جز
جایگزینی متن - 'استانداری بصره' به 'استانداری بصره'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'استانداری بصره' به 'استانداری بصره') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
هنگامی که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} قصد عزیمت به [[صفین]] داشت، نامه‌ای برای [[عبدالله بن عباس]] [[کارگزار]] خود در [[بصره]] نوشت که [[مردم بصره]] را برای حرکت به سوی [[کوفه]] و در [[جنگ]] با [[معاویه]] فراخواند. [[ابن عباس]] [[نامه]] [[امام]] {{ع}} را برای [[مردم]] خواند و در همان جا بزرگان [[بصره]] چون [[احنف بن قیس]] و [[خالد بن معمر سدوسی]] و نیز عمرو بن مرجوم عبدی برخاستند و هر کدام به نحوی اعلام [[وفاداری]] کردند. و عمرو بن مرجوم عبدی در [[حمایت]] از [[پیام]] [[امام]] {{ع}} گفت: [[خداوند]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را موفق بدارد و امور [[مسلمانان]] را در دست او قرار دهد، و [[خداوند]] [[ستمکاران]] ([[قاسطین]]) را که [[قرآن]] نمی‌خوانند و [[خون]] [[مردم]] را [[حلال]] می‌شمرند [[لعنت]] کند، ما به [[خدا]] قسم، از آنها فاصله می‌گیریم و با آنها دشمنیم. بنابراین هر زمانی که ما را فراخوانید با تمام نیرو پیاده و سواره در [[خدمت]] شما هستیم. | هنگامی که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} قصد عزیمت به [[صفین]] داشت، نامه‌ای برای [[عبدالله بن عباس]] [[کارگزار]] خود در [[بصره]] نوشت که [[مردم بصره]] را برای حرکت به سوی [[کوفه]] و در [[جنگ]] با [[معاویه]] فراخواند. [[ابن عباس]] [[نامه]] [[امام]] {{ع}} را برای [[مردم]] خواند و در همان جا بزرگان [[بصره]] چون [[احنف بن قیس]] و [[خالد بن معمر سدوسی]] و نیز عمرو بن مرجوم عبدی برخاستند و هر کدام به نحوی اعلام [[وفاداری]] کردند. و عمرو بن مرجوم عبدی در [[حمایت]] از [[پیام]] [[امام]] {{ع}} گفت: [[خداوند]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را موفق بدارد و امور [[مسلمانان]] را در دست او قرار دهد، و [[خداوند]] [[ستمکاران]] ([[قاسطین]]) را که [[قرآن]] نمی‌خوانند و [[خون]] [[مردم]] را [[حلال]] می‌شمرند [[لعنت]] کند، ما به [[خدا]] قسم، از آنها فاصله می‌گیریم و با آنها دشمنیم. بنابراین هر زمانی که ما را فراخوانید با تمام نیرو پیاده و سواره در [[خدمت]] شما هستیم. | ||
پس از [[اعلان]] [[وفاداری]] بزرگان [[بصره]]، [[مردم]] با تمام توان از حرکت به سوی [[کوفه]] برای [[جنگ]] با [[معاویه]] در [[صفین]] اظهار [[وفاداری]] کردند و به [[فرماندهی]] [[عبدالله بن عباس]] به جانب [[کوفه]] حرکت کردند. اما قبل از خارج شدن از [[بصره]]، [[ابوالأسود دوئلی]] را به | پس از [[اعلان]] [[وفاداری]] بزرگان [[بصره]]، [[مردم]] با تمام توان از حرکت به سوی [[کوفه]] برای [[جنگ]] با [[معاویه]] در [[صفین]] اظهار [[وفاداری]] کردند و به [[فرماندهی]] [[عبدالله بن عباس]] به جانب [[کوفه]] حرکت کردند. اما قبل از خارج شدن از [[بصره]]، [[ابوالأسود دوئلی]] را به [[استانداری بصره]] [[نصب]] کرد و [[لشکر]] را به پنج [[طایفه]] تقسیم نمود و [[خالد بن معمر]] را بر [[قبیله]] [[بکر بن وائل]] و عمرو بن مرجوم عبدی را بر [[عبدالقیس]] و... قرار داد، و بدین ترتیب عازم [[کوفه]] شدند و موقعی به [[کوفه]] رسیدند که [[امام]] {{ع}} در [[نخیله]] اردو زده بود و آماده حرکت به [[صفین]] بود. | ||
عمرو بن مرجوم عبدی به همراه [[سپاه امام]] {{ع}} در [[جنگ صفین]] حضور یافت و آن [[حضرت]] را با نیروهای تحت فرمانش [[یاری]] کرد<ref>وقعة صفین، ص۱۱۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۸۵-۱۰۸۶.</ref> | عمرو بن مرجوم عبدی به همراه [[سپاه امام]] {{ع}} در [[جنگ صفین]] حضور یافت و آن [[حضرت]] را با نیروهای تحت فرمانش [[یاری]] کرد<ref>وقعة صفین، ص۱۱۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۸۵-۱۰۸۶.</ref> | ||