مالک بن حبیب یربوعی تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'اصحاب امیرمؤمنان' به 'اصحاب امیرمؤمنان')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = مالک بن حبیب یربوعی تمیمی | مداخل مرتبط = [[مالک بن حبیب یربوعی تمیمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = مالک بن حبیب یربوعی تمیمی
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه.jpg                           
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه             
| نام کامل = مالک بن حبیب یربوعی تمیمی 
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = 
| لقب = 
| اهل =
| از قبیله = [[بنی یربوع بن حنظله]] - [[بنی‌تمیم]]     
| از تیره =
| پدر =     
| مادر = 
| همسر =
| پسر = 
| دختر = 
| خواهر =
| برادر =   
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی = [[کوفه]]   
| تاریخ درگذشت =     
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت =   
| محل شهادت = 
| طول عمر = 
| محل دفن = 
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = [[امام علی]]
| از طبقه =
| در جنگ =     
| نقش‌ها = 
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه| رئیس [[شرطة الخمیس]] | [[جانشین]] [[امام علی]] در [[کوفه]] }}     
| علت شهرت = 
| علت درگذشت = 
| علت شهادت =   
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او = 
| آخرین راوی از او =
}}
== مقدمه ==
مالک بن حبیب، از [[اصحاب امیرمؤمنان]] {{ع}} و [[رئیس]] پلیس [[حضرت]] بود. وی قبل از [[خلافت]] [[امیرمؤمنان]] {{ع}} از طرف [[عثمان]] بر یکی از [[بلاد اسلامی]] به نام ماه [[حکومت]] می‌راند<ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۳۳۰؛ وقعة صفین، ص۴.</ref>. او در جمع‌آوری [[سپاه امام]] {{ع}} در [[جنگ صفین]] تلاش نمود<ref>وقعة صفین، ص۱۲۱.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۲۳۴-۱۲۳۵.</ref>


{{امامت}}
== مالک بن حبیب و پیشنهادی که پذیرفته نشد ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
هنگامی که [[حضرت علی]] {{ع}} در دوازدهم [[رجب]] سال ۳۶ [[هجری]] (روز [[دوشنبه]]) از [[بصره]] به [[کوفه]] وارد شد، در [[مسجد کوفه]] برای [[مردم]] [[خطبه]] مفصلی خواند و [[مردم]] را از [[اقبال به دنیا]] و [[هوای نفس]] بر [[حذر]] داشت. در پایان فرمود: «عده‌ای از شما مرا [[یاری]] نکردید، من آنان را [[سرزنش]] می‌کنم. شما از آنان فاصله بگیرید و به [[کراهت]] با آنان سخن بگویید تا دست از کارشان بردارند و باید با این کار [[حزب خدا]] شناخته شود».
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[مالک بن حبیب یربوعی تمیمی در تاریخ اسلامی]] - [[مالک بن حبیب یربوعی تمیمی در تراجم و رجال]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
 
==مقدمه==
مالک بن حبیب، از [[اصحاب امیرمؤمنان]]{{ع}} و [[رئیس]] پلیس [[حضرت]] بود. وی قبل از [[خلافت]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} از طرف [[عثمان]] بر یکی از [[بلاد اسلامی]] به نام ماه [[حکومت]] می‌راند<ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۳۳۰؛ وقعة صفین، ص۴.</ref>. او در جمع‌آوری [[سپاه امام]]{{ع}} در [[جنگ صفین]] تلاش نمود<ref>وقعة صفین، ص۱۲۱.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۲۳۴-۱۲۳۵.</ref>
 
==مالک بن حبیب و پیشنهادی که پذیرفته نشد==
هنگامی که [[حضرت علی]]{{ع}} در دوازدهم [[رجب]] سال ۳۶ [[هجری]] (روز [[دوشنبه]]) از [[بصره]] به [[کوفه]] وارد شد، در [[مسجد کوفه]] برای [[مردم]] [[خطبه]] مفصلی خواند و [[مردم]] را از [[اقبال به دنیا]] و [[هوای نفس]] بر [[حذر]] داشت. در پایان فرمود: "عده‌ای از شما مرا [[یاری]] نکردید، من آنان را [[سرزنش]] می‌کنم. شما از آنان فاصله بگیرید و به [[کراهت]] با آنان سخن بگویید تا دست از کارشان بردارند و باید با این کار [[حزب خدا]] شناخته شود".


در این هنگام مالک بن حبیب برخاست و گفت: به [[خدا]] قسم، من کسانی را که باید از آنان فاصله بگیرم و حرفی بزنم که ناراحت شوند، در این جمعیت کم می‌بینم، اگر [[دستور]] دهی با آنان بجنگم و آنان را به [[قتل]] برسانم. ولی [[امام]] به او [[اعتراض]] کرد و از این کار او را برحذر داشت<ref>وقعة صفین، ص۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۲۳۵.</ref>
در این هنگام مالک بن حبیب برخاست و گفت: به [[خدا]] قسم، من کسانی را که باید از آنان فاصله بگیرم و حرفی بزنم که ناراحت شوند، در این جمعیت کم می‌بینم، اگر [[دستور]] دهی با آنان بجنگم و آنان را به [[قتل]] برسانم. ولی [[امام]] به او [[اعتراض]] کرد و از این کار او را برحذر داشت<ref>وقعة صفین، ص۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۲۳۵.</ref>


==[[شکوه]] مالک بن حبیب از عدم حضور در [[صفین]]==
== شکوه مالک بن حبیب از عدم حضور در [[صفین]] ==
مالک بن حبیب همواره مورد [[اعتماد]] [[امام علی]]{{ع}} بود و در این مورد همین بس که [[حضرت]] هنگامی که [[مردم]] را برای رفتن به [[جنگ صفین]] [[ترغیب]] می‌کرد، تنها مالک بن حبیب را [[جانشین]] خود در [[کوفه]] قرار داد اما وی از این که از [[نعمت]] [[پیکار در راه خدا]] [[محروم]] شد، اظهار [[ناراحتی]] کرد. [[امام]]{{ع}} در پاسخ فرمود: "هیچ ثوابی را جهادگران نمی‌برند جز این که تو نیز با آنان شریکی و [[سختی]] و [[گرفتاری]] تو در این جا بیشتر از آنهاست".
مالک بن حبیب همواره مورد [[اعتماد]] [[امام علی]] {{ع}} بود و در این مورد همین بس که [[حضرت]] هنگامی که [[مردم]] را برای رفتن به [[جنگ صفین]] [[ترغیب]] می‌کرد، تنها مالک بن حبیب را [[جانشین]] خود در [[کوفه]] قرار داد اما وی از این که از [[نعمت]] [[پیکار در راه خدا]] [[محروم]] شد، اظهار [[ناراحتی]] کرد. [[امام]] {{ع}} در پاسخ فرمود: «هیچ ثوابی را جهادگران نمی‌برند جز این که تو نیز با آنان شریکی و [[سختی]] و [[گرفتاری]] تو در این جا بیشتر از آنهاست».


پس از این سخنان، مالک بن حبیب گفت: {{عربی|سمعاً و طاعةً يا أميرالمؤمنين}}، سپس [[حضرت]] از [[کوفه]] خارج شد و مالک بن حبیب به [[دستور امام]]{{ع}} در [[شهر کوفه]] باقی ماند<ref>وقعة صفین، ص۱۳۳. </ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۲۳۵-۲۳۶.</ref>
پس از این سخنان، مالک بن حبیب گفت: {{عربی|سمعاً و طاعةً يا أميرالمؤمنين}}، سپس [[حضرت]] از [[کوفه]] خارج شد و مالک بن حبیب به [[دستور امام]] {{ع}} در [[شهر کوفه]] باقی ماند<ref>وقعة صفین، ص۱۳۳. </ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۲۳۵-۲۳۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[بنی‌تمیم]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{منابع}}
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


 
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:مالک بن حبیب یربوعی تمیمی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:بنی‌تمیم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۴

مالک بن حبیب یربوعی تمیمی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملمالک بن حبیب یربوعی تمیمی
جنسیتمرد
از قبیلهبنی یربوع بن حنظله - بنی‌تمیم
محل زندگیکوفه
از اصحابامام علی
فعالیت‌های او

مقدمه

مالک بن حبیب، از اصحاب امیرمؤمنان (ع) و رئیس پلیس حضرت بود. وی قبل از خلافت امیرمؤمنان (ع) از طرف عثمان بر یکی از بلاد اسلامی به نام ماه حکومت می‌راند[۱]. او در جمع‌آوری سپاه امام (ع) در جنگ صفین تلاش نمود[۲].[۳]

مالک بن حبیب و پیشنهادی که پذیرفته نشد

هنگامی که حضرت علی (ع) در دوازدهم رجب سال ۳۶ هجری (روز دوشنبه) از بصره به کوفه وارد شد، در مسجد کوفه برای مردم خطبه مفصلی خواند و مردم را از اقبال به دنیا و هوای نفس بر حذر داشت. در پایان فرمود: «عده‌ای از شما مرا یاری نکردید، من آنان را سرزنش می‌کنم. شما از آنان فاصله بگیرید و به کراهت با آنان سخن بگویید تا دست از کارشان بردارند و باید با این کار حزب خدا شناخته شود».

در این هنگام مالک بن حبیب برخاست و گفت: به خدا قسم، من کسانی را که باید از آنان فاصله بگیرم و حرفی بزنم که ناراحت شوند، در این جمعیت کم می‌بینم، اگر دستور دهی با آنان بجنگم و آنان را به قتل برسانم. ولی امام به او اعتراض کرد و از این کار او را برحذر داشت[۴].[۵]

شکوه مالک بن حبیب از عدم حضور در صفین

مالک بن حبیب همواره مورد اعتماد امام علی (ع) بود و در این مورد همین بس که حضرت هنگامی که مردم را برای رفتن به جنگ صفین ترغیب می‌کرد، تنها مالک بن حبیب را جانشین خود در کوفه قرار داد اما وی از این که از نعمت پیکار در راه خدا محروم شد، اظهار ناراحتی کرد. امام (ع) در پاسخ فرمود: «هیچ ثوابی را جهادگران نمی‌برند جز این که تو نیز با آنان شریکی و سختی و گرفتاری تو در این جا بیشتر از آنهاست».

پس از این سخنان، مالک بن حبیب گفت: سمعاً و طاعةً يا أميرالمؤمنين، سپس حضرت از کوفه خارج شد و مالک بن حبیب به دستور امام (ع) در شهر کوفه باقی ماند[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تاریخ طبری، ج۴، ص۳۳۰؛ وقعة صفین، ص۴.
  2. وقعة صفین، ص۱۲۱.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۲۳۴-۱۲۳۵.
  4. وقعة صفین، ص۴.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۲۳۵.
  6. وقعة صفین، ص۱۳۳.
  7. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۲۳۵-۲۳۶.