سلیط بن عمرو: تفاوت میان نسخه‌ها

یمامه، ناحیه‌ای است میان نجد و [[بحرین]]<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۳۶۱.</ref> که [[سال هفتم هجری]] دو نفر در آنجا [[حکومت]] می‌کردند. یکی از این دو نفر و شاید مهم‌ترین آنها "[[هوذة بن علی حنفی]]" و دیگری "[[ثمامة بن اثال حنفی]]" بوده است. در اینکه چگونه این دو نفر، منطقه یمامه را اداره می‌کرده‌اند اطلاع چندانی در منابع یافت نمی‌شود و فقط، بیشتر منابع به [[ریاست]] این دو نفر بر یمامه اشاره کرده‌اند<ref>ابن سیدالناس، عیون الاثر، ج۲، ص۳۲۴؛ عزالدین ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۲، ص۲۸۸؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۰۷.</ref>؛ هر چند نام هوذة بن علی در این میان بیشتر به چشم می‌خورد.

به نظر می‌رسد این [[همکاری]] بیشتر جنبه [[اقتصادی]] داشته است؛ چرا که [[هوذة بن علی حنفی]] از نظر مذهبی پیرو [[آیین نصرانی]] بوده است<ref>عزالدین ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۲۱۵؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۱۲۷.</ref>؛ در حالی که در [[ایران]]، [[دین]] رسمی، [[دین]] زرتشتی بوده است. در واقع، انگیزه‌های [[اقتصادی]] (در قبال [[تأمین امنیت]] کاروان‌ها) هوذه را به [[همکاری]]، [[ترغیب]] می‌کرده است.