را به آنان ببخشد. این [[سرزمین مقدس]]، کنعان است که بعد [[اسرائیل]] نام گرفت. [[موعود]] [[یهودیت]] همان کسی است که می‌آید و [[عهد]] [[خدا]] و [[حضرت موسی]] {{ع}} را محقق می‌کند و آنان را به [[سرزمین مقدس]] می‌رساند.

پس از [[رحلت]] [[حضرت سلیمان]] {{ع}}، [[پادشاهی]] در [[قوم یهود]] به [[اختلاف]] گرایید و از آن پس [[بنی‌اسرائیل]] از شوکت و [[عزت]] خود به زیر آمد و پیوسته در [[حسرت]] آینده‌ای آرمانی که با [[ظهور]] شاهی از [[نسل]] [[داوود]] شکل می‌گیرد، نشست. این دوره حدود دو قرن پیش از میلاد [[مسیح]] و [[ظهور]] [[مسیحیت]] است که بحث [[منجی موعود]] آرمانی آشکارا مطرح می‌شود و [[دانیال نبی]] {{ع}} به دنبال رنج‌های پی در پی [[قوم یهود]]، پایان زجرها و آوارگی‌ها را به [[قوم یهود]] نوید می‌دهد و موضوعِ "[[نجات]] بخش [[قوم]] [[خدا]]" در افکار [[یهود]] توسعه می‌یابد. از آن زمان، [[یهودیان]] همواره در [[انتظار]] یک [[رهبر]] [[الهی]] فاتح بوده‌اند که [[اقتدار]] و [[شکوه]] [[قوم]] [[خدا]] را به عصر درخشان [[داوود]] و [[سلیمان]] برگرداند. شخصیت مورد [[انتظار]] [[یهود]]، "[[ماشیح]]" ([[مسیح]]، مسح‌شده) خوانده می‌شد<ref>گونه‌شناسی اندیشه موعود در ادیان، ص ۱۷۰ تا ۱۸۲.</ref>.

[[رده:پرسش]]