دعای افتتاح: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

نام این دعای شریف از جمله اوّل آن {{متن حدیث|اللَّهُمَ‏ إِنِّي‏ أَفْتَتِحُ‏ الثَّنَاءَ بِحَمْدِكَ}}<ref>[[شیخ طوسی]]، التهذیب، ج ۳، ص ۱۰۸؛ سید بن طاووس، الاقبال، ص ۵۸؛ کفعمی، البلد الامین، ص ۱۹۳؛ همو، المصباح، ص ۵۷۸.</ref> گرفته شده است. مضامین بلند [[خداشناسی]] و [[ستایش]] و [[ثنای الهی]] و برشمردن صفات [[خداوند]] سبحانه و تعالی ـ به ویژه [[مهربانی]] کامل و بی‏‌نظیر هنگام عفو و گذشت، و شدّت [[کیفر]] و عقوبت‏ هنگام حساب‏رسی و نقمت ـ و بعضی از علل تأخیر [[استجابت دعا]] و بیان مهم‏ترین نعمت‌‏های الهی، سرآغاز این دعای شریف است. سپس [[درود]] و [[صلوات]] مخصوص بر [[پیامبر]] و آل او {{عم}} با ذکر نام و [[القاب]] ایشان، آن‏گاه [[دعا]] برای [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} و اظهار [[اشتیاق]] برای برقراری [[دولت]] کریمه‌‏ای که [[اسلام]] و اهل [[اسلام]] در آن، [[عزت]] یابند و [[نفاق]] و [[منافقان]]، خوار و زبون گردند و ما از داعیان آن [[دولت]] باشیم که دیگران را به [[اطاعت الهی]] فراخوانیم و به راه [[خداوند]] سبحانه و تعالی راهبری کنیم. پایان [[دعا]] شکوه‏‌ای به درگاه [[خداوند]] سبحانه و تعالی است از فقدان [[پیامبر]] {{صل}} و [[غیبت]] [[امام]] {{ع}} و بسیاری [[دشمن]]، و کمی تعداد و فتنه‌‏های شدید، و پس از آن [[فتح]] و [[گشایش]] از او درخواست می‌‏شود<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۲۷ ـ ۲۲۸؛ [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۲۶.</ref>.