عرفان اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۳
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = عرفان اسلامی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - عرفان اسلامی در قرآن| پرسش مرتبط = }} == معناشناسی عرفان و عارف == '''عرفان''' در لغت به معنای شناخت است، شناخت حق، خدا و اسماء و صفات او. ی...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عرفان اسلامی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[عرفان اسلامی در قرآن]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عرفان اسلامی در قرآن]] - [[عرفان اسلامی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - | پرسش مرتبط  = }}
== معناشناسی عرفان و عارف ==
== معناشناسی عرفان و عارف ==
'''عرفان''' در لغت به معنای [[شناخت]] است، [[شناخت حق]]، [[خدا]] و اسماء و صفات او. یافتن [[حقیقت]] اشیاء و هستی از راه [[کشف و شهود]]، نوعی جهان‌بینی و [[شناخت]] نسبت به [[خدا]] و [[جهان]] و [[انسان]] که [[خدا]] را در همه هستی دیدن و با چشم [[دل]]، [[قدرت]] و [[اراده]] او را در [[جهان]] مشاهده کردن و خود را هیچ ندیدن از جمله این معرفت‌هاست. عرفان درباره [[روابط انسان]] با خودش و با [[جهان]] و با [[خدا]] بحث می‌کند و عمده نظرش درباره روابط انسان با خداست و [[عارف]] کسی است که با چنین شناختی [[توحیدی]]، در مسیر [[بندگی]] و توجه خالصانه به [[خدا]] قرار می‌گیرد و حالات خاصی در [[عبادت]] و امور دیگر [[زندگی]] دارد. به [[عارفان]]، سالک، اهل [[معرفت]]، [[اهل دل]]، اهل معنی و... هم گفته می‌شود. آنان معتقدند برای [[شناخت]] [[خدا]] باید مراحلی را طی کرد و برنامه‌هایی در [[سلوک]] و عمل داشت.  
«عرفان» در لغت به معنای [[شناخت]] است، [[شناخت حق]]، [[خدا]] و اسماء و صفات او. یافتن [[حقیقت]] اشیاء و هستی از راه [[کشف و شهود]]، نوعی جهان‌بینی و [[شناخت]] نسبت به [[خدا]] و [[جهان]] و [[انسان]] که [[خدا]] را در همه هستی دیدن و با چشم [[دل]]، [[قدرت]] و [[اراده]] او را در [[جهان]] مشاهده کردن و خود را هیچ ندیدن از جمله این معرفت‌هاست. عرفان درباره [[روابط انسان]] با خودش و با [[جهان]] و با [[خدا]] بحث می‌کند و عمده نظرش درباره روابط انسان با خداست و [[عارف]] کسی است که با چنین شناختی [[توحیدی]]، در مسیر [[بندگی]] و توجه خالصانه به [[خدا]] قرار می‌گیرد و حالات خاصی در [[عبادت]] و امور دیگر [[زندگی]] دارد. به [[عارفان]]، سالک، اهل [[معرفت]]، [[اهل دل]]، اهل معنی و... هم گفته می‌شود. آنان معتقدند برای [[شناخت]] [[خدا]] باید مراحلی را طی کرد و برنامه‌هایی در [[سلوک]] و عمل داشت.  


همچنین عرفان نام [[علمی]] است که از این‌گونه امور بحث می‌کند و کتاب‌های [[عرفانی]] و اصطلاحات [[عرفانی]] به این‌گونه مباحث مربوط می‌شود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]؛ [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۵۵۳.</ref>.
همچنین عرفان نام [[علمی]] است که از این‌گونه امور بحث می‌کند و کتاب‌های [[عرفانی]] و اصطلاحات [[عرفانی]] به این‌گونه مباحث مربوط می‌شود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]؛ [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۵۵۳.</ref>.
۲۱۷٬۴۸۸

ویرایش