آخرت در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{سیره معصوم}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[آخرت]]''' است. "'''[[آخرت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = آخرت
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[آخرت در لغت]] - [[آخرت در قرآن]] - [[آخرت در فقه اسلامی]] - [[آخرت در کلام اسلامی]] - [[آخرت در معارف دعا و زیارات]] - [[آخرت در معارف و سیره علوی]] - [[آخرت در معارف و سیره فاطمی]] - [[آخرت در معارف و سیره سجادی]] - [[آخرت در معارف و سیره رضوی]] - [[آخرت در معارف و سیره حسینی]] - [[آخرت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]</div>
| عنوان مدخل = آخرت
| مداخل مرتبط = [[آخرت در لغت]] - [[آخرت در قرآن]] - [[آخرت در فقه اسلامی]] - [[آخرت در کلام اسلامی]] - [[آخرت در فلسفه اسلامی]] - [[آخرت در معارف دعا و زیارات]] - [[آخرت در معارف و سیره علوی]] - [[آخرت در معارف و سیره فاطمی]] - [[آخرت در معارف و سیره سجادی]] - [[آخرت در معارف و سیره رضوی]] - [[آخرت در معارف و سیره حسینی]] - [[آخرت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
برای آشنایی با معنای واژه «[[آخرت]]» در لغت، سخن برخی از واژه‌شناسان آورده می‌شود:
برای آشنایی با معنای واژه «[[آخرت]]» در لغت، سخن برخی از واژه‌شناسان آورده می‌شود:
#فیروزآبادی، «آخرت» و «اخری» را به دار بقا معنا کرده است<ref>فیروز آبادی. القاموس المحیط، ج۱، ص۳۶۳.</ref>.
# فیروزآبادی، «آخرت» و «اخری» را به دار بقا معنا کرده است<ref>فیروز آبادی. القاموس المحیط، ج۱، ص۳۶۳.</ref>.
#معین، آخرت را به معنای آن [[جهان]]، جهان دیگر، سرای دیگر و عقبا دانسته است<ref>معین، محمد، فرهنگ فارسی ج۱، ص۳۴.</ref>.
# معین، آخرت را به معنای آن [[جهان]]، جهان دیگر، سرای دیگر و عقبا دانسته است<ref>معین، محمد، فرهنگ فارسی ج۱، ص۳۴.</ref>.
#عمید برای آخرت، معنای بازپسین، جهان دیگر، آن جهان و آن سرا را نقل کرده است<ref>عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، ج۱، ص۱۸.</ref>.
# عمید برای آخرت، معنای بازپسین، جهان دیگر، آن جهان و آن سرا را نقل کرده است<ref>عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، ج۱، ص۱۸.</ref>.
#[[یزید بن سلام]]، وجه تسمیه آخرت را از [[پیامبر]] پرسید. ایشان فرمود: «چون آخرت، متأخر از [[دنیا]] و پس از آن می‌آید»<ref>بحارالانوار، ج۵۷. ص۳۵۶؛ علل الشرائع، ج۲، ص۴۷۰.</ref>.
# [[یزید بن سلام]]، وجه تسمیه آخرت را از [[پیامبر]] پرسید. ایشان فرمود: «چون آخرت، متأخر از [[دنیا]] و پس از آن می‌آید»<ref>بحارالانوار، ج۵۷. ص۳۵۶؛ علل الشرائع، ج۲، ص۴۷۰.</ref>.
#در یکی از [[سخنان امام علی]]{{ع}} وجه تسمیه آخرت چنین آمده است: «آخرت را آخرت نامیده‌اند؛ چون در آن [[جزا]] و [[ثواب]] است»<ref>بحارالانوار، ج۵، ص۳۵۵؛ علل الشرائع، ج۲، ص۴۷۱.</ref>. نتیجه اینکه واژه‌شناسان، برای کلمه «آخرت» بر یک معنا اتفاق کرده‌اند و آن، «جهان دیگر» است.<ref>[[عبدالامیر خادم علی‌زاده|خادم علی‌زاده، عبدالامیر]]، [[دنیا و آخرت (مقاله)| مقاله «دنیا و آخرت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۱۷۹.</ref>
# در یکی از [[سخنان امام علی]] {{ع}} وجه تسمیه آخرت چنین آمده است: «آخرت را آخرت نامیده‌اند؛ چون در آن [[جزا]] و [[ثواب]] است»<ref>بحارالانوار، ج۵، ص۳۵۵؛ علل الشرائع، ج۲، ص۴۷۱.</ref>. نتیجه اینکه واژه‌شناسان، برای کلمه «آخرت» بر یک معنا اتفاق کرده‌اند و آن، «جهان دیگر» است<ref>[[عبدالامیر خادم علی‌زاده|خادم علی‌زاده، عبدالامیر]]، [[دنیا و آخرت (مقاله)| مقاله «دنیا و آخرت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص۱۷۹.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:1368105.jpg|22px]] [[عبدالامیر خادم علی‌زاده|خادم علی‌زاده، عبدالامیر]]، [[دنیا و آخرت (مقاله)| مقاله «دنیا و آخرت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۷''']]
# [[پرونده:1368105.jpg|22px]] [[عبدالامیر خادم علی‌زاده|خادم علی‌زاده، عبدالامیر]]، [[دنیا و آخرت (مقاله)| مقاله «دنیا و آخرت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۷''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۰: خط ۲۳:


[[رده:آخرت]]
[[رده:آخرت]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۲

مقدمه

برای آشنایی با معنای واژه «آخرت» در لغت، سخن برخی از واژه‌شناسان آورده می‌شود:

  1. فیروزآبادی، «آخرت» و «اخری» را به دار بقا معنا کرده است[۱].
  2. معین، آخرت را به معنای آن جهان، جهان دیگر، سرای دیگر و عقبا دانسته است[۲].
  3. عمید برای آخرت، معنای بازپسین، جهان دیگر، آن جهان و آن سرا را نقل کرده است[۳].
  4. یزید بن سلام، وجه تسمیه آخرت را از پیامبر پرسید. ایشان فرمود: «چون آخرت، متأخر از دنیا و پس از آن می‌آید»[۴].
  5. در یکی از سخنان امام علی (ع) وجه تسمیه آخرت چنین آمده است: «آخرت را آخرت نامیده‌اند؛ چون در آن جزا و ثواب است»[۵]. نتیجه اینکه واژه‌شناسان، برای کلمه «آخرت» بر یک معنا اتفاق کرده‌اند و آن، «جهان دیگر» است[۶].

منابع

پانویس

  1. فیروز آبادی. القاموس المحیط، ج۱، ص۳۶۳.
  2. معین، محمد، فرهنگ فارسی ج۱، ص۳۴.
  3. عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، ج۱، ص۱۸.
  4. بحارالانوار، ج۵۷. ص۳۵۶؛ علل الشرائع، ج۲، ص۴۷۰.
  5. بحارالانوار، ج۵، ص۳۵۵؛ علل الشرائع، ج۲، ص۴۷۱.
  6. خادم علی‌زاده، عبدالامیر، مقاله «دنیا و آخرت»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص۱۷۹.