خاندان اشعری: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'اعراب قحطانی' به 'عربهای قحطانی') |
(←مقدمه) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[خاندان اشعری در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[خاندان اشعری در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
از [[عربتباران]] | «خاندان اشعری» ساکن در [[قم]] از [[عربتباران]] [[کوفی]] بودند که به داشتن [[مذهب تشیع]] معروفیت داشتند. این [[خاندان]]، علاقمند به [[کسب علم]] و [[دانش]] بودند و همین امر سبب گردید که از میان این خاندان، [[رجال]] و [[دانشمندان]] [[شیعی]] فراوانی برخیزند. خاندان [[اشعری]] اصالتاً از [[عربهای قحطانی]] [[یمن]] بودند و چون جدّ اعلای ایشان به نام «ادریه» به هنگام [[تولد]] سر پر مویی داشت، به «اشعر» یعنی پر مو [[شهرت]] یافتند و این نام در میان [[اولاد]] و [[فرزندان]] او مرسوم گشت. نخستین اشعری در [[زمان رسول خدا]] {{صل}} [[اسلام]] آورد، [[پیامبر]] {{صل}} در [[مدح]] ایشان فرمودند: [[خداوند]] اشعریان را از [[خرد]] و کلان بیامرزد. | ||
اشعریان با سابقه طولانی در [[ایران]] و بیان [[احادیث ائمه]] {{عم}} سرآمد بودند و چون با ائمه{{عم}} در [[ارتباط]] بودند، بدون واسطه از ایشان [[حدیث]] نقل میکردند<ref>معارف و معاریف، ج۲، ص۲۴۷.</ref>. گروهی از خاندان اشعری، از [[یاران]] صادیق [[امام رضا]] {{ع}} بودند.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۶۳.</ref> | اشعریان با سابقه طولانی در [[ایران]] و بیان [[احادیث ائمه]] {{عم}} سرآمد بودند و چون با ائمه{{عم}} در [[ارتباط]] بودند، بدون واسطه از ایشان [[حدیث]] نقل میکردند<ref>معارف و معاریف، ج۲، ص۲۴۷.</ref>. گروهی از خاندان اشعری، از [[یاران]] صادیق [[امام رضا]] {{ع}} بودند.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۶۳.</ref> |
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۶
مقدمه
«خاندان اشعری» ساکن در قم از عربتباران کوفی بودند که به داشتن مذهب تشیع معروفیت داشتند. این خاندان، علاقمند به کسب علم و دانش بودند و همین امر سبب گردید که از میان این خاندان، رجال و دانشمندان شیعی فراوانی برخیزند. خاندان اشعری اصالتاً از عربهای قحطانی یمن بودند و چون جدّ اعلای ایشان به نام «ادریه» به هنگام تولد سر پر مویی داشت، به «اشعر» یعنی پر مو شهرت یافتند و این نام در میان اولاد و فرزندان او مرسوم گشت. نخستین اشعری در زمان رسول خدا (ص) اسلام آورد، پیامبر (ص) در مدح ایشان فرمودند: خداوند اشعریان را از خرد و کلان بیامرزد.
اشعریان با سابقه طولانی در ایران و بیان احادیث ائمه (ع) سرآمد بودند و چون با ائمه(ع) در ارتباط بودند، بدون واسطه از ایشان حدیث نقل میکردند[۱]. گروهی از خاندان اشعری، از یاران صادیق امام رضا (ع) بودند.[۲]
منابع
پانویس
- ↑ معارف و معاریف، ج۲، ص۲۴۷.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۲۶۳.