عوامل نفاق: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۸۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{نبوت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = نفاق| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عوامل نفاق در کلام اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عوامل نفاق در قرآن]] - [[عوامل نفاق در حدیث]] - [[عوامل نفاق در نهج البلاغه]] - [[عوامل نفاق در کلام اسلامی]] - [[عوامل نفاق در عرفان اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[عوامل نفاق (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
*مراد از عوامل [[نفاق]]، انگیزه‌های درونی و بیرونی است که [[آدمی]] را بدین آفت راه می‌نمایند. مهم‌ترین آنها عبارت‌اند:
مراد از عوامل [[نفاق]]، انگیزه‌های درونی و بیرونی است که [[آدمی]] را بدین آفت راه می‌نمایند. مهم‌ترین آنها عبارت‌اند:
#'''احساس [[حقارت]] و زبونی:''' [[نفاق]] بنابر تصریح [[قرآن کریم]]، گونه‌ای [[بیماری]] روحی است<ref>{{متن قرآن| فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً وَلَهُم عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ }}؛ سوره بقره، آیه ۱۰.</ref>. بنابر [[روایات]] بسیاری از بزرگان [[معصوم]] {{ع}}، [[حقارت]] درونی، مایه [[نفاق]] است. در روایتی از [[امام علی]] {{ع}} آمده است: "[[نفاق]] [[آدمی]] از ذلتی است که در خویش می‌یابد"<ref>میزان الحکمة، ۴/ ۳۳۳۸.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 348.</ref>.
# '''احساس حقارت و زبونی:''' [[نفاق]] بنابر تصریح [[قرآن کریم]]، گونه‌ای [[بیماری]] روحی است<ref>{{متن قرآن| فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً وَلَهُم عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ }}؛ سوره بقره، آیه ۱۰.</ref>. بنابر [[روایات]] بسیاری از بزرگان [[معصوم]] {{ع}}، [[حقارت]] درونی، مایه [[نفاق]] است. در روایتی از [[امام علی]] {{ع}} آمده است: "[[نفاق]] [[آدمی]] از ذلتی است که در خویش می‌یابد"<ref>میزان الحکمة، ج۴، ص۳۳۳۸.</ref>.
#'''[[خشونت]]:''' گاه که کشمکش‌های [[فکری]] و چالش‌های [[سیاسی]] و جناحی بالا می‌گیرند و به درازا می‌کشند، گروه‌های درگیر را می‌فرسایند و وامی‌دارند تا در خویش خزند و چهره خود را پنهان سازند؛ چنان که [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: "از کشمکش و [[دشمنی]] بپرهیزید که [[قلب]] [[برادران]] را بر یکدیگر تیره می‌سازد و [[دورویی]] می‌آفریند"<ref>کافی‌، ۲/ ۳۰۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 348.</ref>.
# '''[[خشونت]]:''' گاه که کشمکش‌های [[فکری]] و چالش‌های [[سیاسی]] و جناحی بالا می‌گیرند و به درازا می‌کشند، گروه‌های درگیر را می‌فرسایند و وامی‌دارند تا در خویش خزند و چهره خود را پنهان سازند؛ چنان که [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: "از کشمکش و [[دشمنی]] بپرهیزید که [[قلب]] [[برادران]] را بر یکدیگر تیره می‌سازد و [[دورویی]] می‌آفریند"<ref>کافی‌، ج۲، ص۳۰۰.</ref>.
#'''[[ترس]]:''' گاه [[دشمنان]] از آن رو که [[توانایی]] رویارویی با اهل [[ایمان]] را ندارند و از فرجام آن می‌هراسند، [[لباس]] [[دینداری]] درمی‌پوشند و [[کفر]] خویش را پنهان می‌سازند و موزیانه و پنهانکارانه به [[مبارزه]] خویش تداوم می‌بخشند<ref>ر.ک: تفسیر نمونه‌، ۱/ ۹۷.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 349.</ref>.
# '''[[ترس]]:''' گاه [[دشمنان]] از آن رو که [[توانایی]] رویارویی با اهل [[ایمان]] را ندارند و از فرجام آن می‌هراسند، [[لباس]] [[دینداری]] درمی‌پوشند و [[کفر]] خویش را پنهان می‌سازند و موزیانه و پنهانکارانه به [[مبارزه]] خویش تداوم می‌بخشند<ref>ر.ک: تفسیر نمونه‌، ج۱، ص۹۷.</ref>.
#'''[[دروغ]]:''' بنابر پاره‌ای [[روایات]]، [[دروغگویی]] به [[نفاق]] می‌انجامد و رفته رفته [[آدمی]] را از [[ایمان]] جدا می‌سازد؛ چنان که [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: "[[دروغگویی]] به [[نفاق]] می‌رسد"<ref>میزان الحکمة، ۴/ ۳۳۲۸.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 349.</ref>.
# '''[[دروغ]]:''' بنابر پاره‌ای [[روایات]]، [[دروغگویی]] به [[نفاق]] می‌انجامد و رفته رفته [[آدمی]] را از [[ایمان]] جدا می‌سازد؛ چنان که [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: "[[دروغگویی]] به [[نفاق]] می‌رسد"<ref>میزان الحکمة، ج۴، ص۳۳۲۸.</ref>.
#'''[[رذیلت‌های اخلاقی]]:''' [[امام علی]] {{ع}} در [[حدیث]] مفصلی، [[علل]] [[نفاق]] را بر می‌شمارد و می‌فرماید: "[[نفاق]] بر چهار پایه [[استوار]] است: [[هوس]] و سهل‌انگاری و [[خشم]] و [[طمع]]. [[هوس]] را چهار شعبه است: [[ستم]] و [[تجاوز]] و [[شهوت]] و سرکشی .... سهل‌انگاری را نیز چهار شعبه است: [[غفلت]] و [[غرور]] به [[رحمت الهی]] و [[آرزو]] و [[ترس]] و .... [[خشم]] را نیز چهار شعبه است: [[تکبر]] و [[تفاخر]] و [[غرور]] و [[تعصب]]. [[طمع]] را نیز چهار شعبه است: [[شادمانی]]، سرمستی، خیره‌سری و [[فزون‌خواهی]]"<ref>کافی‌، ۱/ ۳۹۳ باب صفة النفاق و المنافق.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 349.</ref>.
# '''[[رذیلت‌های اخلاقی]]:''' [[امام علی]] {{ع}} در [[حدیث]] مفصلی، [[علل]] [[نفاق]] را بر می‌شمارد و می‌فرماید: "[[نفاق]] بر چهار پایه [[استوار]] است: [[هوس]] و سهل‌انگاری و [[خشم]] و [[طمع]]. [[هوس]] را چهار شعبه است: [[ستم]] و [[تجاوز]] و [[شهوت]] و سرکشی .... سهل‌انگاری را نیز چهار شعبه است: [[غفلت]] و [[غرور]] به [[رحمت الهی]] و [[آرزو]] و [[ترس]] و .... [[خشم]] را نیز چهار شعبه است: [[تکبر]] و [[تفاخر]] و [[غرور]] و [[تعصب]]. [[طمع]] را نیز چهار شعبه است: [[شادمانی]]، سرمستی، خیره‌سری و [[فزون‌خواهی]]"<ref>کافی‌، ج۱، ص۳۹۳ باب صفة النفاق و المنافق.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۳۴۸ ـ ۳۴۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[پژوهشکده تحقیقات اسلامی]]، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
== جستارهای وابسته ==


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:نفاق]]
[[رده:عوامل نفاق]]
۲۱۸٬۸۷۹

ویرایش