بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = قاتلان امام حسین | عنوان مدخل = شبث بن ربعی تمیمی | مداخل مرتبط = [[شبث بن ربعی تمیمی در تاریخ اسلامی]] - [[شبث بن ربعی تمیمی در معارف و سیره حسینی]] | پرسش مرتبط = }} | |||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | |||
| نام = شبث بن ربعی تمیمی | |||
| مشهور به = | |||
| نام تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه.jpg | |||
| عرض تصویر = | |||
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |||
| نام کامل = شبث بن ربعی بن حصین تمیمی یربوعی | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| جنسیت = مرد | |||
| کنیه = أبوعبدالقدوس | |||
| لقب = | |||
| اهل = | |||
| از قبیله = [[بنی یربوع بن حنظله]] | |||
| از تیره = | |||
| پدر = | |||
| مادر = | |||
| همسر = | |||
| پسر = | |||
| دختر = | |||
| خواهر = | |||
| برادر = | |||
| خویشاوندان = | |||
| وابستگان = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| محل زندگی = [[کوفه]] | |||
| تاریخ درگذشت = [[۷۰ قمری]] | |||
| محل درگذشت = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| طول عمر = | |||
| محل دفن = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| از اصحاب = [[امام علی]] | |||
| از طبقه = | |||
| در جنگ = {{فهرست جعبه افقی| [[جنگ صفین]] | [[جنگ نهروان]] }} | |||
| نقش‌ها = | |||
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه| [[نوشتن]] [[نامه‌ها]] به [[امام حسین]] | [[فرمانده]] نیروهای پیاده [[عمر بن سعد]] در [[کربلا]] | [[همراهی]] [[مصعب]] در [[قتل]] [[مختار]]}} | |||
| علت شهرت = | |||
| علت درگذشت = | |||
| علت شهادت = | |||
| راوی از = | |||
| روایات مشهور = | |||
| مشایخ او = | |||
| راویان از او = | |||
| آخرین راوی از او = | |||
}} | |||
{{ | '''شبث بن ربعی''' از اشراف و سرداران [[عرب]] است. هنگامی که [[ابوبکر]] [[نبرد]] با مرتدین را آغاز کرد، [[مسلمانان]] شد و در فتوحات اسلامی شرکت نمود. در قتل [[عثمان]] شرکت داشت و سپس در [[جنگ جمل]] از [[عایشه]] حمایت کرد، ولی در [[صفین]] در لشکر [[امام علی]]{{ع}} بود. [[روز عاشورا]] فرماندهی پیادگان سپاه [[عمر بن سعد]] را بر عهده داشت. پس از [[عاشورا]] با [[قیام مختار]] با وی [[بیعت]] کرد، اما بعد از آن با اشراف بر علیه او [[شورش]] کرد و به زبیریان پیوست و در آخر به مرگ طبیعی از [[دنیا]] رفت. او صاحب نقش‌های متضاد در حوادث مهم سده اول هجری است. | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[شبث بن ربعی]]، از اشراف و سرداران [[عرب]] و صاحب نقش‌های متضاد در حوادث مهم سده اول هجری از جمله واقعه [[کربلا]]ست. وی [[دوران جاهلیت]] را نیز [[درک]] کرده است<ref>تاریخ طبری، ج۶، ص۴۳.</ref>. | |||
== نقش او پیش از واقعه کربلا == | |||
نخستین یادکرد از شبث به سال ۱۱ هجری باز می‌گردد که در [[خدمت]] «[[سجاح]]» دختر [[حارث بن سوید بن عقفان]]، زنی که [[مدعی پیامبری]] بود، قرار گرفت<ref>المعارف، ص۴۰۵؛ تاریخ طبری، ج۳، ص۲۷۴؛ التنبیه و الاشراف، ص۲۸۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۵.</ref>. هنگامی که [[ابوبکر]] [[نبرد]] با مرتدین را آغاز کرد، وی به [[مسلمانان]] پیوست. سپس در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] [[عمر بن خطاب]] در [[فتوحات اسلامی]] شرکت نمود و در [[جنگ]] بویب در سال ۱۳ هجری [[رهبری]] [[بنی یربوع بن حنظله]] را بر عهده داشت<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۴۶۴.</ref>. به گفته عِجلی، شبث نخستین کسی بود که در [[قتل عثمان]] کمک کرد<ref>تاریخ الثقات، ص۲۱۴.</ref>، اما کمی بعد و در [[جنگ جمل]] از [[عایشه]] [[حمایت]] کرد<ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۴۸۳؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۲۸.</ref>. آن‌گاه در ذی‌الحجه سال ۳۶ به عنوان [[نماینده]] امیرالمؤمنین به همراه افرادی به نزد [[معاویه]] رفت تا او را به سوی [[خدا]] و [[اطاعت]] و پیوستن به [[جماعت]] [[دعوت]] کند. پس از آنکه [[امام]] چاره‌ای جز جنگ در برابر خود ندید، در صف [[امام علی]] {{ع}} قرار داشت و به جنگ با [[سپاه معاویه]] پرداخت<ref>وقعة صفین، ص۱۹۵،۱۸۷؛ تاریخ طبری، ج۴، ص۵۶۹؛ ۵۷۳-۵۷۴.</ref>. | |||
پس از پایان جنگ در سال ۳۷ هجری و بازگشت [[سپاه]] امام علی {{ع}} به کوفه، شبث یکی از بنیان‌گذاران جریان [[خوارج]] بود که به عنوان [[اعتراض]] به قضیه [[حکمیت]] همراه [[دوازده]] هزار نفر به قریه [[حروراء]] در نیم فرسخی کوفه رفتند. در آنجا خوارج، شبث را به [[امارت]] برگزیدند. امام علی {{ع}} با آنان [[گفت‌وگو]] و [[محاجّه]] کرد. پس از سخنان امام، همگی به کوفه بازگشتند<ref>تاریخ خلیفة بن خیاط، ص۱۱۵؛ جمهرة النسب، ص۲۱۷؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۹۱؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۶۳-۶۶؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۳۲۶-۳۲۸.</ref>، اما خود [[توبه]] کرد و در [[نهروان]] در سپاه امام علی {{ع}} [[فرماندهی]] [[میسره]] را برعهده داشت و علیه خوارج جنگید<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۸۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۳۴۵؛ الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۱۰۲.</ref>. | |||
==منابع== | پس از [[شهادت]] [[امام حسن]] {{ع}} و مسلط شدن [[معاویه]] بر اوضاع، به او پیوست. به [[روایت]] [[طبری]] هنگامی که معاویه زمام [[حکومت]] را به دست گرفت، او را به همراه [[سلیمان بن صرد خزاعی|سلیمان بن صُرَد خزاعی]]، [[حجر بن عدی|حُجر بن عَدی]]، [[ابن کواء]] و [[عمرو بن حمق|عمرو بن حَمِق]] در [[کوفه]] زیر نظر گرفت<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۱۷۹.</ref>. زمانی که زیاد بر [[ضد]] [[حُجر بن عَدی]] از سران [[قریش]] شهادت گرفت، شبث نیز در زمره شهادت‌دهندگان بود<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۲۶۹.</ref>.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۱۳۰-۱۳۹؛ [[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۲۲۷.</ref> | ||
== نقش او در زمان واقعه کربلا == | |||
{{اصلی|واقعه کربلا}} | |||
در دوران حکومت [[یزید]]، شبث جزء افراد فرصت طلب و سودجویی بود که موضع خود را مشخص می‌کرد و کفه به هر طرف سنگین‌تر می‌شد به آن سمت متمایل می‌گردید. چون دید [[مسلم بن عقیل]] در کوفه پیشرفت خوبی دارد و نیروهای [[امام حسین]] {{ع}} هر [[روز]] بیشتر و متراکم‌تر می‌شوند، او و عده ای از جمله بزرگان کوفه به امام حسین {{ع}} [[نامه]] نوشتند و از او [[دعوت]] کردند که به کوفه بیاید<ref>الاخبار الطوال، ص۲۲۹؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۳۵۳؛ الفتوح، ج۵، ص۳۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۰-۲۱.</ref>. | |||
با [[تسلط]] [[عبیدالله بن زیاد]] بر [[کوفه]] و به هنگام [[قیام]] [[مسلم بن عقیل]] شبث جزء کسانی بود که به عبیدالله بن زیاد پیوست و به [[دستور]] عبیدالله به [[جنگ]] با مسلم پرداخت و در صف [[مخالفان امام حسین]] {{ع}} قرار گرفت<ref>الاخبار الطوال، ص۲۳۹؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۳۶۹-۳۷۰،۳۸۱؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۳۶،۳۱.</ref>. در [[روز عاشورا]] [[فرماندهی]] پیادگان [[سپاه]] عمر بن سعد را بر عهده داشت<ref>الاخبار الطوال، ص۳۰۲-۳۰۳؛ تاریخ طبری، ج۴، ص۳۳۴؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۵۹-۶۰.</ref>. | |||
شبث که هرگز نتوانست بر دوگانگی [[شخصیت]] خویش [[غالب]] شود، اگر چه در شمار [[سپاه]] ابن سعد در [[کربلا]] حاضر شد و در قتل عام [[یاران]] [[امام حسین]] {{ع}} مددکار [[کوفیان]] شد، با وجود این گفته می‌شود که شبث تمایلی به جنگ با [[امام حسین]] {{ع}} نداشته و هنگامی که [[عمر بن سعد]] از او خواست با پیادگان و تیراندازان خود به [[جنگ]] سواران دلیر و سلحشور [[لشکر]] [[حسین]] برو، بهانه آورد<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۳۶.</ref>. | |||
هنگام [[قیام توابین]] به [[رهبری]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]]، شبث که جزء [[قاتلان]] شهدای [[کربلا]] و جیره‌خوار [[رژیم]] [[اموی]] بود بر این مهم [[اصرار]] داشت و [[تبلیغ]] می‌کرد و توده‌ها را به سوی سلیمان بن صرد [[دعوت]] می‌کرد<ref>الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۶۷.</ref>. | |||
هنگام [[قیام مختار|قیام مختار ثقفی]]، شبث جزو [[سرداران]] و [[مشاوران]] [[والی کوفه]] بود و او را با حدود سه هزار سپاهی به [[جنگ]] [[سپاهیان]] مختار به سوی سبخه (میدان بزرگ کوفه) فرستاد. نیروهای شبث از مقابل نیروهای مختار می‌گریختند. شبث برای تحریک و [[پایداری]] سپاهش فریاد می‌زد: ای حامیان بد، از غلامانتان می‌گریزید؟ اشاره شبث به موالیانی بود که در [[سپاه]] مختار بودند. همین کنایه باعث شد تا گروهی از سپاهیانش برگردند و به شدت بجنگند و هر کدام از [[موالی]] را که [[اسیر]] می‌کردند، بکشند؛ لذا سپاه مختار در موقعیت [[سختی]] قرار گرفت. هنگام [[حمله]] [[ابراهیم بن مالک اشتر]]، شبث و نیروهای تحت امرش عقب‌نشینی کردند و تا نزدیک خانه‌های [[کوفه]] متواری شدند. والی کوفه ناگزیر به پیشنهاد شبث، مخفیانه گریخت و بزرگان کوفه از جمله شبث با مختار [[بیعت]] کردند<ref>تاریخ طبری، ج۶، ص۱۸-۱۹، ۲۲-۳۲.</ref>. | |||
در دوران [[حکومت]] مختار، شبث و دیگر [[اشراف کوفه]] که به شدت از [[پیروزی]] [[شیعیان]] و [[قیام مختار]] دچار [[وحشت]] شده بود، به دنبال [[فرصت]] بودند، تا ضربه را بر [[انقلاب]] مختار وارد سازند. آنان این فرصت را زمانی به‌دست آوردند که [[لشکر]] مختار برای [[جنگ]] با نیروهای [[شام]] روانه شده بودند. با مرگ یزید بن انس و بازگشت لشکر به [[کوفه]]، [[شایعه]] [[شکست]] انقلاب مختار توسط [[منافقین]] کوفه در [[شهر]] پیچید. اشراف در شهرِ شایعه‌پذیر کوفه شایعه کردند که یزید بن انس به [[فرمان]] مختار کشته شده است. این شایعه در شهر قوت گرفت. در همان جوّ متشنج کوفه، مختار سپاهی [[عظیم]] به فرماندهی [[ابراهیم بن مالک اشتر]] به سوی [[جبهه]] شام اعزام داشت. | |||
اشراف بلافاصله پس از خالی شدن کوفه از هوادارن مختار، از مخفی‌گاه‌ها بیرون آمده و تشکیل جلسه دادند، تا هر چه زودتر کار مختار را تمام کنند. مختار در آن موقعیت حساس که درگیر [[جنگ]] با نیروهای [[شام]] بود، مایل نبود که جبهه‌ای دیگر در داخل گشوده شود، او اگر چه متوجه عمق [[توطئه]] شد، اما با [[ملایمت]] [[وعده]] داد ناراضیان را [[راضی]] خواهد کرد. | |||
پس از گفت‌وگوی بی‌نتیجه شبث با مختار، اشراف به سرکردگی شبث از این [[فرصت]] استثنایی استفاده کرده و به [[مخالفت]] با مختار پرداختند و [[تصمیم]] به جنگ با او گرفتند. [[ابراهیم بن مالک اشتر]] که برای جنگ با عبیدالله بن زیاد از [[کوفه]] خارج شده بود، با فرمان مختار برگشت. جنگ [[سختی]] درگرفت. اشراف سه گوشه مهم کوفه را اشغال کرده و نقاط استراتژیک آن را به دست گرفتند<ref>ر.ک: انساب الاشراف، ج۵، ص۲۳۲-۲۳۷؛ تاریخ طبری، ج۶، ص۴۳-۴۹؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۳۱-۲۳۴.</ref>. [[ابراهیم]] با [[تدبیر]] خاص نظامی از دشت وسیع جلوی [[شهر کوفه]] [[حمله]] را آغاز کرد و خط مقدم [[مقاومت]] اشراف را در هم [[شکست]]. پس از شکست [[شورشیان]] در میدان سبیع، نیروهای تحت [[فرماندهی]] شبث که با ابراهیم بن مالک اشتر وارد [[جنگ]] شده بودند، نیز منهزم و [[شکست]] خوردند<ref>تاریخ طبری، ج۶، ص۴۳-۴۹؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۳۱-۲۳۴.</ref>. پس از آنکه بزرگان [[کوفه]] از مختار شکست خوردند، به [[بصره]] گریختند و به [[مصعب بن زبیر]] که از طرف برادرش [[عبدالله]] [[حکمران]] بصره بود، پیوستند و او را به جنگ با مختار برانگیختند. به این ترتیب اشراف فراری کوفه زیر چتر [[حمایت]] کامل مصعب بن [[زبیر]] علیه [[مختار ثقفی]] [[بسیج]] شدند. | |||
پس از [[مرگ]] مختار در [[سال ۶۷ هجری]]، شبث [[ریاست]] [[شرطه]] آن شهر را از طرف وی به عهده گرفت<ref>انساب الاشراف، ج۵، ص۲۷۴؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۰۳-۳۰۴.</ref>. در دوران [[حکومت]] مصعب بن زبیر در [[عراق]] شبث به [[جنگ با خوارج]] اَزارقه که در [[فارس]] و [[عراق]] [[شورش]] کرده بودند، رفت<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۶، ص۱۲۳-۱۲۴؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۸۳.</ref>. به این ترتیب با سیاست‌پیشگی هر [[روز]] به رنگی در‌آمد. | |||
بنا به [[نقلی]] شبث در «[[یوم]] جبانة السبیع» هنگام [[نبرد]] با مختار در [[کوفه]] به [[سال ۶۶ هجری]] کشته شد<ref>ر.ک: انساب الاشراف، ج۵، ص۲۳۴-۲۳۵، ۲۵۱.</ref>، لکن بنا به نقلی دیگر او تا مدتی بعد می‌زیسته است و سپس با [[مرگ طبیعی]] و به علت [[بیماری]] مُرد<ref>ر.ک: همان، ص۲۳۵، ۲۷۵-۲۷۶.</ref>. [[ابن‌حجر]] [[مرگ]] وی را در حدود سال ۷۰ هجری نوشته است<ref>الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۲، ص۱۶۳.</ref> که به نظر منطقی می‌نماید. بنا به نقل ابن‌‌سعد گروه‌های متعددی بر سر جنازه او حاضر شدند و [[عزاداری]] کردند<ref>الطبقات الکبری، ج۶، ص۲۱۶.</ref>. | |||
شبث مسجدی در کوفه بنا کرده بود. [[امام علی]] {{ع}} [[مردم]] را از [[خواندن نماز]] در پنج [[مسجد]] در کوفه منع فرمود که از جمله آنها مسجد شبث بود. گفته شده پس از [[واقعه کربلا]]، او مسجدش را تجدید بنا کرد<ref>الکافی، ج۳، ص۱۰۱، کتاب الصلاة، باب مساجد کوفه.</ref>.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۱۳۰-۱۳۹؛ [[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۲۲۷.</ref> | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده: | # [[پرونده:87443.jpg|22px]] [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|'''دوزخیان جاوید''']] | ||
# [[پرونده:IM010499.jpg|22px]] [[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|'''کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{عاملان واقعه کربلا}} | {{عاملان واقعه کربلا}} | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:عاملان واقعه کربلا]] | |||
[[رده:قاتلان امام حسین]] | |||
[[رده:مدخل‌های تلخیص شده]] | |||
[[رده:بنی یربوع بن حنظله]] | |||