عون بن جعدة بن هبیره مخزومی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
 
==عون بن جعدة بن هبیره مخزومی [[کارگزار سجستان]] (سیستان)==
==عون بن جعدة بن هبیره مخزومی [[کارگزار سجستان]] (سیستان)==
بنا بر نقل [[بلاذری]]، ابتدا [[حضرت امیر]]{{ع}} عون بن جعدة بن هبیره را به عنوان کارگزار سجستان [[انتخاب]] کرده، اما در بین راه، دزدی وی را کُشت<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ص۳۸۷؛ تاریخ خلیفة بن خیاط، ص۱۳۶.</ref> و برادرش [[عقیل بن جعده]]، [[طلب]] [[قصاص]] کرد و بعد از مدتی که [[قاتل]] [[زندانی]] بود، در [[مدینه]] قصاص شد. سپس حضرت [[ربعی بن کاس]] را به [[کارگزاری سجستان]] گمارد<ref>بلادری، أنساب الاشراف، ج۲، ص۱۷۶؛ ابن کلبی، نسب معد والیمن الکبیر، ص۲۵۹.</ref>.
بنا بر نقل [[بلاذری]]، ابتدا [[حضرت امیر]]{{ع}} عون بن جعدة بن هبیره را به عنوان کارگزار سجستان [[انتخاب]] کرده، اما در بین راه، دزدی وی را کُشت<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ص۳۸۷؛ تاریخ خلیفة بن خیاط، ص۱۳۶.</ref> و برادرش [[عقیل بن جعده]]، [[طلب]] [[قصاص]] کرد و بعد از مدتی که [[قاتل]] [[زندانی]] بود، در [[مدینه]] قصاص شد. سپس حضرت [[ربعی بن کاس]] را به [[کارگزاری سجستان]] گمارد<ref>بلادری، أنساب الاشراف، ج۲، ص۱۷۶؛ ابن کلبی، نسب معد والیمن الکبیر، ص۲۵۹.</ref>.
خط ۵: خط ۶:
[[سجستان]] معرب سگستان، همان سیستان است که سرزمینی [[پست]] و در دنباله کوه‌های مرکزی و شرقی [[ایران]] بین کوه‌‎های مکران و نجد هشتادان و کوه‌های افغانستان قرار گرفته و از زمین‌های شنزاری است که سیلاب‌های نواحی مجاور در گودالش جمع شده و [[دریاچه‌ها]] و باتلاق‌های هامون و گود [[زره]] را تشکیل داده است<ref>فرهنگ معین، ج۵، ص۸۴۱.</ref>.
[[سجستان]] معرب سگستان، همان سیستان است که سرزمینی [[پست]] و در دنباله کوه‌های مرکزی و شرقی [[ایران]] بین کوه‌‎های مکران و نجد هشتادان و کوه‌های افغانستان قرار گرفته و از زمین‌های شنزاری است که سیلاب‌های نواحی مجاور در گودالش جمع شده و [[دریاچه‌ها]] و باتلاق‌های هامون و گود [[زره]] را تشکیل داده است<ref>فرهنگ معین، ج۵، ص۸۴۱.</ref>.


[[یاقوت حموی]] گوید: بین سیستان و هرات ده [[روز]] راه است که هشتاد فرسخ می‌باشد و در جنوب هرات واقع و دارای زمین‎های رملی (شنزار) می‌باشد در آنجا باد همیشه در حال وزیدن می‌باشد و سپس گوید: یکی از افتخارات سیستان این است که در [[زمان]] [[بنی امیه]]، علی{{ع}} را روی [[منابر]] در شرق و غرب [[کشور اسلامی]] [[لعن]] می‌کردند، اما در سیستان تنها یک دفعه بیشتر این عمل انجام نشد. فاصله آن با کرمان، ۱۳۰ فرسخ می‌باشد<ref>معجم البلدان، ج۳، ص۱۹۰.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص 534-535.</ref>
[[یاقوت حموی]] گوید: بین سیستان و هرات ده [[روز]] راه است که هشتاد فرسخ می‌باشد و در جنوب هرات واقع و دارای زمین‎های رملی (شنزار) می‌باشد در آنجا باد همیشه در حال وزیدن می‌باشد و سپس گوید: یکی از افتخارات سیستان این است که در [[زمان]] [[بنی امیه]]، علی{{ع}} را روی [[منابر]] در شرق و غرب [[کشور اسلامی]] [[لعن]] می‌کردند، اما در سیستان تنها یک دفعه بیشتر این عمل انجام نشد. فاصله آن با کرمان، ۱۳۰ فرسخ می‌باشد<ref>معجم البلدان، ج۳، ص۱۹۰.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص۵۳۴-۵۳۵.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
خط ۱۹: خط ۲۰:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:کارگزار سیستان]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:کارگزاران حکومت امام علی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۶

عون بن جعدة بن هبیره مخزومی کارگزار سجستان (سیستان)

بنا بر نقل بلاذری، ابتدا حضرت امیر(ع) عون بن جعدة بن هبیره را به عنوان کارگزار سجستان انتخاب کرده، اما در بین راه، دزدی وی را کُشت[۱] و برادرش عقیل بن جعده، طلب قصاص کرد و بعد از مدتی که قاتل زندانی بود، در مدینه قصاص شد. سپس حضرت ربعی بن کاس را به کارگزاری سجستان گمارد[۲].

سجستان معرب سگستان، همان سیستان است که سرزمینی پست و در دنباله کوه‌های مرکزی و شرقی ایران بین کوه‌‎های مکران و نجد هشتادان و کوه‌های افغانستان قرار گرفته و از زمین‌های شنزاری است که سیلاب‌های نواحی مجاور در گودالش جمع شده و دریاچه‌ها و باتلاق‌های هامون و گود زره را تشکیل داده است[۳].

یاقوت حموی گوید: بین سیستان و هرات ده روز راه است که هشتاد فرسخ می‌باشد و در جنوب هرات واقع و دارای زمین‎های رملی (شنزار) می‌باشد در آنجا باد همیشه در حال وزیدن می‌باشد و سپس گوید: یکی از افتخارات سیستان این است که در زمان بنی امیه، علی(ع) را روی منابر در شرق و غرب کشور اسلامی لعن می‌کردند، اما در سیستان تنها یک دفعه بیشتر این عمل انجام نشد. فاصله آن با کرمان، ۱۳۰ فرسخ می‌باشد[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. بلاذری، فتوح البلدان، ص۳۸۷؛ تاریخ خلیفة بن خیاط، ص۱۳۶.
  2. بلادری، أنساب الاشراف، ج۲، ص۱۷۶؛ ابن کلبی، نسب معد والیمن الکبیر، ص۲۵۹.
  3. فرهنگ معین، ج۵، ص۸۴۱.
  4. معجم البلدان، ج۳، ص۱۹۰.
  5. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۵۳۴-۵۳۵.