آدم بن ربیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = آدم بن ربیعه | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = آدم بن ربیعه
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر قدیمی مکه.jpg   
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی مکه
| نام کامل = آدم بن ربیعه 
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = 
| لقب = 
| اهل =
| از قبیله = [[قریش]]     
| از تیره =   
| پدر = [[ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف]]     
| مادر =   
| همسر =   
| پسر = 
| دختر =
| خواهر =
| برادر = 
| خویشاوندان = 
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی = [[مکه]]   
| تاریخ درگذشت = 
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت = 
| محل شهادت = 
| طول عمر = 
| محل دفن = 
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب =
| از طبقه =
| در جنگ =
| نقش‌ها =
| فعالیت‌ها =
| علت شهرت =
| علت درگذشت = اصابت سنگ یا تیر به پیشانی 
| علت شهادت =
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او =
| آخرین راوی از او =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
وی فرزند [[ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف]] است. او به [[یقین]] از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} نیست؛ چرا که [[پیش از بعثت]]، خانواده‌اش او را برای شیرخوارگی به [[قبیله]] [[بنی لیث بن بکر]] یا [[بنو سعد بن بکر]] دادند و در [[جنگی]] که میان این قبیله با [[بنوهذیل]] درگرفت، این طفل در حالی که مشغول [[بازی]] بود، بر اثر اصابت سنگ یا تیری به پیشانی‌اش کشته شد<ref>ابن هشام، ج۴، ص۱۰۲۲؛ ابن سعد، ج۴، ص۴۷؛ طبری، ص۳۱؛ بعقوبی، ج۲، ص۱۱۰؛ ابن سید الناس، ج۲، ص۳۴۴؛ سهیلی، ج۷، ص۵۱۱؛ شامی، ج۸، ص۴۶۹.</ref>. [[ابن حزم]]<ref>ابن حزم، ص۷۰.</ref> برخلاف دیگران، دوران شیرخوارگی این [[کودک]] را نزد قبیله [[هذیل]] بیان داشته که مردی از [[کنانه]] او را با تیر کُشت. [[رسول خدا]] {{صل}} ضمن [[خطبه]] [[عرفه]] که در [[حجة الوداع]] ایراد کردند، فرمودند: «هر خونی را که در [[جاهلیت]] ریخته شده، [[باطل]] اعلام می‌کنم و نخستین آن [[خون‌ها]]، فرزند [[ربیعة بن حارث]] است»<ref>{{متن حدیث| كُلَّ دَمٍ فِي اَلْجَاهِلِيَّةِ مَطْلُولٌ وَ أَوَّلَ دَمٍ أَطُلُّهُ دَمُ رَبِيعَةَ بْنِ اَلْحَارِثِ بْنِ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ }}؛ ابن هشام فهو، ج۴، ص۱۰۲۲؛ مسلم، ج۴، ص۴۱؛ ابوداوود، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن ابی شیبه، ج۴، ص۴۲۵؛ نسائی، ج۲، ص۴۲۲؛ ابن خزیمه، ج۴، ص۳۵۱؛ ابن حبان، ج۴، ص۳۱۱.</ref>. بنا بر مشهور [[روایات]]، [[پیامبر]] از فرزند [[ربیعه]] نام نبرده است و [[هشام کلبی]]<ref>ابن سعد، ص۴۸.</ref> نیز تصریح می‌کند که پدرم و [[بنی هاشم]] نام این بچه را ندانسته‌اند.  
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[آدم بن ربیعه در تراجم و رجال]] - [[آدم بن ربیعه در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
اما در برخی، روایات، این خطبه با نام [[آدم بن ربیعه]]<ref>بلاذری، ج۱، ص۴۶۱؛ یعقوبی، ج۲، ص۱۱۰.</ref>، [[ایاس بن ربیعه]]<ref>عبد بن حمید، ص۲۷۰-۲۷۱؛ ابن ابی شیبه، ج۸، ص۳۵۲؛ مقریزی، ج۲، ص۱۱۲؛ شامی، ج۸، ص۴۸۲.</ref>، [[حارث بن ربیعه]]<ref>صدوق، ص۴۸۶؛ ابن حجر، تهذیب، ج۳، ص۲۲۰.</ref> و نیز [[عامر بن ربیعه]]<ref>ابن شعبه حرانی، ص۳۱.</ref> [[روایت]] شده است. به نظر می‌رسد تصریح به نام، [[اشتباه]] باشد. درباره نام «آدم»، [[عسکری]]<ref>عسکری، ص۸۱-۸۲.</ref>، [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۲، ص۲۵۹.</ref> و دیگران<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۱۸؛ همو، تهذیب، ج۳، ص۲۲۰.</ref> این [[خطا]] را به [[حماد بن سلمه]] نسبت داده‌اند که به کلمه «دم»، حرف «آ» افزوده است. هشام کلبی<ref>ابن سعد، ج۴، ص۴۸.</ref> و [[دارقطنی]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۱۸.</ref> نیز بدون اشاره به حماد بن سلمه، به این نکته تصریح کرده‌اند.
وی فرزند [[ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف]] است. او به [[یقین]] از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} نیست؛ چرا که [[پیش از بعثت]]، خانواده‌اش او را برای شیرخوارگی به [[قبیله]] [[بنی لیث بن بکر]] یا [[بنو سعد بن بکر]] دادند و در [[جنگی]] که میان این قبیله با [[بنوهذیل]] درگرفت، این طفل در حالی که مشغول [[بازی]] بود، بر اثر اصابت سنگ یا تیری به پیشانی‌اش کشته شد<ref>ابن هشام، ج۴، ص۱۰۲۲؛ ابن سعد، ج۴، ص۴۷؛ طبری، ص۳۱؛ بعقوبی، ج۲، ص۱۱۰؛ ابن سید الناس، ج۲، ص۳۴۴؛ سهیلی، ج۷، ص۵۱۱؛ شامی، ج۸، ص۴۶۹.</ref>. [[ابن حزم]]<ref>ابن حزم، ص۷۰.</ref> برخلاف دیگران، دوران شیرخوارگی این [[کودک]] را نزد قبیله [[هذیل]] بیان داشته که مردی از [[کنانه]] او را با تیر کُشت. [[رسول خدا]]{{صل}} ضمن [[خطبه]] [[عرفه]] که در [[حجة الوداع]] ایراد کردند، فرمودند: "هر خونی را که در [[جاهلیت]] ریخته شده، [[باطل]] اعلام می‌کنم و نخستین آن [[خون‌ها]]، فرزند [[ربیعة بن حارث]] است"<ref>{{متن حدیث| كُلَّ دَمٍ فِي اَلْجَاهِلِيَّةِ مَطْلُولٌ وَ أَوَّلَ دَمٍ أَطُلُّهُ دَمُ رَبِيعَةَ بْنِ اَلْحَارِثِ بْنِ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ }}؛ ابن هشام فهو، ج۴، ص۱۰۲۲؛ مسلم، ج۴، ص۴۱؛ ابوداود، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن ابی شیبه، ج۴، ص۴۲۵؛ نسائی، ج۲، ص۴۲۲؛ ابن خزیمه، ج۴، ص۳۵۱؛ ابن حبان، ج۴، ص۳۱۱.</ref>. بنا بر مشهور [[روایات]]، [[پیامبر]] از فرزند [[ربیعه]] نام نبرده است و [[هشام کلبی]]<ref>ابن سعد، ص۴۸.</ref> نیز تصریح می‌کند که پدرم و [[بنی هاشم]] نام این بچه را ندانسته‌اند.  


اما در برخی، روایات، این خطبه با نام [[آدم بن ربیعه]]<ref>بلاذری، ج۱، ص۴۶۱؛ یعقوبی، ج۲، ص۱۱۰.</ref>، [[ایاس بن ربیعه]]<ref>عبد بن حمید، ص۲۷۰-۲۷۱؛ ابن ابی شیبه، ج۸، ص۳۵۲؛ مقریزی، ج۲، ص۱۱۲؛ شامی، ج۸، ص۴۸۲.</ref>، [[حارث بن ربیعه]]<ref>صدوق، ص۴۸۶؛ ابن حجر، تهذیب، ج۳، ص۲۲۰.</ref> و نیز [[عامر بن ربیعه]]<ref>ابن شعبه حرانی، ص۳۱.</ref> [[روایت]] شده است. به نظر می‌رسد تصریح به نام، [[اشتباه]] باشد. درباره نام "آدم"، [[عسکری]]<ref>عسکری، ص۸۱-۸۲.</ref>، [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۲، ص۲۵۹.</ref> و دیگران<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۱۸؛ همو، تهذیب، ج۳، ص۲۲۰.</ref> این [[خطا]] را به [[حماد بن سلمه]] نسبت داده‌اند که به کلمه "دم"، حرف "آ" افزوده است. هشام کلبی<ref>ابن سعد، ج۴، ص۴۸.</ref> و [[دارقطنی]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۱۸.</ref> نیز بدون اشاره به حماد بن سلمه، به این نکته تصریح کرده‌اند.
[[خطبه]] [[حجه الوداع]]، به [[روایت]] [[امام باقر]] {{ع}} به گونه‌ای دیگر نیز نقل شده که [[پیامبر]] فرمودند: {{متن حدیث| إِنَّ أَوَّلَ دَمٍ أَضَعُ فِي دِمَائِنَا دَمُ اِبْنِ رَبِيعَةَ بْنِ اَلْحَارِثِ }}<ref>عبد بن حمید، ص۳۴۲.</ref>؛ بعید نیست [[اشتباه]] یاد شده، از واژه [[بنی آدم]] بوده باشد. بر اساس این خطا، کسانی چون [[زبیر بن بکار]] و [[ابن حزم]]<ref>ابن حزم، ص۷۰.</ref> نام فرزند [[ربیعه]] را [[آدم]] گفته‌اند. این در حالی است که [[نووی]]<ref>نووی، ج۸، ص۱۸۲.</ref> و [[سیوطی]]<ref>سیوطی، ج۳، ص۳۲۱.</ref> مدعی‌اند [[جمهور]] [[علما]]، نام این [[کودک]] را [[ایاس]] و برخی نیز تمام (ثمام) یا [[حارث]] ([[حارثه]])<ref>شامی، ج۵، ص۲۹۳.</ref> دانسته‌اند.


[[خطبه]] [[حجه الوداع]]، به [[روایت]] [[امام باقر]]{{ع}} به گونه‌ای دیگر نیز نقل شده که [[پیامبر]] فرمودند: {{متن حدیث| إِنَّ أَوَّلَ دَمٍ أَضَعُ فِي دِمَائِنَا دَمُ اِبْنِ رَبِيعَةَ بْنِ اَلْحَارِثِ }}<ref>عبد بن حمید، ص۳۴۲.</ref>؛ بعید نیست [[اشتباه]] یاد شده، از واژه [[بنی آدم]] بوده باشد. بر اساس این خطا، کسانی چون [[زبیر بن بکار]] و [[ابن حزم]]<ref>ابن حزم، ص۷۰.</ref> نام فرزند [[ربیعه]] را [[آدم]] گفته‌اند. این در حالی است که [[نووی]]<ref>نووی، ج۸، ص۱۸۲.</ref> و [[سیوطی]]<ref>سیوطی، ج۳، ص۳۲۱.</ref> مدعی‌اند [[جمهور]] [[علما]]، نام این [[کودک]] را [[ایاس]] و برخی نیز تمام (ثمام) یا [[حارث]] ([[حارثه]])<ref>شامی، ج۵، ص۲۹۳.</ref> دانسته‌اند.
عبارت {{متن حدیث|دَمُ رَبِيعَةَ}} را که در این روایت و دیگر [[روایات]]<ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص۷۳؛ دارمی، ج۲، ص۴۸؛ ابن ماجه، ج۲، ص۱۰۲۵؛ ابوداوود، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن ابی شیبه، ج۸، ص۳۵۶.</ref> نیز نقل شده است، اشتباه دانسته‌اند؛ زیرا وی تا [[زمان]] [[عمر]] زنده بود<ref>حاکم نیشابوری، ج۳، ص۲۴۷؛ سیوطی، ج۳، ص۳۲۱.</ref> یا بنا بر اینکه ربیعه، ولی دم بوده، توجیه کرده‌اند<ref>طبری، ص۳۱؛ ابن سلام، ج۱، ص۳۸۹؛ عسکری، ص۸۲؛ زمخشری، ج۱، ص۲۰؛ و نیز ر. ک: ربیعة بن حارث.</ref><ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «آدم بن ربیعه»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۹۰.</ref>
 
عبارت {{متن حدیث|دَمُ رَبِيعَةَ}} را که در این روایت و دیگر [[روایات]]<ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص۷۳؛ دارمی، ج۲، ص۴۸؛ ابن ماجه، ج۲، ص۱۰۲۵؛ ابوداود، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن ابی شیبه، ج۸، ص۳۵۶.</ref> نیز نقل شده است، اشتباه دانسته‌اند؛ زیرا وی تا [[زمان]] [[عمر]] زنده بود<ref>حاکم نیشابوری، ج۳، ص۲۴۷؛ سیوطی، ج۳، ص۳۲۱.</ref> یا بنا بر اینکه ربیعه، ولی دم بوده، توجیه کرده‌اند<ref>طبری، ص۳۱؛ ابن سلام، ج۱، ص۳۸۹؛ عسکری، ص۸۲؛ زمخشری، ج۱، ص۲۰؛ و نیز ر.ک: ربیعة بن حارث.</ref>.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «آدم بن ربیعه»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۹۰.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
*[[ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب]] (پدر)
{{مدخل وابسته}}
 
* [[ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب]] (پدر)
==منابع==
{{پایان مدخل وابسته}}
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «آدم بن ربیعه»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]


==پانویس==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009657.jpg|22px]] [[محمد رضا هدایت‌پناه|هدایت‌پناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «آدم بن ربیعه»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{صحابه}}


[[رده:آدم بن ربیعه]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:قریش]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۹

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آدم بن ربیعه
تصویر قدیمی مکه
نام کاملآدم بن ربیعه
جنسیتمرد
از قبیلهقریش
پدرربیعة بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف
محل زندگیمکه
علت درگذشتاصابت سنگ یا تیر به پیشانی

مقدمه

وی فرزند ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف است. او به یقین از اصحاب رسول خدا (ص) نیست؛ چرا که پیش از بعثت، خانواده‌اش او را برای شیرخوارگی به قبیله بنی لیث بن بکر یا بنو سعد بن بکر دادند و در جنگی که میان این قبیله با بنوهذیل درگرفت، این طفل در حالی که مشغول بازی بود، بر اثر اصابت سنگ یا تیری به پیشانی‌اش کشته شد[۱]. ابن حزم[۲] برخلاف دیگران، دوران شیرخوارگی این کودک را نزد قبیله هذیل بیان داشته که مردی از کنانه او را با تیر کُشت. رسول خدا (ص) ضمن خطبه عرفه که در حجة الوداع ایراد کردند، فرمودند: «هر خونی را که در جاهلیت ریخته شده، باطل اعلام می‌کنم و نخستین آن خون‌ها، فرزند ربیعة بن حارث است»[۳]. بنا بر مشهور روایات، پیامبر از فرزند ربیعه نام نبرده است و هشام کلبی[۴] نیز تصریح می‌کند که پدرم و بنی هاشم نام این بچه را ندانسته‌اند.

اما در برخی، روایات، این خطبه با نام آدم بن ربیعه[۵]، ایاس بن ربیعه[۶]، حارث بن ربیعه[۷] و نیز عامر بن ربیعه[۸] روایت شده است. به نظر می‌رسد تصریح به نام، اشتباه باشد. درباره نام «آدم»، عسکری[۹]، ابن اثیر[۱۰] و دیگران[۱۱] این خطا را به حماد بن سلمه نسبت داده‌اند که به کلمه «دم»، حرف «آ» افزوده است. هشام کلبی[۱۲] و دارقطنی[۱۳] نیز بدون اشاره به حماد بن سلمه، به این نکته تصریح کرده‌اند.

خطبه حجه الوداع، به روایت امام باقر (ع) به گونه‌ای دیگر نیز نقل شده که پیامبر فرمودند: « إِنَّ أَوَّلَ دَمٍ أَضَعُ فِي دِمَائِنَا دَمُ اِبْنِ رَبِيعَةَ بْنِ اَلْحَارِثِ »[۱۴]؛ بعید نیست اشتباه یاد شده، از واژه بنی آدم بوده باشد. بر اساس این خطا، کسانی چون زبیر بن بکار و ابن حزم[۱۵] نام فرزند ربیعه را آدم گفته‌اند. این در حالی است که نووی[۱۶] و سیوطی[۱۷] مدعی‌اند جمهور علما، نام این کودک را ایاس و برخی نیز تمام (ثمام) یا حارث (حارثه)[۱۸] دانسته‌اند.

عبارت «دَمُ رَبِيعَةَ» را که در این روایت و دیگر روایات[۱۹] نیز نقل شده است، اشتباه دانسته‌اند؛ زیرا وی تا زمان عمر زنده بود[۲۰] یا بنا بر اینکه ربیعه، ولی دم بوده، توجیه کرده‌اند[۲۱][۲۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن هشام، ج۴، ص۱۰۲۲؛ ابن سعد، ج۴، ص۴۷؛ طبری، ص۳۱؛ بعقوبی، ج۲، ص۱۱۰؛ ابن سید الناس، ج۲، ص۳۴۴؛ سهیلی، ج۷، ص۵۱۱؛ شامی، ج۸، ص۴۶۹.
  2. ابن حزم، ص۷۰.
  3. « كُلَّ دَمٍ فِي اَلْجَاهِلِيَّةِ مَطْلُولٌ وَ أَوَّلَ دَمٍ أَطُلُّهُ دَمُ رَبِيعَةَ بْنِ اَلْحَارِثِ بْنِ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ »؛ ابن هشام فهو، ج۴، ص۱۰۲۲؛ مسلم، ج۴، ص۴۱؛ ابوداوود، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن ابی شیبه، ج۴، ص۴۲۵؛ نسائی، ج۲، ص۴۲۲؛ ابن خزیمه، ج۴، ص۳۵۱؛ ابن حبان، ج۴، ص۳۱۱.
  4. ابن سعد، ص۴۸.
  5. بلاذری، ج۱، ص۴۶۱؛ یعقوبی، ج۲، ص۱۱۰.
  6. عبد بن حمید، ص۲۷۰-۲۷۱؛ ابن ابی شیبه، ج۸، ص۳۵۲؛ مقریزی، ج۲، ص۱۱۲؛ شامی، ج۸، ص۴۸۲.
  7. صدوق، ص۴۸۶؛ ابن حجر، تهذیب، ج۳، ص۲۲۰.
  8. ابن شعبه حرانی، ص۳۱.
  9. عسکری، ص۸۱-۸۲.
  10. ابن اثیر، ج۲، ص۲۵۹.
  11. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۱۸؛ همو، تهذیب، ج۳، ص۲۲۰.
  12. ابن سعد، ج۴، ص۴۸.
  13. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۱۸.
  14. عبد بن حمید، ص۳۴۲.
  15. ابن حزم، ص۷۰.
  16. نووی، ج۸، ص۱۸۲.
  17. سیوطی، ج۳، ص۳۲۱.
  18. شامی، ج۵، ص۲۹۳.
  19. احمد بن حنبل، ج۵، ص۷۳؛ دارمی، ج۲، ص۴۸؛ ابن ماجه، ج۲، ص۱۰۲۵؛ ابوداوود، ج۱، ص۴۲۶؛ ابن ابی شیبه، ج۸، ص۳۵۶.
  20. حاکم نیشابوری، ج۳، ص۲۴۷؛ سیوطی، ج۳، ص۳۲۱.
  21. طبری، ص۳۱؛ ابن سلام، ج۱، ص۳۸۹؛ عسکری، ص۸۲؛ زمخشری، ج۱، ص۲۰؛ و نیز ر. ک: ربیعة بن حارث.
  22. هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «آدم بن ربیعه»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۹۰.