ابواسود هزانی عنزی: تفاوت میان نسخهها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
ابواسود هزانی عنزی، منسوب به [[هزان بن صباح]]، از تیره [[عنزه]] از [[قبیله ربیعه]] است<ref>سمعانی، ج۵، ص۶۴۰.</ref>. ابن فتحون در مستدرک خود بر الاستیعاب، نام ابواسود را در شمار [[صحابه]] آورده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴.</ref> به نقل از [[وشاء]]<ref>وثیة بن موسی بن فرات فسوی فارسی م. ۲۳۷، مؤلف کتاب اخبار الرده.</ref> میگوید: ابواسود در میان [[قبیله | ابواسود هزانی عنزی، منسوب به [[هزان بن صباح]]، از تیره [[عنزه]] از [[قبیله ربیعه]] است<ref>سمعانی، ج۵، ص۶۴۰.</ref>. [[ابن فتحون]] در مستدرک خود بر الاستیعاب، نام ابواسود را در شمار [[صحابه]] آورده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴.</ref> به نقل از [[وشاء]]<ref>وثیة بن موسی بن فرات فسوی فارسی م. ۲۳۷، مؤلف کتاب اخبار الرده.</ref> میگوید: ابواسود در میان [[قبیله بنیحنیفه]] و همراه [[مسیلمه]] [[کذاب]] بود، ولی وقتی مسیلمه، [[حبیب بن عبدالله]]، فرستاده [[ابوبکر]] را کشت، ابواسود با اشعاری، از این کار اظهار [[تنفر]] کرده و از او جدا گردید و بار دیگر [[مسلمان]] شد.<ref>[[محمد رضا هدایتپناه|هدایتپناه، محمد رضا]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابواسود هزانی عنزی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۲۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۷
ابواسود هزانی عنزی | |
---|---|
نام کامل | ابواسود هزانی عنزی |
جنسیت | مرد |
از قبیله | بنیربیعه |
از تیره | عنزه |
از اصحاب | پیامبر خاتم |
مقدمه
ابواسود هزانی عنزی، منسوب به هزان بن صباح، از تیره عنزه از قبیله ربیعه است[۱]. ابن فتحون در مستدرک خود بر الاستیعاب، نام ابواسود را در شمار صحابه آورده است[۲]. ابن حجر[۳] به نقل از وشاء[۴] میگوید: ابواسود در میان قبیله بنیحنیفه و همراه مسیلمه کذاب بود، ولی وقتی مسیلمه، حبیب بن عبدالله، فرستاده ابوبکر را کشت، ابواسود با اشعاری، از این کار اظهار تنفر کرده و از او جدا گردید و بار دیگر مسلمان شد.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ سمعانی، ج۵، ص۶۴۰.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۲۴.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۲۴.
- ↑ وثیة بن موسی بن فرات فسوی فارسی م. ۲۳۷، مؤلف کتاب اخبار الرده.
- ↑ هدایتپناه، محمد رضا، مقاله «ابواسود هزانی عنزی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۲۰.