ابومعبد (غلام عبدالله بن عباس): تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابی‌حاتم') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
نامش را «نافذ»<ref>ابن معین، ج۱، ص۶۹؛ بخاری، ص۹۲؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۹۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱۰، ص۳۶۱.</ref> یا «ناقد» آورده و گفته‌اند: صادق‌ترین [[غلام]] [[عبدالله بن عباس]] بود <ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵.</ref>. با آنکه [[خلیفة بن خیاط]] او را در شمار اصحابی آورده که در [[مکه]] ساکن شدند<ref>خلیفه بن خیاط، ص۴۹۲.</ref>، ولی [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵.</ref> و برخی دیگر، وی را از [[تابعین]] دانسته‌اند<ref>ابن حبان، ج۵، ص۴۸۴.</ref>. | نامش را «نافذ»<ref>ابن معین، ج۱، ص۶۹؛ بخاری، ص۹۲؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۹۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱۰، ص۳۶۱.</ref> یا «ناقد» آورده و گفته‌اند: صادق‌ترین [[غلام]] [[عبدالله بن عباس]] بود <ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵.</ref>. با آنکه [[خلیفة بن خیاط]] او را در شمار اصحابی آورده که در [[مکه]] ساکن شدند<ref>خلیفه بن خیاط، ص۴۹۲.</ref>، ولی [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵.</ref> و برخی دیگر، وی را از [[تابعین]] دانسته‌اند<ref>ابن حبان، ج۵، ص۴۸۴.</ref>. | ||
او را «مکی»<ref>عجلی، ص۵۱۱.</ref>، «حجازی»<ref>مزی، ج۱۹، ص۱۵.</ref> و «[[مدنی]]»<ref>ابن | او را «مکی»<ref>عجلی، ص۵۱۱.</ref>، «حجازی»<ref>مزی، ج۱۹، ص۱۵.</ref> و «[[مدنی]]»<ref>ابن ابی‌حاتم، ج۸، ص۵۰۸؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۸۴.</ref> دانسته‌اند. وی به سال ۱۰۴ در [[زمان]] [[خلافت یزید بن عبدالملک]] در [[مدینه]] درگذشت<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۹۲.</ref>. فوت او را به سال ۱۰۹ نیز گفته‌اند<ref>مزی، ج۱۹، ص۱۵.</ref>. او از [[فضل بن عباس]]<ref>ابن عساکر، ج۴۸، ص۳۲۰.</ref> و مولایش [[ابن عباس]] [[حدیث]] نقل کرده و کسانی چون [[سلیمان احول]] و [[عمرو بن دینار]] از او [[نقل حدیث]] کرده‌اند<ref>مزی، ج۱۹، ص۱۵.</ref>. وی را [[ثقه]] دانسته‌اند<ref>ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵؛ عجلی، ص۵۱۱.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابومعبد»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۲۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۴۷
ابومعبد (غلام عبدالله بن عباس) از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابومعبد در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نامش را «نافذ»[۱] یا «ناقد» آورده و گفته‌اند: صادق‌ترین غلام عبدالله بن عباس بود [۲]. با آنکه خلیفة بن خیاط او را در شمار اصحابی آورده که در مکه ساکن شدند[۳]، ولی ابن سعد[۴] و برخی دیگر، وی را از تابعین دانسته‌اند[۵].
او را «مکی»[۶]، «حجازی»[۷] و «مدنی»[۸] دانسته‌اند. وی به سال ۱۰۴ در زمان خلافت یزید بن عبدالملک در مدینه درگذشت[۹]. فوت او را به سال ۱۰۹ نیز گفته‌اند[۱۰]. او از فضل بن عباس[۱۱] و مولایش ابن عباس حدیث نقل کرده و کسانی چون سلیمان احول و عمرو بن دینار از او نقل حدیث کرده‌اند[۱۲]. وی را ثقه دانسته‌اند[۱۳][۱۴]
منابع
پانویس
- ↑ ابن معین، ج۱، ص۶۹؛ بخاری، ص۹۲؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۹۲؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱۰، ص۳۶۱.
- ↑ ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵.
- ↑ خلیفه بن خیاط، ص۴۹۲.
- ↑ ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵.
- ↑ ابن حبان، ج۵، ص۴۸۴.
- ↑ عجلی، ص۵۱۱.
- ↑ مزی، ج۱۹، ص۱۵.
- ↑ ابن ابی‌حاتم، ج۸، ص۵۰۸؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۸۴.
- ↑ ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵؛ خلیفة بن خیاط، ص۴۹۲.
- ↑ مزی، ج۱۹، ص۱۵.
- ↑ ابن عساکر، ج۴۸، ص۳۲۰.
- ↑ مزی، ج۱۹، ص۱۵.
- ↑ ابن سعد، ج۵، ص۲۲۵؛ عجلی، ص۵۱۱.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «ابومعبد»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۲۲.