←تربیت امام علی در دامان پیامبر خاتم
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
نقل شده فاطمه بنت اسد در [[روز]] تولد حضرت به جانب [[خانه خدا]] آمد و برای [[راحتی]] زایمان دست به [[دعا]] برداشت؛ پس از این، [[کعبه]] از پشت شکافت و [[فاطمه]] به درونش رفت و از نظرها پنهان شد و دیوار به حال نخست بازگشت؛ هر چه کوشیدند در کعبه را بگشایند نتوانستند؛ چهار روز گذشت و در روز چهارم، فاطمه در حالی که [[علی]] {{ع}} را بر روی دست داشت، از خانه خدا بیرون آمد و گفت: من بر همه [[زنان]] پیشین [[سبقت]] جستم؛ زیرا [[آسیه]] دخت «مزاحم»، [[خدا]] را در جایی پنهانی [[عبادت]] میکرد که [[خدا]] جز در حال [[اضطرار]]، به عبادت در آن مکان [[راضی]] نبود و [[مریم دختر عمران]]، [[نخل]] خشکیده خرما را با دستش به حرکت درآورد، تا رطبی تازه از آن بخورد، اما من بر [[خانه خدا]] وارد شدم و از میوههای بهشتی خوردم و آنگاه که خواستم از درون [[خانه]] بیرون آیم، سروشی از [[غیب]] به من بانگ زد ای [[فاطمه]]! او را [[علی]] نام بگذار که [[خداوند]] میفرماید نام او را از نام خود، برگرفتم، اسم او از اسم من است و او را با [[آداب]] خویش، [[تأدیب]] میسازم و بر پیچیدگیهای دانشم آگاهش مینمایم؛ او کسی است که [[بتها]] را در خانهام میشکند و بر بام آن، [[اذان]] میگوید و مرا [[تقدیس]] و [[تمجید]] میکند، پس خوشا آنکس که او را [[دوست]] بدارد و اطاعتش نماید و وای بر آنکس که با او [[دشمنی]] ورزد و از فرمانش [[سرپیچی]] نماید<ref>معانی الأخبار، ص۶۲-۶۳؛ الأمالی، طوسی، ص۷۰۶-۷۰۷؛ إرشاد القلوب، ج۲، ص۲۱۱-۲۱۲؛ مروج الذهب، ج۲، ص۳۴۹.</ref>.<ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام علی بن ابیطالب (مقاله)|مقاله «امام علی بن ابیطالب»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۳۹۲-۴۲۱.</ref> | نقل شده فاطمه بنت اسد در [[روز]] تولد حضرت به جانب [[خانه خدا]] آمد و برای [[راحتی]] زایمان دست به [[دعا]] برداشت؛ پس از این، [[کعبه]] از پشت شکافت و [[فاطمه]] به درونش رفت و از نظرها پنهان شد و دیوار به حال نخست بازگشت؛ هر چه کوشیدند در کعبه را بگشایند نتوانستند؛ چهار روز گذشت و در روز چهارم، فاطمه در حالی که [[علی]] {{ع}} را بر روی دست داشت، از خانه خدا بیرون آمد و گفت: من بر همه [[زنان]] پیشین [[سبقت]] جستم؛ زیرا [[آسیه]] دخت «مزاحم»، [[خدا]] را در جایی پنهانی [[عبادت]] میکرد که [[خدا]] جز در حال [[اضطرار]]، به عبادت در آن مکان [[راضی]] نبود و [[مریم دختر عمران]]، [[نخل]] خشکیده خرما را با دستش به حرکت درآورد، تا رطبی تازه از آن بخورد، اما من بر [[خانه خدا]] وارد شدم و از میوههای بهشتی خوردم و آنگاه که خواستم از درون [[خانه]] بیرون آیم، سروشی از [[غیب]] به من بانگ زد ای [[فاطمه]]! او را [[علی]] نام بگذار که [[خداوند]] میفرماید نام او را از نام خود، برگرفتم، اسم او از اسم من است و او را با [[آداب]] خویش، [[تأدیب]] میسازم و بر پیچیدگیهای دانشم آگاهش مینمایم؛ او کسی است که [[بتها]] را در خانهام میشکند و بر بام آن، [[اذان]] میگوید و مرا [[تقدیس]] و [[تمجید]] میکند، پس خوشا آنکس که او را [[دوست]] بدارد و اطاعتش نماید و وای بر آنکس که با او [[دشمنی]] ورزد و از فرمانش [[سرپیچی]] نماید<ref>معانی الأخبار، ص۶۲-۶۳؛ الأمالی، طوسی، ص۷۰۶-۷۰۷؛ إرشاد القلوب، ج۲، ص۲۱۱-۲۱۲؛ مروج الذهب، ج۲، ص۳۴۹.</ref>.<ref>[[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام علی بن ابیطالب (مقاله)|مقاله «امام علی بن ابیطالب»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۳۹۲-۴۲۱.</ref> | ||
=== | === تربیت امام علی در دامان پیامبر خاتم === | ||
دوران کودکی امام با قطحی در شبه جزیره عربستان همزمان شد، به گونهای که [[زندگی]] بر [[ابوطالب]] سخت میگذشت. زمانی که [[قریش]] در [[سختی]] [[معیشت]] بودند روزی [[رسول خدا]] {{صل}} به [[عباس]] عموی خود که وضعیت [[مالی]] خوبی داشت فرمود: برادرت [[ابوطالب]] عائله زیادی دارد، برای کم کردن فشار و [[سختی]] [[زندگی]] هر یک از ما [[فرزندی]] از [[فرزندان]] او را تحت کفالت خود قرار دهیم. [[ابوطالب]] با پیشنهاد آنان موافقت کرد و [[رسول خدا]] {{صل}} [[علی]] {{ع}} و [[عباس]]، [[جعفر]] را با خود به [[خانه]] بردند و [[علی]] {{ع}} تا زمان [[بعثت]] [[رسول خدا]] {{صل}} در خانه آن حضرت بود<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۲، ص ۵۸ و سیره ابن هاشم، ج۱، ص ۱۶۲ و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱۳، ص ۲۰۰؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۱۸، ص۲۰۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۹۸؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]] ص ۹۴؛ [[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ص ۵۷۱-۵۸۶؛ [[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام علی بن ابیطالب (مقاله)|مقاله «امام علی بن ابیطالب»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۳۹۲-۴۲۱؛ [[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]]، ص۱۳ ـ ۱۹.</ref> | دوران کودکی امام با قطحی در شبه جزیره عربستان همزمان شد، به گونهای که [[زندگی]] بر [[ابوطالب]] سخت میگذشت. زمانی که [[قریش]] در [[سختی]] [[معیشت]] بودند روزی [[رسول خدا]] {{صل}} به [[عباس]] عموی خود که وضعیت [[مالی]] خوبی داشت فرمود: برادرت [[ابوطالب]] عائله زیادی دارد، برای کم کردن فشار و [[سختی]] [[زندگی]] هر یک از ما [[فرزندی]] از [[فرزندان]] او را تحت کفالت خود قرار دهیم. [[ابوطالب]] با پیشنهاد آنان موافقت کرد و [[رسول خدا]] {{صل}} [[علی]] {{ع}} و [[عباس]]، [[جعفر]] را با خود به [[خانه]] بردند و [[علی]] {{ع}} تا زمان [[بعثت]] [[رسول خدا]] {{صل}} در خانه آن حضرت بود<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۲، ص ۵۸ و سیره ابن هاشم، ج۱، ص ۱۶۲ و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱۳، ص ۲۰۰؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۱۸، ص۲۰۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۹۸؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]] ص ۹۴؛ [[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ص ۵۷۱-۵۸۶؛ [[مهدی کمپانی زارع|کمپانی زارع، مهدی]]، [[امام علی بن ابیطالب (مقاله)|مقاله «امام علی بن ابیطالب»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۳۹۲-۴۲۱؛ [[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]]، ص۱۳ ـ ۱۹.</ref> | ||