←روایاتی دربارۀ فعلی بودن علم امام
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==روایاتی دربارۀ فعلی بودن علم امام== | ==روایاتی دربارۀ فعلی بودن علم امام== | ||
* | *برخی از روایات دال بر فعلی بودن علم امام هستند<ref>ر.ک. امینی، ابراهیم، بررسی مسائل کلی امامت، ص 295 ـ 298؛ رفیعی، ناصر، علم غیب ائمه، دوفصلنامه مطالعات اهل بیت‌شناسی، ص ۱۷ و ۱۸</ref> مانند: | ||
#امام صادق(علیه السلام) می فرمایند:<ref>قمی مشهدی، محمد بن محمد رضا، کنزالدقائق، ج 8، ص 357</ref> «اگر بر دانش ما افزوده نمی‌شد بی‌علم می‌ماندیم.»<ref>ر.ک. مولوی، محمد، نیاز جهان به امام زمان، ص 19</ref> | #امام صادق(علیه السلام) می فرمایند:<ref>قمی مشهدی، محمد بن محمد رضا، کنزالدقائق، ج 8، ص 357</ref> «اگر بر دانش ما افزوده نمی‌شد بی‌علم می‌ماندیم.»<ref>ر.ک. مولوی، محمد، نیاز جهان به امام زمان، ص 19</ref> | ||
#در روایتی دیگر مفضل بن عمر می گوید: روزی امام صادق(علیه السلام) به من فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص ۳۷۳</ref> «ما را هر شب جمعه شادی و سروری است! گفتم: خدایش افزایش دهد، آن شادی چیست؟ فرمودند: هر شب جمعه روح پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) و امامان(علیهم السلام) تا عرش بالا می‌رود، و روح ما هم با روح آنان بالا می‌رود، و این ارواح به بدن‌های خود باز نگردند، مگر با معرفتی و علمی تازه و جدید، و اگر چنین نبود که علم ما تمام می‌شد.»<ref>ر.ک. مولوی، محمد، نیاز جهان به امام زمان، ص 19</ref> | #در روایتی دیگر مفضل بن عمر می گوید: روزی امام صادق(علیه السلام) به من فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۱، ص ۳۷۳</ref> «ما را هر شب جمعه شادی و سروری است! گفتم: خدایش افزایش دهد، آن شادی چیست؟ فرمودند: هر شب جمعه روح پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) و امامان(علیهم السلام) تا عرش بالا می‌رود، و روح ما هم با روح آنان بالا می‌رود، و این ارواح به بدن‌های خود باز نگردند، مگر با معرفتی و علمی تازه و جدید، و اگر چنین نبود که علم ما تمام می‌شد.»<ref>ر.ک. مولوی، محمد، نیاز جهان به امام زمان، ص 19</ref> | ||
#همچنین روایاتی وجود دارد با عنوان «إِذَا شَاءُوا أَنْ یَعْلَمُوا علِمُوا»<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 1، ص 258</ref> معنای این روایات آن است که امامان(علیهم السلام) مقامی دارند که علم به هر چه که بخواهند در دسترس ایشان است، اما اگر مصلحت در ندانستن چیزی باشد کاری نمی‌کنند که آن را بدانند.<ref>ر.ک. مصباح یزدی، محمد تقی، شرح دعای 45 صحیفۀ سجادیه؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟</ref> به عبارتی دیگر علم غیب ایشان ممکن است بالفعل نباشد اما هنگامی که اراده کنند خداوند به آنها تعليم می‌دهد.<ref>ر.ک. مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج 17، ص 100؛ جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ج 3، ص 418</ref> | #همچنین روایاتی وجود دارد با عنوان «إِذَا شَاءُوا أَنْ یَعْلَمُوا علِمُوا»<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 1، ص 258</ref> معنای این روایات آن است که امامان(علیهم السلام) مقامی دارند که علم به هر چه که بخواهند در دسترس ایشان است، اما اگر مصلحت در ندانستن چیزی باشد کاری نمی‌کنند که آن را بدانند.<ref>ر.ک. مصباح یزدی، محمد تقی، شرح دعای 45 صحیفۀ سجادیه؛ غلامی، اصغر، آفاق علم امام در الکافی، صفحه؟؟؟</ref> به عبارتی دیگر علم غیب ایشان ممکن است بالفعل نباشد اما هنگامی که اراده کنند خداوند به آنها تعليم می‌دهد.<ref>ر.ک. مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج 17، ص 100؛ جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ج 3، ص 418</ref> | ||
#مفضل بن عمر نقل می کند، امام صادق(علیه السلام) فرمودند:<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج 1، ص 124</ref> «خداوند واجب می‌کند طاعت عبدی را بر بندگان و بعد از آن بنده می‌پوشاند خبر آسمان را؟ نه به خدا قسم خداوند کریم و رحیم‌تر از آن است که واجب کند اطاعت عبدی را بعد از آن بپوشاند خبر آسمان و صبح و شام را.»<ref>ر.ک. مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، ص 89</ref> | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||