اعلام برائت در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}} {{پانویس2}}' به '{{پانویس}}') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اعلام برائت | |||
| عنوان مدخل = اعلام برائت | |||
| مداخل مرتبط = [[اعلام برائت در فقه سیاسی]] - [[اعلام برائت در تاریخ اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
چون [[شهر | چون [[شهر مکه]] در سال نهم در قلمرو حکومت، [[اسلامی]] قرار گرفته بود، باید [[قوانین]] و مقررات [[اسلام]] هنوز بر آن [[حاکم]] می‌شد و [[آداب و رسوم دینی]] [[اعمال]] می‌گشت، اما هنوز عده‌ای از [[مردمان]] مکه و اطراف آن بر [[شرک]] خود باقی بودند و برخی از آنان گاهی برهنه [[طواف]] می‌کردند. با [[نزول]] آیات اولیه سوره [[برائت]] که شامل قوانین جدیدی در خصوص [[روابط]] میان مسلمانان و [[مشرکان]] بود، [[امام علی]] {{ع}}، این آیات را در [[اجتماع]] [[حج]] که متضمن [[بیزاری]] [[خدا]] و رسولش از مشرکان و [[امان]] ندادن به آنان است، قرائت کرد. با این [[اقدام]]، [[شرک]] از [[سرزمین]] [[جزیرة العرب]] ریشه‌کن شد و [[توحید]] جایگزین آن گردید. طبق صریح [[آیات]] اولیه [[سوره]] [[برائت]]، [[مشرکان]] چهار ماه [[فرصت]] داشتند موضع خود را درباره [[پذیرش اسلام]] و عدم آن روشن کنند. | ||
در اوایل [[سال دهم هجری]]، [[اسلام]] بیشتر [[سرزمین]] شبه جزیره را فراگرفته بود و فقط در برخی از مناطق دوردست مانند [[یمن]] هنوز به طور پراکنده [[آیین]] [[شرک]] باقی مانده بود که [[رسول خدا]]{{صل}} با اعزام گروه‌هایی به [[سرپرستی]] [[معاذ بن جبل]] و [[امام علی]]{{ع}}، [[مردم]] آن نواحی دوردست را نیز به اسلام فراخواند | در اوایل [[سال دهم هجری]]، [[اسلام]] بیشتر [[سرزمین]] شبه جزیره را فراگرفته بود و فقط در برخی از مناطق دوردست مانند [[یمن]] هنوز به طور پراکنده [[آیین]] [[شرک]] باقی مانده بود که [[رسول خدا]] {{صل}} با اعزام گروه‌هایی به [[سرپرستی]] [[معاذ بن جبل]] و [[امام علی]] {{ع}}، [[مردم]] آن نواحی دوردست را نیز به اسلام فراخواند<ref>[[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «محمد رسول الله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص۶۷.</ref>. | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:IM009657.jpg|22px]] [[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|'''مقاله «محمد رسول الله»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:وقایع تاریخی در قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اعلام برائت است. اعلام برائت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اعلام برائت در فقه سیاسی - اعلام برائت در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
چون شهر مکه در سال نهم در قلمرو حکومت، اسلامی قرار گرفته بود، باید قوانین و مقررات اسلام هنوز بر آن حاکم می‌شد و آداب و رسوم دینی اعمال می‌گشت، اما هنوز عده‌ای از مردمان مکه و اطراف آن بر شرک خود باقی بودند و برخی از آنان گاهی برهنه طواف می‌کردند. با نزول آیات اولیه سوره برائت که شامل قوانین جدیدی در خصوص روابط میان مسلمانان و مشرکان بود، امام علی (ع)، این آیات را در اجتماع حج که متضمن بیزاری خدا و رسولش از مشرکان و امان ندادن به آنان است، قرائت کرد. با این اقدام، شرک از سرزمین جزیرة العرب ریشه‌کن شد و توحید جایگزین آن گردید. طبق صریح آیات اولیه سوره برائت، مشرکان چهار ماه فرصت داشتند موضع خود را درباره پذیرش اسلام و عدم آن روشن کنند.
در اوایل سال دهم هجری، اسلام بیشتر سرزمین شبه جزیره را فراگرفته بود و فقط در برخی از مناطق دوردست مانند یمن هنوز به طور پراکنده آیین شرک باقی مانده بود که رسول خدا (ص) با اعزام گروه‌هایی به سرپرستی معاذ بن جبل و امام علی (ع)، مردم آن نواحی دوردست را نیز به اسلام فراخواند[۱].
