براء بن معرور: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[براء بن معرور در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}

[[براء بن معرور بن صخر بن سلمه انصاری خزرجی]] کنیه‌اش «ابوبشر»، مادرش [[رباب]] دختر [[نعمان بن امرؤ القیس]] می‌باشد<ref>الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۱، ص۱۵۱؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۲۰۷.</ref>. [[براء]] یکی از [[یاران]] باوفای [[رسول خدا]] {{صل}} و از تیره [[خزرج]] بود. او یکی از هفتاد و [[پنج تن]] انصاری بود که هفت ماه پیش از [[هجرت]] به هنگام [[مراسم حج]] در [[عقبه]] جمع شدند. وی در [[مدینه]] [[سرور]] [[قوم]] خویش به شمار می‌رفت. براء [[روایات]]، براء در «[[بیعت عقبه اول|عقبه اولی]]» که جمعی از دو [[قبیله]] مهم یثرب، [[اوس]] و خزرج، با [[پیامبر]] {{صل}} [[بیعت]] کردند، حضور داشت اما طبق روایاتی دیگر، او نخستین بار، هنگامی که همراه گروهی از [[مسلمانان]] مدینه برای گذراندن [[حج]] به [[مکه]] آمد، موفق به [[دیدار]] پیامبر {{صل}} شد. گفته می‌شود از میان گروه [[بیعت کنندگان]] «[[پیمان عقبه دوم|عقبه ثانیه]]» [[دوازده نفر]] «[[نقیب]]» [[انتخاب]] شدند که یکی از آنان براء بود. او اولین کسی بود که دست بیعت با رسول خدا {{صل}} داد و [[نماز]] به سوی [[کعبه]] خواند و [[وصیت]] کرد ثلث مالش در [[راه]] [[اسلام]] [[مصرف]] شود و به سمت کعبه [[دفن]] شود و اولین کسی بود که رسول خدا {{صل}} کنار قبرش [[دعا]] و برایش نماز خواند<ref>زندگانی محمد {{صل}}، ابن هشام (ترجمه: رسولی)، ج۱، ص۲۸۶-۲۹۳؛ الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۱۴۶-۱۴۷؛ تاریخ الطبری، طبری، ج۳، ص۹۰۰؛ تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی، ج۱، ص۲۷۲-۲۷۶.</ref><ref>[[سید غریب عساکره|عساکره، سید غریب]]، [[براء بن معرور (مقاله)|مقاله «براء بن معرور»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۴، ص:۷۳.</ref>

== [[نماز خواندن]] به سوی [[خانه کعبه]] ==

براء بن معرور مانند بسیاری از [[اهل مدینه]] [[قبل از هجرت]]، به وسیله [[تبلیغات]] [[مصعب بن عمیر]] اسلام آورده بود. در موقع حج، حدود هفتاد نفر از مردان و بزرگان [[اهل]] مدینه خواستند برای بیعت با رسول خدا {{صل}} و [[دعوت]] ایشان به مدینه به مکه بروند. در بین راه مکه و مدینه، براء به همراهان خود گفت: «دلم [[راضی]] نمی‌شود که این بناء (کعبه) را پشت سر قرار داده و به طرف [[شام]] و [[بیت المقدس]] نماز بخوانم، بلکه [[رأی]] من این است که به سوی [[کعبه]] [[نماز]] بخوانم» و سپس رو به کعبه نماز خواند. همراهانش به او گفتند: ما نشنیده‌ایم که [[پیامبر]] {{صل}} جز به طرف [[شام]] ([[بیت المقدس]]) نماز بخواند و ما با ایشان [[مخالفت]] نمی‌کنیم. پس همراهان [[براء]] به سوی بیت المقدس نماز خواندند. وقتی که نماز براء به پایان رسید، در دلش تردید ایجاد شد و به همین [[دلیل]] به برادرزاده اش، [[کعب بن مالک]]، گفت: «ای [[برادر]] زاده! بیا نزد پیامبر {{صل}} برویم تا از عمل خود بپرسیم». پس از رسیدن به [[مکه]]، به [[مسجد الحرام]] رفتند و در حالی که [[رسول خدا]] {{صل}} را نمی‌شناختند، از شخصی درباره ایشان سؤال کردند. او به آنها گفت: «آیا [[عباس بن عبدالمطلب]] را می‌شناسید؟ آنها گفتند: بله او را می‌شناسیم؛ زیرا او بازرگانی است که بین مکه و [[مدینه]] [[تجارت]] می‌کند.» آن مرد گفت: «آن شخص [[نورانی]] و دلربا که در کنار عباس بن عبدالمطلب نشسته، رسول خدا {{صل}} می‌باشد». پس [[براء بن معرور]] همراه برادر زاده‌اش، کعب بن مالک، به نزد رسول خدا {{صل}} رفتند و [[سلام]] کردند. پیامبر {{صل}} جواب سلام آن دو را داد و به عموی خویش فرمود: «آیا این دو را می‌شناسی؟» [[عباس]] گفت: «بله، این فرد، براء بن معرور، سالار قومش می‌باشد و این، کعب بن مالک است. پیامبر {{صل}} فرمودند: همان شاعر معروف؟» عباس گفت: «بله» سپس براء بن معرور گفت: «ای رسول خدا {{صل}} جانم به فدایت. وقتی که من به این [[سفر]] آمدم و [[خداوند متعال]] مرا به [[دین اسلام]] [[هدایت]] فرمود، بهتر دیدم که کعبه را پشت سر خود نگذارم و به سوی بیت المقدس نماز بخوانم، پس به سوی کعبه نماز خواندم. همراهانم با من مخالفت کردند، چنان که تردید در دلم رخنه کرد. ای رسول خدا {{صل}} [[رأی]] شما درباره نماز چگونه است؟».

پیامبر {{صل}} فرمودند: من به سوی بیت المقدس نماز می‌خوانم، اگر [[صبر]] می‌کردی بهتر بود. پس براء بن معرور به [[دستور]] رسول خدا {{صل}} نماز خود را [[قضاء]] کرد و به سوی [[بیت المقدس]] [[نماز]] خواند<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۱۴۶؛ زندگانی محمد {{صل}}، ابن هشام (ترجمه: رسولی)، ج۱، ص۲۸۷؛ أنساب الاشراف، بلاذری، ج۱، ص۲۴۶؛ تاریخ الطبری، طبری، ج۳، ص۹۰۱-۹۰۰.</ref><ref>[[سید غریب عساکره|عساکره، سید غریب]]، [[براء بن معرور (مقاله)|مقاله «براء بن معرور»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۴، ص:۷۴-۷۵.</ref>

== [[بیعت کردن]] با [[رسول خدا]] ==

آمده است که این آیه در [[مکه]] [[قبل از هجرت]] [[پیامبر]] {{صل}} به [[مدینه]] نازل شده و شأن نزول آن این است که وقتی رسول خدا {{صل}} به [[دستور]] [[خداوند متعال]]، [[دعوت به اسلام]] را آشکار نمود، [[اوس]] و [[خزرج]]، دو [[قبیله]] از مدینه، به نزد ایشان آمدند. رسول خدا {{صل}} به آنها فرمود: «آیا از من [[حمایت]] می‌کنید و نیز پشتوانه من می‌شوید تا برای شما از [[کتاب آسمانی]] که [[خدا]] بر من نازل فرموده اندکی بخوانم و به [[راستی]] که [[پاداش]] شما در مقابل حمایت از من، [[بهشت]] است؟» آنها گفتند: بله، آنچه را که می‌خواهی درباره خودت و پروردگارت برای ما بگو و ما هر چه دستور دهی [[اطاعت]] می‌کنیم. پیامبر {{صل}} فرمودند: «[[وعده]] من و شما در [[شب]] وسط از شب‌های تشریق در [[عقبه]]<ref>عقبه: گردنه کوه؛ به راه سخت و دشوار در کوه، عقبه گفته می‌شود.</ref> می‌باشد». پس آنها به [[حج]] رفتند و به [[منی]] بازگشتند و در آن [[زمان]] افراد زیادی به حج آمده بودند. وقتی که [[روز]] دوم تشریق فرا رسید، پیامبر {{صل}} به آنها فرمود: «وقتی که شب شد به [[منزل]] [[عبدالمطلب]] در عقبه بیایید و افراد خوابیده را بیدار نکنید و آهسته و بدون صدا و یکی یکی به عقبه بیایید». پس در آن شب هفتاد مرد و دو [[زن]] از [[اوس]] و [[خزرج]] [[دعوت پیامبر]] {{صل}} را پذیرفتند و به [[خانه]] [[عبدالمطلب]] {{ع}} در [[عقبه]] به نزد [[رسول خدا]] {{صل}} آمدند.

وقتی که همه در عقبه جمع شدند، رسول خدا {{صل}} به آنها فرمود: «آیا از من [[حمایت]] می‌کنید و پشتوانه من می‌شوید تا برای شما [[آیات]] پروردگارم را [[تلاوت]] کنم؟» [[اسعد بن زراره]] و [[براء بن معرور]] و [[عبدالله بن حرام]] که از بزرگان بودند، گفتند: بله، آنچه که می‌خواهی درباره خودت و پروردگارت و هر شرطی که داری بگو و ما از [[دل]] و [[جان]] قبول کرده و [[اطاعت]] می‌کنیم.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

== [[بشر بن براء بن معرور]] ==

* [[بشر بن براء بن معرور]] (فرزند)

 

== پانویس ==

 

[[رده:اصحاب پیامبر]]