←پانویس
(←مقدمه) |
(←پانویس) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = سلفی‌گری | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = سلفی‌گری | ||
| مداخل مرتبط = [[سلفی‌گری در فقه سیاسی]] | | مداخل مرتبط = [[سلفی‌گری در فقه سیاسی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
«سَلَفِی»، «سَلَفِیت» یا «سلفی‌گری» به معنای [[پیروی]] از [[اندیشه]] و رویۀ [[اندیشمندان]] برجستۀ گذشته، نام و صفتی است که گروهی از [[اندیشمندان مسلمان]] در [[سدۀ چهارم هجری]] برای خود برگزیدند. در آغاز شکل‌گیری [[تفکر سلفی]]، [[مذهب فقهی حنبلی]]، بستر اصلی این [[تحول فکری]] بوده است و بانیان آن سعی بر آن داشتند که اندیشه‌های خود را به [[احمد بن حنبل]] نسبت دهند. | |||
«احمد بن حنبل» [[امام]] مذهب فقهی حنبلی محسوب می‌شود (۲۴۱- ۱۶۴ هـق) [[آرای فقهی]] او از راه شاگردانش و نیز کتاب معروف «[[مسند احمد بن حنبل]]» به دست آمده است. سبک [[علمی]] او به [[حدیث]] بیشتر [[تمایل]] دارد، تا [[رأی]] و [[اجتهاد]]. | |||
[[سلفی‌ها]] معتقدند احمد بن حنبل، نخستین [[محدث]] و فقیهی بود که اندیشۀ [[اسلام]] [[خالص]] [[صحابه]] را [[احیا]]، و در این راه [[رنج]] مبارزۀ علمی را بر خود همراه کرد. | [[سلفی‌ها]] معتقدند احمد بن حنبل، نخستین [[محدث]] و فقیهی بود که اندیشۀ [[اسلام]] [[خالص]] [[صحابه]] را [[احیا]]، و در این راه [[رنج]] مبارزۀ علمی را بر خود همراه کرد. | ||
آنچه که به نام اندیشۀ سلفی نامیده می‌شود در واقع [[انتخاب]] تعدادی آرای [[کلامی]] و فقهی است و ایجاد [[ارتباط]] منطقی بین آنها، به طوری که هر کدام از آنها اشارتی به دیگری و در جمع سامانی بر یک اندیشۀ منسجم باشد. هر چند که این تیمیه این ساماندهی را معکوس انجام داده و براساس یک نظریه از پیش ساخته عناصر لازم آن را از میان آرای گذشتگان انتخاب و بر اساس دلخواه [[تفسیر]] و تجزیه و تحلیل کرده است. | |||
اگر پیدایش اندیشۀ سلفی را در سدۀ هفتم و ساماندهی آن توسط [[ابن تیمیه]] را بپذیریم، دومین مرحله تحلیل [[تاریخی]] این اندیشه، جست‌وجوی علل و عواملی است که چنین بازتاب فکری را در آن عصر | آنچه که به نام [[اندیشۀ سلفی]] نامیده می‌شود در واقع [[انتخاب]] تعدادی آرای [[کلامی]] و [[فقهی]] است و ایجاد [[ارتباط]] منطقی بین آنها، به طوری که هر کدام از آنها اشارتی به دیگری و در جمع سامانی بر یک اندیشۀ منسجم باشد. هر چند که این تیمیه این ساماندهی را معکوس انجام داده و براساس یک نظریه از پیش ساخته عناصر لازم آن را از میان آرای گذشتگان انتخاب و بر اساس دلخواه [[تفسیر]] و تجزیه و تحلیل کرده است. | ||
مبانی اولیۀ [[نظام فکری]] ابن تیمیه از دو عامل فقهی و کلامی شکل گرفت. در [[فقه]]، [[مذهب حنبلی]] را که [[خاندان]] وی سخت به آن پایبند بودند، پذیرفت و در [[کلام]] به [[مذهب اشعری]] که در محیط علمی [[دمشق]] در عصر وی به مذهب [[سنت]] [[شهرت]] داشت، پیوست<ref>فقه سیاسی، ج۱۰، ص۲۸۲ – ۲۷۹.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، | |||
اگر پیدایش اندیشۀ سلفی را در [[سدۀ هفتم]] و ساماندهی آن توسط [[ابن تیمیه]] را بپذیریم، دومین مرحله تحلیل [[تاریخی]] این اندیشه، جست‌وجوی علل و عواملی است که چنین بازتاب فکری را در آن عصر به‌وجود آورده است. | |||
مبانی اولیۀ [[نظام فکری]] ابن تیمیه از دو عامل فقهی و کلامی شکل گرفت. در [[فقه]]، [[مذهب حنبلی]] را که [[خاندان]] وی سخت به آن پایبند بودند، پذیرفت و در [[کلام]] به [[مذهب اشعری]] که در محیط علمی [[دمشق]] در عصر وی به [[مذهب]] [[سنت]] [[شهرت]] داشت، پیوست<ref>فقه سیاسی، ج۱۰، ص۲۸۲ – ۲۷۹.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص۱۴۴ و [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۱]]، ص۳۷۶.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصطلاحات فقهی]] | |||