|
|
| (۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| | {{مدخل مرتبط |
| | | موضوع مرتبط = دعوت به ایمان |
| | | عنوان مدخل = |
| | | مداخل مرتبط = |
| | | پرسش مرتبط = |
| | }} |
|
| |
|
| {{نبوت}}
| | '''دعوت به ایمان آوردن به معاد''' یکی از [[اهداف ارسال رسولان الهی]] و [[تبلیغ رسالت الهی]] است. |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[دعوت به ایمان]]''' و مرتبط با مباحث '''[[فلسفه بعثت]]'''، '''[[تبلیغ]]'''، '''[[دعوت پیامبر]]''' و '''[[وظایف پیامبر]]''' است. "'''[[دعوت به ایمان]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[دعوت به ایمان در قرآن]] - [[دعوت به ایمان در حدیث]] - [[دعوت به ایمان در کلام اسلامی]]</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[دعوت به ایمان (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| |
|
| |
|
| '''[[دعوت به ایمان آوردن به معاد]]''' یکی از [[اهداف ارسال رسولان الهی]] و [[تبلیغ رسالت الهی]] است.
| | == مقدمه == |
| | [[اعتقاد]] به [[معاد]] یکی دیگر از [[اصول دعوت انبیا]] است، [[آیه]] ۱۳۰ [[سوره انعام]] نشان می‌دهد که تمام پیامبرانی که [[مبعوث]] شدند [[مردم]] را از [[روز رستاخیز]]، مجازات‌ها و کیفرهای آن برحذر داشتند و همه در این اصل اساسی مشترک بودند<ref>المیزان، ج۷، ص ۳۵۴ و تفسیر ابن کثیر، ج۳، ص ۳۰۵.</ref>.<ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[انبیا (مقاله)|مقاله «انبیا»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]] ص ۴۸۷-۴۹۳.</ref>. |
|
| |
|
| ==مقدمه== | | == [[قرآن]] == |
| * [[اعتقاد]] به [[معاد]] یکی دیگر از [[اصول دعوت انبیا]] است، [[آیه]] ۱۳۰ [[سوره انعام]] نشان می‌دهد که تمام پیامبرانی که [[مبعوث]] شدند [[مردم]] را از [[روز رستاخیز]]، مجازات‌ها و کیفرهای آن برحذر داشتند و همه در این اصل اساسی مشترک بودند<ref>المیزان، ج۷، ص ۳۵۴ و تفسیر ابن کثیر، ج۳، ص ۳۰۵.</ref><ref>[[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص۸۶.</ref>.
| | {{متن قرآن|أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لا تُرْجَعُونَ}}<ref>«آیا پنداشته‌اید که ما شما را بیهوده آفریده‌ایم و شما به سوی ما بازگردانده نمی‌شوید؟». سوره مؤمنون، آیه ۱۱۵.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵ (کتاب)|دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵]]، ص۷۶.</ref> |
|
| |
|
| ==[[قرآن]]== | | == [[حدیث]] == |
| *{{متن قرآن|أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لا تُرْجَعُونَ}}<ref>«آیا پنداشته‌اید که ما شما را بیهوده آفریده‌ایم و شما به سوی ما بازگردانده نمی‌شوید؟». سوره مؤمنون، آیه ۱۱۵.</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵ (کتاب)|دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵]]، ص۷۶.</ref>
| | # [[لقمان]] {{ع}} به فرزندش، در حالی که به او [[اندرز]] می‌داد ـ: ای پسرکم! اگر در باره [[مرگ]] در [[شک]] هستی، [[خواب]] را از خود دور کن، در حالی که هرگز بر آن [[قادر]] نیستی؛ و اگر در باره [[رستاخیز]] [[تردید]] داری، بیدار شدن را از خود دور کن، در حالی که هرگز بر آن توانا نیستی.<ref>{{عربی|"لقمان {{ع}} ـ لِابنِهِ وهُوَ یَعِظُهُ ـ:یا بُنَیَّ، إن تَکُ فی شَکٍّ مِنَ المَوتِ فَارفَع عَن نَفسِکَ النَّومَ؛ ولَن تَستَطیعَ ذلِکَ، وإن کُنتَ فی شَکٍّ مِنَ البَعثِ فَادفَع عَن نَفسِکَ الاِنتِباهَ؛ ولَن تَستَطیعَ ذلِکَ"}}. قصص الأنبیاء للراوندی: ص۱۹۰، ح۲۳۹، عن جابر عن الإمام الباقر {{ع}}، بحارالأنوار: ج۷، ص۴۲، ح۱۳.</ref> |
| | # [[پیامبر خدا]] {{صل}}: ای [[فرزندان]] [[عبدالمطلب]]! هیچ بَلَد و [[راهنمایی]] به خانواده‌اش [[دروغ]] نمی‌گوید. [[سوگند]] به آنکه مرا به [[حق]] برانگیخته است، همان گونه که می‌خوابید، خواهید مُرد، و همان گونه که از [[خواب]] بر می‌خیزید، برانگیخته خواهید شد و پس از [[مرگ]]، [[خانه]] ای جز [[بهشت]] یا [[آتش]] نیست، و [[آفرینش]] و بر انگیختن تمام آفریده‌ها برای [[خداوند]] عز و جل، به سان [[آفرینش]] و بر انگیختن یک [[آفریده]] است. [[خداوند متعال]] می‌فرماید: «[[آفرینش]] و بر انگیختن شما [در نزد ما]، جز مانند [[[آفرینش]]]یک تن نیست.<ref>{{عربی|"رسول اللّه {{صل}}: یا بَنی عَبدِ المُطَّلِبِ، إنَّ الرّائِدَ لا یَکذِبُ أهلَهُ، وَالَّذی بَعَثَنی بِالحَقِّ لَتَموتُنَّ کَما تَنامونَ، ولَتُبعَثُنَّ کَما تَستَیقِظونَ، وما بَعدَ المَوتِ دارٌ إلّا جَنَّةٌ أو نارٌ، وخَلقُ جَمیعِ الخَلقِ وبَعثُهُم عَلَی اللّهِ عز و جل کَخَلقِ نَفسٍ واحِدَةٍ وبَعثِها؛ قالَ اللّهُ تَعالی: «وَما خَلْقُکُم وَلا بَعْثُکُم إلّا کَنَفسٍ واحِدَةٍ"}}. الاعتقادات للصدوق: ص ۶۴، ح ۱۹، بحارالأنوار: ج ۷، ص ۴۷، ح ۳۱.</ref> |
| | # [[امام صادق]] {{ع}} ـ به [[نقل]] از پدرش، از جدّش ـ: [[پیامبر خدا]] {{صل}}، هرگاه [[خطبه]] می‌خواند، [[خداوند]] را [[ستایش]] می‌نمود و بر او ثنا می‌فرستاد. آنگاه می‌فرمود: «امّا بعد، همانا راست‌ترین گفتار، [[کتاب خدا]] و بالاترین [[هدایت]]، [[هدایت]] [[محمّد]] و بدترین کار، [[بدعت]] است و هر بدعتی، [[گمراهی]] است». وقتی [[قیامت]] و [[رستاخیز]] را به [[مردم]] یادآور می‌شد، صدایش بلند و گونه‌هایش سرخ می‌شد، به گونه‌ای که گویا لشکری را هشدار می‌دهد. می‌فرمود: «[[قیامت]]، بامداد و شبانگاه، به شما روی کرده است». آن گاه در حالی که دو انگشت [[شهادت]] و وسط خود را جمع می‌کرد، می‌فرمود: «میان [[بعثت]] من و [[قیامت]]، این چنین است (یعنی: میان [[بعثت]] من و [[زمان ظهور]] [[قیامت]]، فاصله اندک است). هر کس [[مالی]] بر جای گذاشته، برای خانواده‌اش خواهد بود و هر کس دَینی بر جای نهاده، بر عهده من و به سوی من خواهد بود.<ref>{{عربی|"الإمام الصادق عن أبیه عن جدّه {{عم}}: کانَ رَسولُ اللّهِ {{صل}} إذا خَطَبَ حَمِدَ اللّهَ وأَثنی عَلَیهِ، ثُمَّ قالَ: «أمّا بَعدُ، فَإِنَّ أصدَقَ الحَدیثِ کِتابُ اللّهِ، وأَفضَلَ الهُدی هُدی مُحَمَّدٍ، وشَرَّ الاُمورِ مُحدَثاتُها، وکُلَّ بِدعَةٍ ضَلالَةٌ»، ویَرفَعُ صَوتَهُ، وتَحمارُّ وَجنَتاهُ، ویُذَکِّرُ السّاعَةَ وقِیامَها، حَتّی کَأَنَّهُ مُنذِرُ جَیشٍ؛ یَقولُ: «صَبَّحَتکُمُ السّاعَةُ، مَسَّتکُمُ السّاعَةُ»، ثُمَّ یَقولُ: «بُعِثتُ أنَا وَالسّاعَةُ کَهاتَینِ ـ ویَجمَعُ بَینَ سَبّابَتَیهِ ـ مَن تَرَکَ مالاً فَلِأَهلِهِ، ومَن تَرَکَ دَینا فَعَلَیَّ وإلَیَّ"}}. الأمالی للمفید: ص ۲۱۱، ح ۱، عن غیاث بن إبراهیم، الأمالی للطوسی: ص ۳۳۷، ح ۶۸۶، عن جابر عن الإمام الباقر {{ع}}، جامع الأحادیث للقمّی: ص ۱۸۰ عن جابر وکلاهما نحوه، بحار الأنوار: ج ۱۶، ص ۲۵۶، ح ۳۶؛ صحیح مسلم: ج ۲، ص ۵۹۲، ح ۴۳، مسند ابن حنبل: ج ۵، ص ۴۴، ح ۱۴۳۴۰ کلاهما عن الإمام الصادق عن أبیه {{عم}} عن جابر نحوه، کنز العمّال: ج ۱۱، ص۱۰، ح ۳۰۴۰۵</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵ (کتاب)|دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵]]، ص۷۷-۷۹.</ref> |
|
| |
|
| ==[[حدیث]]==
| | == جستارهای وابسته == |
| * [[لقمان]]{{ع}} به فرزندش، در حالی که به او [[اندرز]] می‌داد ـ: ای پسرکم! اگر در باره [[مرگ]] در [[شک]] هستی، [[خواب]] را از خود دور کن، در حالی که هرگز بر آن [[قادر]] نیستی؛ و اگر در باره [[رستاخیز]] [[تردید]] داری، بیدار شدن را از خود دور کن، در حالی که هرگز بر آن توانا نیستی.<ref>{{عربی|"لقمان{{ع}} ـ لِابنِهِ وهُوَ یَعِظُهُ ـ:یا بُنَیَّ، إن تَکُ فی شَکٍّ مِنَ المَوتِ فَارفَع عَن نَفسِکَ النَّومَ؛ ولَن تَستَطیعَ ذلِکَ، وإن کُنتَ فی شَکٍّ مِنَ البَعثِ فَادفَع عَن نَفسِکَ الاِنتِباهَ؛ ولَن تَستَطیعَ ذلِکَ"}}. قصص الأنبیاء للراوندی: ص۱۹۰، ح۲۳۹، عن جابر عن الإمام الباقر{{ع}}، بحارالأنوار: ج۷، ص۴۲، ح۱۳.</ref>
| | {{مدخل وابسته}} |
| | |
| * [[پیامبر خدا]]{{صل}}: ای [[فرزندان]] [[عبدالمطلب]]! هیچ بَلَد و [[راهنمایی]] به خانواده‌اش [[دروغ]] نمی‌گوید. [[سوگند]] به آنکه مرا به [[حق]] برانگیخته است، همان گونه که می‌خوابید، خواهید مُرد، و همان گونه که از [[خواب]] بر می‌خیزید، برانگیخته خواهید شد و پس از [[مرگ]]، [[خانه]] ای جز [[بهشت]] یا [[آتش]] نیست، و [[آفرینش]] و بر انگیختن تمام آفریده‌ها برای [[خداوند]] عز و جل، به سان [[آفرینش]] و بر انگیختن یک [[آفریده]] است. [[خداوند متعال]] می‌فرماید: «[[آفرینش]] و بر انگیختن شما [در نزد ما]، جز مانند [[[آفرینش]]]یک تن نیست.<ref>{{عربی|"رسول اللّه{{صل}}: یا بَنی عَبدِ المُطَّلِبِ، إنَّ الرّائِدَ لا یَکذِبُ أهلَهُ، وَالَّذی بَعَثَنی بِالحَقِّ لَتَموتُنَّ کَما تَنامونَ، ولَتُبعَثُنَّ کَما تَستَیقِظونَ، وما بَعدَ المَوتِ دارٌ إلّا جَنَّةٌ أو نارٌ، وخَلقُ جَمیعِ الخَلقِ وبَعثُهُم عَلَی اللّهِ عز و جل کَخَلقِ نَفسٍ واحِدَةٍ وبَعثِها؛ قالَ اللّهُ تَعالی: «وَما خَلْقُکُم وَلا بَعْثُکُم إلّا کَنَفسٍ واحِدَةٍ"}}. الاعتقادات للصدوق: ص ۶۴، ح ۱۹، بحارالأنوار: ج ۷، ص ۴۷، ح ۳۱.</ref>
| |
| | |
| * [[امام صادق]]{{ع}} ـ به [[نقل]] از پدرش، از جدّش ـ: [[پیامبر خدا]]{{صل}}، هرگاه [[خطبه]] می‌خواند، [[خداوند]] را [[ستایش]] می‌نمود و بر او ثنا می‌فرستاد. آنگاه می‌فرمود: «امّا بعد، همانا راست‌ترین گفتار، [[کتاب خدا]] و بالاترین [[هدایت]]، [[هدایت]] [[محمّد]] و بدترین کار، [[بدعت]] است و هر بدعتی، [[گمراهی]] است». وقتی [[قیامت]] و [[رستاخیز]] را به [[مردم]] یادآور می‌شد، صدایش بلند و گونه‌هایش سرخ می‌شد، به گونه‌ای که گویا لشکری را هشدار می‌دهد. می‌فرمود: «[[قیامت]]، بامداد و شبانگاه، به شما روی کرده است». آن گاه در حالی که دو انگشت [[شهادت]] و وسط خود را جمع می‌کرد، می‌فرمود: «میان [[بعثت]] من و [[قیامت]]، این چنین است (یعنی: میان [[بعثت]] من و [[زمان ظهور]] [[قیامت]]، فاصله اندک است). هر کس [[مالی]] بر جای گذاشته، برای خانواده‌اش خواهد بود و هر کس دَینی بر جای نهاده، بر عهده من و به سوی من خواهد بود.<ref>{{عربی|"الإمام الصادق عن أبیه عن جدّه{{عم}}: کانَ رَسولُ اللّهِ{{صل}} إذا خَطَبَ حَمِدَ اللّهَ وأَثنی عَلَیهِ، ثُمَّ قالَ: «أمّا بَعدُ، فَإِنَّ أصدَقَ الحَدیثِ کِتابُ اللّهِ، وأَفضَلَ الهُدی هُدی مُحَمَّدٍ، وشَرَّ الاُمورِ مُحدَثاتُها، وکُلَّ بِدعَةٍ ضَلالَةٌ»، ویَرفَعُ صَوتَهُ، وتَحمارُّ وَجنَتاهُ، ویُذَکِّرُ السّاعَةَ وقِیامَها، حَتّی کَأَنَّهُ مُنذِرُ جَیشٍ؛ یَقولُ: «صَبَّحَتکُمُ السّاعَةُ، مَسَّتکُمُ السّاعَةُ»، ثُمَّ یَقولُ: «بُعِثتُ أنَا وَالسّاعَةُ کَهاتَینِ ـ ویَجمَعُ بَینَ سَبّابَتَیهِ ـ مَن تَرَکَ مالاً فَلِأَهلِهِ، ومَن تَرَکَ دَینا فَعَلَیَّ وإلَیَّ"}}. الأمالی للمفید: ص ۲۱۱، ح ۱، عن غیاث بن إبراهیم، الأمالی للطوسی: ص ۳۳۷، ح ۶۸۶، عن جابر عن الإمام الباقر{{ع}}، جامع الأحادیث للقمّی: ص ۱۸۰ عن جابر وکلاهما نحوه، بحار الأنوار: ج ۱۶، ص ۲۵۶، ح ۳۶؛ صحیح مسلم: ج ۲، ص ۵۹۲، ح ۴۳، مسند ابن حنبل: ج ۵، ص ۴۴، ح ۱۴۳۴۰ کلاهما عن الإمام الصادق عن أبیه{{عم}} عن جابر نحوه، کنز العمّال: ج ۱۱، ص۱۰، ح ۳۰۴۰۵</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵ (کتاب)|دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵]]، ص۷۷-۷۹.</ref>
| |
| | |
| ==منابع==
| |
| * [[پرونده:110015.jpeg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، '''[http://lib.eshia.ir/27255/15/75 [[دانشنامه]] [[قرآن]] و [[حدیث]] ج ۱۵]'''؛
| |
| * [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی ج۱''']]
| |
| | |
| ==جستارهای وابسته== | |
| {{پرسش‌های وابسته}} | |
| {{ستون-شروع|7}}
| |
| * [[برپا داشتن حجت]] | | * [[برپا داشتن حجت]] |
| * [[اتمام حجت]] | | * [[اتمام حجت]] |
| * [[برانگیختن فطرت و عقل]] | | * [[برانگیختن فطرت و عقل]] |
| * [[احیای انسان]] | | * [[احیای انسان]] |
| * [[خارج ساختن مردم از تاریکی‌ها به نور]]
| |
| * [[دعوت به مصالح دین و دنیا]] | | * [[دعوت به مصالح دین و دنیا]] |
| * [[دعوت به ایمان آوردن به غیب]] | | * [[دعوت به ایمان آوردن به غیب]] |
| خط ۵۶: |
خط ۴۵: |
| * [[نوید و بیم دادن]] | | * [[نوید و بیم دادن]] |
| * [[فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران]] | | * [[فراخواندن نزدیکان پیش از دعوت دیگران]] |
| {{پایان}} | | {{پایان مدخل وابسته}} |
| {{پایان}}
| |
| | |
| ==پرسش‌های وابسته==
| |
| {{فهرست پرسش‌ها}}
| |
| {{ستون-شروع|2}}
| |
| | |
| {{پایان}}
| |
| {{پایان}}
| |
| | |
| =='''[[:رده:آثار نبوت|منبع‌شناسی جامع نبوت]]'''==
| |
| {{فهرست پرسش‌ها}}
| |
| {{ستون-شروع|3}}
| |
| * [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های نبوت|کتاب‌شناسی نبوت]]؛
| |
| * [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های نبوت|مقاله‌شناسی نبوت]]؛
| |
| * [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های نبوت|پایان‌نامه‌شناسی نبوت]].
| |
| {{پایان}}
| |
| {{پایان}}
| |
| | |
| {{نبوت‌شناسی}}
| |
|
| |
|
| ==پانویس== | | == منابع == |
| {{یادآوری پانویس}} | | {{منابع}} |
| {{پانویس2}} | | # [[پرونده:110015.jpeg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، '''[http://lib.eshia.ir/27255/15/75 [[دانشنامه]] [[قرآن]] و [[حدیث]] ج ۱۵]''' |
| | # [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، [[انبیا (مقاله)|مقاله «انبیا»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی ج۱''']] |
| | {{پایان منابع}} |
|
| |
|
| [[رده:مدخل]]
| | == پانویس == |
| | {{پانویس}} |
|
| |
|
| | [[رده:فلسفه نبوت]] |
| [[رده:دعوت به ایمان]] | | [[رده:دعوت به ایمان]] |
