تمیم بن حذیم ناجی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[تمیم بن حذیم ناجی در تاریخ اسلامی]] - [[تمیم بن حذیم ناجی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = تمیم بن حذیم ناجی | مداخل مرتبط = [[تمیم بن حذیم ناجی در تاریخ اسلامی]] - [[تمیم بن حذیم ناجی در تراجم و رجال]] | پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = تمیم بن حذیم ناجی
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین.jpg           
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین             
| نام کامل = تمیم بن حذیم ناجی
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = 
| لقب = 
| اهل =
| از قبیله = {{فهرست جعبه افقی| [[بنی‌ناجیه]] | [[نصر]] }}
| از تیره = 
| پدر = 
| مادر = 
| همسر =
| پسر = 
| دختر = 
| خواهر =
| برادر = [[عبدالرحمن بن حذیم]]
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی = 
| تاریخ درگذشت =   
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت =     
| محل شهادت =
| طول عمر =
| محل دفن =
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = [[امام علی]]
| از طبقه =
| در جنگ = [[جنگ صفین]] 
| نقش‌ها =
| فعالیت‌ها = 
| علت شهرت = 
| علت درگذشت = 
| علت شهادت = 
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = [[امام علی]]
| راویان از او = [[ابوبکر حضرمی]]
| آخرین راوی از او =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
* تمیم [[فرزند]] حذیم و به قولی حذلم و خزیم<ref>خلاصه علامه حلی و رجال ابن داود و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶.</ref> از [[طائفه]] ناجیه<ref>ناجیه گروهی از قحطانیون و اشعربون که منسب به ابوموسی اشعری است می‌باشند.</ref> می‌باشد.
تمیم بن حذیم ناجی (نام پدر به قولی: حذلم یا خزیم)<ref>خلاصه علامه حلی و رجال ابن داوود و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶.</ref> از [[طائفه]] ناجیه<ref>ناجیه گروهی از قحطانیون و اشعربون که منسب به ابوموسی اشعری است می‌باشند.</ref> می‌باشد.
* [[شیخ طوسی]]، او را از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به شمار آورده و می‌نویسد: تمیم در برخی از جنگ‌های زمان [[حضرت]] حضور داشته است<ref>رجال طوسی، ص۳۶، ش۱.</ref>.
 
* [[برقی]] می‌نویسد: تمیم مردی [[شجاع]] و از [[قبیله]] [[نصر]] در [[صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} شرکت داشت<ref>رجال برقی، ص۴.</ref>.
[[شیخ طوسی]]، او را از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}} به شمار آورده و می‌نویسد: تمیم در برخی از جنگ‌های زمان [[حضرت]] حضور داشته است<ref>رجال طوسی، ص۳۶، ش۱.</ref>.
* [[نصر بن مزاحم]] در وقعه [[صفین]] رخدادهای مهمی را از تمیم [[نقل]] کرده که خود [[دلیل]] روشنی بر حضور و نزدیکی او با [[حضرت علی]] {{ع}} در آن [[جنگ]] است، اینک یک نمونه از آن را ذکر می‌کنیم: [[جابر بن یزید جعفی]] از [[تمیم بن حذیم]] [[نقل]] می‌کند که او گفت: هرگاه [[امام علی]] {{ع}} در جنگ [[صفین]] قصد رفتن به میدان رزم داشت، چون بر مرکب خود سوار می‌شد به [[اسم خدا]] سوار می‌شد و سپس می‌گفت: [[حمد]] و [[ستایش]] بر خدایی که به ما [[نعمت‌ها]] داد و [[فضل]] بزرگش را شامل ما نمود، [[پاک]] و منزه است خدایی که اینها را مسخر ما ساخت و ما [[توانایی]] و [[قدرت]] [[حفظ]] و نگه‌داری آن را نداشتیم و بازگشت همه ما به سوی پروردگارمان است.<ref>{{متن حدیث|اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى نِعَمِهِ عَلَيْنَا وَ فَضْلِهِ اَلْعَظِيمِ}}؛ {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ}}}}«پاکا آن (خداوند) که این را برای ما رام کرد و ما را توان آن نبود و ما به سوی پروردگارمان برمی‌گردیم» سوره زخرف، آیه ۱۳-۱۴.</ref>.
 
* بعد [[حضرت]] رو به [[قبله]] می‌ایستاد و دست‌های خود را به صورت [[دعا]] بلند می‌کرد و چنین می‌گفت: "بار پروردگارا، گام‌ها به سوی تو بازگشته، و بدن‌ها به زحمت افتاده، و قلب‌ها به جانب تو فارغ شده، و دست‌ها به سوی تو بلند گردیده و چشم‌ها به جانب تو دوخته شده‌اند"<ref>{{متن حدیث| اَللَّهُمَّ إِلَيْكَ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أُتْعِبَتِ اَلْأَبْدَانُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ }}</ref>.
[[برقی]] می‌نویسد: تمیم مردی [[شجاع]] و از [[قبیله]] [[نصر]] در [[صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} شرکت داشت<ref>رجال برقی، ص۴.</ref>.
* سپس این [[آیه]] را می‌خواند:{{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}}<ref>«خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه ۸۹.</ref>.
 
* بعد می‌فرمود: {{متن حدیث|اَللَّهُ أَكْبَرُ اَللَّهُ أَكْبَرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ يَا اَللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا رَبَّ مُحَمَّدٍ اُكْفُفْ عَنَّا شَرَّ اَلظَّالِمِينَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ `اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ `مٰالِكِ يَوْمِ اَلدِّينِ `إِيّٰاكَ نَعْبُدُ وَ إِيّٰاكَ نَسْتَعِينُ بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ }}، بعد در آخر چنین می‌فرمود: "بار پروردگارا، خطر [[ظالمان]] را از ما دور کن".
[[نصر بن مزاحم]] در [[وقعة صفین]] رخدادهای مهمی را از تمیم [[نقل]] کرده که خود [[دلیل]] روشنی بر حضور و نزدیکی او با [[حضرت علی]] {{ع}} در آن [[جنگ]] است، اینک یک نمونه از آن را ذکر می‌کنیم: [[جابر بن یزید جعفی]] از [[تمیم بن حذیم]] [[نقل]] می‌کند که او گفت: هرگاه [[امام علی]] {{ع}} در جنگ [[صفین]] قصد رفتن به میدان رزم داشت، چون بر مرکب خود سوار می‌شد به [[اسم خدا]] سوار می‌شد و سپس می‌گفت: [[حمد]] و [[ستایش]] بر خدایی که به ما [[نعمت‌ها]] داد و [[فضل]] بزرگش را شامل ما نمود، [[پاک]] و منزه است خدایی که اینها را مسخر ما ساخت و ما [[توانایی]] و [[قدرت]] [[حفظ]] و نگه‌داری آن را نداشتیم و بازگشت همه ما به سوی پروردگارمان است.<ref>{{متن حدیث|اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى نِعَمِهِ عَلَيْنَا وَ فَضْلِهِ اَلْعَظِيمِ}}؛ {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ}}}}«پاکا آن (خداوند) که این را برای ما رام کرد و ما را توان آن نبود و ما به سوی پروردگارمان برمی‌گردیم» سوره زخرف، آیه ۱۳-۱۴.</ref>.
* تمیم در پایان می‌گوید: این [[دعاها]] و [[آیات]]، [[شعار]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[صفین]] بود<ref>وقعة صفین، ص۲۳۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۵-۲۵۶.</ref>
 
بعد [[حضرت]] رو به [[قبله]] می‌ایستاد و دست‌های خود را به صورت [[دعا]] بلند می‌کرد و چنین می‌گفت: «بار پروردگارا، گام‌ها به سوی تو بازگشته، و بدن‌ها به زحمت افتاده، و قلب‌ها به جانب تو فارغ شده، و دست‌ها به سوی تو بلند گردیده و چشم‌ها به جانب تو دوخته شده‌اند»<ref>{{متن حدیث| اَللَّهُمَّ إِلَيْكَ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أُتْعِبَتِ اَلْأَبْدَانُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ }}</ref>.
 
سپس این [[آیه]] را می‌خواند:{{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}}<ref>«خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه ۸۹.</ref>.
 
بعد می‌فرمود: {{متن حدیث|اَللَّهُ أَكْبَرُ اَللَّهُ أَكْبَرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ يَا اَللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا رَبَّ مُحَمَّدٍ اُكْفُفْ عَنَّا شَرَّ اَلظَّالِمِينَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ `اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ `مٰالِكِ يَوْمِ اَلدِّينِ `إِيّٰاكَ نَعْبُدُ وَ إِيّٰاكَ نَسْتَعِينُ بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ }}، بعد در آخر چنین می‌فرمود: «بار پروردگارا، خطر [[ظالمان]] را از ما دور کن».
 
تمیم در پایان می‌گوید: این [[دعاها]] و [[آیات]]، [[شعار]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[صفین]] بود<ref>وقعة صفین، ص۲۳۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۵-۲۵۶.</ref>
 
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[نصر]] (قبیله)
* [[عبدالرحمن بن حذیم]] (برادر)
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۱: خط ۸۲:
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:نصر]]
[[رده:بنی‌ناجیه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۳

تمیم بن حذیم ناجی
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملتمیم بن حذیم ناجی
جنسیتمرد
از قبیله
برادرعبدالرحمن بن حذیم
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ صفین
مشخصات حدیثی
مشایخ اوامام علی
راویان از اوابوبکر حضرمی

مقدمه

تمیم بن حذیم ناجی (نام پدر به قولی: حذلم یا خزیم)[۱] از طائفه ناجیه[۲] می‌باشد.

شیخ طوسی، او را از اصحاب امیرالمؤمنین S به شمار آورده و می‌نویسد: تمیم در برخی از جنگ‌های زمان حضرت حضور داشته است[۳].

برقی می‌نویسد: تمیم مردی شجاع و از قبیله نصر در صفین در رکاب امیرالمؤمنین S شرکت داشت[۴].

نصر بن مزاحم در وقعة صفین رخدادهای مهمی را از تمیم نقل کرده که خود دلیل روشنی بر حضور و نزدیکی او با حضرت علی S در آن جنگ است، اینک یک نمونه از آن را ذکر می‌کنیم: جابر بن یزید جعفی از تمیم بن حذیم نقل می‌کند که او گفت: هرگاه امام علی S در جنگ صفین قصد رفتن به میدان رزم داشت، چون بر مرکب خود سوار می‌شد به اسم خدا سوار می‌شد و سپس می‌گفت: حمد و ستایش بر خدایی که به ما نعمت‌ها داد و فضل بزرگش را شامل ما نمود، پاک و منزه است خدایی که اینها را مسخر ما ساخت و ما توانایی و قدرت حفظ و نگه‌داری آن را نداشتیم و بازگشت همه ما به سوی پروردگارمان است.[۵].

بعد حضرت رو به قبله می‌ایستاد و دست‌های خود را به صورت دعا بلند می‌کرد و چنین می‌گفت: «بار پروردگارا، گام‌ها به سوی تو بازگشته، و بدن‌ها به زحمت افتاده، و قلب‌ها به جانب تو فارغ شده، و دست‌ها به سوی تو بلند گردیده و چشم‌ها به جانب تو دوخته شده‌اند»[۶].

سپس این آیه را می‌خواند:رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ[۷].

بعد می‌فرمود: «اَللَّهُ أَكْبَرُ اَللَّهُ أَكْبَرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ يَا اَللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا رَبَّ مُحَمَّدٍ اُكْفُفْ عَنَّا شَرَّ اَلظَّالِمِينَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ `اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ `مٰالِكِ يَوْمِ اَلدِّينِ `إِيّٰاكَ نَعْبُدُ وَ إِيّٰاكَ نَسْتَعِينُ بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ »، بعد در آخر چنین می‌فرمود: «بار پروردگارا، خطر ظالمان را از ما دور کن».

تمیم در پایان می‌گوید: این دعاها و آیات، شعار امیرالمؤمنین S در صفین بود[۸].[۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. خلاصه علامه حلی و رجال ابن داوود و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶.
  2. ناجیه گروهی از قحطانیون و اشعربون که منسب به ابوموسی اشعری است می‌باشند.
  3. رجال طوسی، ص۳۶، ش۱.
  4. رجال برقی، ص۴.
  5. «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى نِعَمِهِ عَلَيْنَا وَ فَضْلِهِ اَلْعَظِيمِ»؛ سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ}}«پاکا آن (خداوند) که این را برای ما رام کرد و ما را توان آن نبود و ما به سوی پروردگارمان برمی‌گردیم» سوره زخرف، آیه ۱۳-۱۴.
  6. « اَللَّهُمَّ إِلَيْكَ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أُتْعِبَتِ اَلْأَبْدَانُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ »
  7. «خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه ۸۹.
  8. وقعة صفین، ص۲۳۰.
  9. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۵۵-۲۵۶.