استنفار: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
(←مقدمه) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
استنفار: درخواست کوچ برای [[یاری رساندن]]. واژه یاد شده به مناسبت در باب [[جهاد]] به کار رفته است. | '''استنفار:''' درخواست کوچ برای [[یاری رساندن]]. واژه یاد شده به مناسبت در باب [[جهاد]] به کار رفته است. | ||
اگر [[امام]]{{ع}} یا [[نایب خاص]] او از گروهی برای جهاد استنفار کند، [[اجابت]] بر آنان [[واجب کفایی]] است<ref>ریاض المسائل، ج۷، ص۴۴۷-۴۴۲.</ref> [[وجوب]] یاد شده تا زمانی که افراد [[قیام]] کننده برای جهاد در حد کفایت نباشند و نیز در صورتی که جهاد بر آنان [[واجب عینی]] باشد، مشروط به [[اذن]] [[پدر]] و [[مادر]] نیست. در صورت قیام افراد به جهاد در حد کفایت در واجب کفایی، پدر و مادر می‌توانند مانع جهاد فرزند شوند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۵.</ref><ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، | |||
اگر [[امام]] {{ع}} یا [[نایب خاص]] او از گروهی برای جهاد استنفار کند، [[اجابت]] بر آنان [[واجب کفایی]] است<ref>ریاض المسائل، ج۷، ص۴۴۷-۴۴۲.</ref> [[وجوب]] یاد شده تا زمانی که افراد [[قیام]] کننده برای جهاد در حد کفایت نباشند و نیز در صورتی که جهاد بر آنان [[واجب عینی]] باشد، مشروط به [[اذن]] [[پدر]] و [[مادر]] نیست. در صورت قیام افراد به جهاد در حد کفایت در واجب کفایی، پدر و مادر می‌توانند مانع جهاد فرزند شوند<ref>جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۵.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص۱۶۶.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:جهاد]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۲
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
استنفار: درخواست کوچ برای یاری رساندن. واژه یاد شده به مناسبت در باب جهاد به کار رفته است.
اگر امام (ع) یا نایب خاص او از گروهی برای جهاد استنفار کند، اجابت بر آنان واجب کفایی است[۱] وجوب یاد شده تا زمانی که افراد قیام کننده برای جهاد در حد کفایت نباشند و نیز در صورتی که جهاد بر آنان واجب عینی باشد، مشروط به اذن پدر و مادر نیست. در صورت قیام افراد به جهاد در حد کفایت در واجب کفایی، پدر و مادر می‌توانند مانع جهاد فرزند شوند[۲].[۳].
منابع
پانویس
- ↑ ریاض المسائل، ج۷، ص۴۴۷-۴۴۲.
- ↑ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۲۵.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۱۶۶.