جز
جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابیحاتم'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابیحاتم') |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
از دو تن به نام "ابو الکنود ازدی" نام برده میشود: یکی [[صحابی]] و [[مصری]]، که به نامش [[سعد بن مالک بن اقیصر]] معروف است<ref>ر. ک، ابن ماکولا، ج۷، ص۱۰۷؛ ابن حجر، ج۳، ص۶۱.</ref> و دیگری [[تابعی]] و از [[شیعیان کوفه]]، که به کنیهاش "ابوالکنود ازدی کوفی" مشهور است. بیشتر شرح حال نویسان، نام او را [[عبدالله]] و نام پدرش را به [[اختلاف]] [[عوف]]<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۵.</ref>، [[عامر]]<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>، [[عمران]]<ref>ابن | از دو تن به نام "ابو الکنود ازدی" نام برده میشود: یکی [[صحابی]] و [[مصری]]، که به نامش [[سعد بن مالک بن اقیصر]] معروف است<ref>ر. ک، ابن ماکولا، ج۷، ص۱۰۷؛ ابن حجر، ج۳، ص۶۱.</ref> و دیگری [[تابعی]] و از [[شیعیان کوفه]]، که به کنیهاش "ابوالکنود ازدی کوفی" مشهور است. بیشتر شرح حال نویسان، نام او را [[عبدالله]] و نام پدرش را به [[اختلاف]] [[عوف]]<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۵.</ref>، [[عامر]]<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>، [[عمران]]<ref>ابن ابیحاتم، ج۵، ص۱۲۹؛ بخاری، ص۹۰.</ref>، [[عویمر]] و سعد<ref>ر. ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.</ref> گفتهاند. برخی نیز نام ابو الکنود را [[عمرو بن حبشی]]<ref>ر. ک: مزی، ج۳۴، ص۲۲۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷؛ ابن حبان (ج۵، ص۱۷۳) عمروبن حریش را همان عمرو بن حبشی میداند، که صحیح نیست. ر. ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹ و ۵۸۴.</ref>. گفتهاند | ||
او [[درک]] کننده [[دوره جاهلی]] و در شمار مخضرمین است، اما بر پایه روایتی از وی - که مرسل دانسته شده به نام او در برخی کتابهای صحابیشناسی آمده است. بر اساس آن [[روایت]]، در [[غزوه احد]] مردی<ref>ابودجانه، ر. ک: ابن سعد، ج۳، ص۴۲۰.</ref> از [[رسول خدا]] {{صل}} شمشیری خواست تا با آن بجنگد<ref>ر. ک: ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷.</ref>. او [[روایات]] کمی از [[امام علی]] {{ع}}، [[ابن عباس]]، [[ابن مسعود]]، [[خباب بن ارت]] و ابن [[عمر]] روایت کرده و در [[نقل روایت]]، [[ثقه]] است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۴؛ مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.</ref>. یکی بودن روایات و [[راویان]] ابوالکنود و عمرو بن حبشی و همچنین کسانی که این دو از آنان روایت کردهاند، بیانگر یکی بودن ابوالکنود و عمرو بن حبشی است<ref>ر. ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹.</ref>. [[ابواسحاق سبیعی]] از وی [[خطبه]] [[امام حسن]] {{ع}} را پس از [[شهادت امیرمؤمنان]] {{ع}}<ref>ابن ابی شیبه، ج۷، ص۵۰۲؛ احمد بن حنبل، ج۱، ص۱۹۹؛ ابوالفرج اصفهانی، ص۳۲.</ref> و وصف [[جنگیدن]] آن [[حضرت]] و لشکریانی که با آن حضرت جنگیدهاند<ref>صدوق، ص۶۰۳.</ref> را روایت کرده است. ابوالکنود در [[نماز]] امام علی {{ع}} شرکت کرده و خبر داده که آن [[حضرت]]، السلام علیکم پایانی [[نماز]] را دو مرتبه گفته است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶.</ref>. وی از [[اصحاب]] [[عبدالله بن مسعود]] بود و بعدها با مختار در سال ۶۷ کشته شد<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>. این نشان میدهد ابوالکنود در طی چندین دهه، همچنان بر [[تشیع]] خود [[استوار]] مانده است. [[اخبار]] ابن ابی الکنود درباره [[امام علی]] {{ع}} و [[پیکار]] [[صفین]] را، [[عبدالرحمان بن عبید]] یا ([[عبد]]) نواده [[ابوالکنود وائلی]] [[روایت]] کرده است<ref>منقری، ص۱۳۱ و ۴۷۵؛ مفید، ص۱۲۹.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالکنود ازدی کوفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۸۴-۴۸۵.</ref> | او [[درک]] کننده [[دوره جاهلی]] و در شمار مخضرمین است، اما بر پایه روایتی از وی - که مرسل دانسته شده به نام او در برخی کتابهای صحابیشناسی آمده است. بر اساس آن [[روایت]]، در [[غزوه احد]] مردی<ref>ابودجانه، ر. ک: ابن سعد، ج۳، ص۴۲۰.</ref> از [[رسول خدا]] {{صل}} شمشیری خواست تا با آن بجنگد<ref>ر. ک: ابن اثیر، ج۶، ص۲۵۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۸۷.</ref>. او [[روایات]] کمی از [[امام علی]] {{ع}}، [[ابن عباس]]، [[ابن مسعود]]، [[خباب بن ارت]] و ابن [[عمر]] روایت کرده و در [[نقل روایت]]، [[ثقه]] است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶؛ ابن حبان، ج۵، ص۴۴؛ مزی، ج۳۴، ص۲۲۹.</ref>. یکی بودن روایات و [[راویان]] ابوالکنود و عمرو بن حبشی و همچنین کسانی که این دو از آنان روایت کردهاند، بیانگر یکی بودن ابوالکنود و عمرو بن حبشی است<ref>ر. ک: مزی، ج۲۱، ص۵۷۹.</ref>. [[ابواسحاق سبیعی]] از وی [[خطبه]] [[امام حسن]] {{ع}} را پس از [[شهادت امیرمؤمنان]] {{ع}}<ref>ابن ابی شیبه، ج۷، ص۵۰۲؛ احمد بن حنبل، ج۱، ص۱۹۹؛ ابوالفرج اصفهانی، ص۳۲.</ref> و وصف [[جنگیدن]] آن [[حضرت]] و لشکریانی که با آن حضرت جنگیدهاند<ref>صدوق، ص۶۰۳.</ref> را روایت کرده است. ابوالکنود در [[نماز]] امام علی {{ع}} شرکت کرده و خبر داده که آن [[حضرت]]، السلام علیکم پایانی [[نماز]] را دو مرتبه گفته است<ref>ابن سعد، ج۶، ص۲۱۶.</ref>. وی از [[اصحاب]] [[عبدالله بن مسعود]] بود و بعدها با مختار در سال ۶۷ کشته شد<ref>خلیفة بن خیاط، ص۲۵۴.</ref>. این نشان میدهد ابوالکنود در طی چندین دهه، همچنان بر [[تشیع]] خود [[استوار]] مانده است. [[اخبار]] ابن ابی الکنود درباره [[امام علی]] {{ع}} و [[پیکار]] [[صفین]] را، [[عبدالرحمان بن عبید]] یا ([[عبد]]) نواده [[ابوالکنود وائلی]] [[روایت]] کرده است<ref>منقری، ص۱۳۱ و ۴۷۵؛ مفید، ص۱۲۹.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالکنود ازدی کوفی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۸۴-۴۸۵.</ref> |