حکومت یمن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
==حاکمان یمن==
{{مدخل مرتبط
===[[حبیب بن منتجب]]===
| موضوع مرتبط = یمن
===[[سعید بن نمران همدانی]] ===
| عنوان مدخل  =
===[[عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلب]] ===
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}
 
== آشنایی اجمالی ==
{{اصلی|یمن}}
جنوب [[عربستان]] به علت خیر و برکتش، «یمن» نام گرفته است<ref>شوقی ضیف، عصر جاهلی، ص۲۶.</ref>. این [[سرزمین]] از سرسبزترین و با برکت‌ترین مناطق شبه جزیره عربستان، به شمار آمده و از گذشته [[اقتصادی]] و [[اجتماعی]] بسیار درخشانی، برخوردار بوده است. در گذشته یمن کل جنوب عربستان را شامل می‌‌شد و عمان، حضرموت، [[مهره]]، [[شحر]]، [[عدن]]، [[صنعا]] و دیگر بخش‌های یمن را در بر می‌گرفت<ref>اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[وضعیت جغرافیایی و طبیعی (مقاله)|وضعیت جغرافیایی و طبیعی]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص۳۷۳.</ref>
 
== حاکمان یمن ==
=== [[حبیب بن منتجب]] ===
 
=== [[سعید بن نمران همدانی]] ===
 
=== [[عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلب]] ===
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:42439.jpg|22px]] [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[وضعیت جغرافیایی و طبیعی (مقاله)|'''وضعیت جغرافیایی و طبیعی''']]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲]]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:شهرها]]

نسخهٔ ‏۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۵

آشنایی اجمالی

جنوب عربستان به علت خیر و برکتش، «یمن» نام گرفته است[۱]. این سرزمین از سرسبزترین و با برکت‌ترین مناطق شبه جزیره عربستان، به شمار آمده و از گذشته اقتصادی و اجتماعی بسیار درخشانی، برخوردار بوده است. در گذشته یمن کل جنوب عربستان را شامل می‌‌شد و عمان، حضرموت، مهره، شحر، عدن، صنعا و دیگر بخش‌های یمن را در بر می‌گرفت[۲].[۳]

حاکمان یمن

حبیب بن منتجب

سعید بن نمران همدانی

عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلب

منابع

پانویس

  1. شوقی ضیف، عصر جاهلی، ص۲۶.
  2. اصطخری، مسالک و ممالک، ص۱۴.
  3. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، وضعیت جغرافیایی و طبیعی، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۳۷۳.