ارجاف در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[ارجاف]]''' است. "'''[[ارجاف]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ارجاف در قرآن]] | [[ارجاف در حدیث]] | [[ارجاف در فقه سیاسی]] </div>

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ارجاف (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>

<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">

==مقدمه==

شایعه‌پرداز و کسی که [[اخبار دروغ]] را برای [[اضطراب]] [[مردم]] تولید می‌کند<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۹، ص۱۱۳.</ref>. اصل آن "رجف" به معنای "اضطراب شدید"<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۴۴؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۹، ص۱۱۲.</ref>. اراجیف سخنانی بی‌پایه و دلهره‌آور و شایعاتی است که موجب اضطراب، اختلال و [[تزلزل]] در میان مردم می‌گردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۶۱.</ref>.

{{متن قرآن|لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ}}<ref>«اگر منافقان و بیماردلان و شایعه‌افکنان  مدینه دست (از کارهایشان) برندارند، تو را بر آنان برمی‌انگیزیم سپس در آن شهر جز زمانی اندک در کنار تو نخواهند بود» سوره احزاب، آیه ۶۰.</ref>.

[[خداوند متعال]] در این [[آیه منافقان]] و شایعه‌پردازان را به‌شدت [[تهدید]] می‌کند که اگر از دروغ‌پردازی و شایعه‌پراکنی که موجب [[تضعیف]] [[روحیه]] مردم و ایجاد [[دلهره]] و اضطراب در [[جامعه]] می‌گردد، [[دست]] بر ندارند، [[دستور]] [[اخراج]] آنها از [[مدینه]] و قتلشان را صادر خواهد کرد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۴۱.</ref>.

سه [[وصف]] [[منافقان]] مدینه در این [[آیه شریفه]] آمده است:

#[[نفاق]]،

#[[مرض]] در [[قلب]]،

#دروغ‌پردازی و شایعه‌پراکنی<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۲، ص۱۱۲.</ref>.

شایعه در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] اظهار قضیه‌ای مربوط به وقایع یا اشخاص، برای [[معتقد]] کردن شنونده آن است، بی‌آنکه معیار معتبری جهت سنجش صحت و سقم آن موجود باشد. [[شایعه]] [[دهان]] به دهان منتشر می‌شود و در هر بازگویی کوتاه‌تر، فشرده‌تر و قابل فهم‌تر می‌گردد. جعلیات و توهمات از خصایص شایعه هستند.

شایعه ممکن است کینه‌توزانه، دلخوش ‌کننده یا هراس‌انگیز باشد؛ اما بیشتر شایعات، جنبه [[بدگویی]] دارند و [[مبیّن]] [[کینه‌توزی]] به افراد می‌باشند. شخصی که با [[نقل]] داستان‌های مبالغه‌آمیز درباره تلفات و زیان‌های وارده به [[کشور]] خود، همسایه‌ها را در [[نگرانی]] خویش [[شریک]] می‌سازد، شایعه‌پرداز است<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۷۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۷۲-۴۷۳.</ref>

 

==پانویس==

 

[[رده: مدخل]]

[[رده:ارجاف]]