سیدالشهداء در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


'''سیدالشهداء''' از معروف‌ترین لقب‌های [[حسین بن علی]] {{ع}} که در [[روایات]] و [[زیارتنامه‌ها]] از زبان [[ائمّه]] {{ع}} بیان شده است، به معنای [[سرور]] و [[سالار شهیدان]].
== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[امام صادق]] {{ع}} به "[[ام سعید احمسیه]]" که مرکبی کرایه کرده بود تا در [[مدینه]] سر [[قبور]] [[شهدا]] برود، فرمود: آیا به تو خبر دهم که [[سرور]] [[شهیدان]] ([[سید الشهدا]]) کیست؟ گفت: آری. فرمود: [[حسین بن علی]] است. پرسید: او [[سید]] الشهداست؟ فرمود: آری...<ref>بحار الأنوار، ج۹۸، ص۳۶.</ref> این [[لقب]]، ابتدا مخصوص [[حضرت]] [[حمزه]]، [[عموی پیامبر]] [[خدا]] بود که در [[جنگ احد]] به [[شهادت]] رسید. امّا [[حماسه]] و [[ایثار]] [[ابا عبد الله]] {{ع}} چنان بود که او را بر همۀ [[شهیدان]] [[برتری]] و [[سروری]] داد و [[شهدای کربلا]] را نیز بر دیگر [[شهیدان]] [[فضیلت]] بخشید و این [[سیادت]] و [[برتری]] در عرصۀ [[قیامت]] هم مشهود خواهد بود. [[پیامبر خدا]] یک بار که به [[نقل]] از [[جبرئیل]]، از [[شهادت]] فرزندش خبر می‌داد، از جمله دعایش درخواست [[مقام]] [[سید]] الشهدایی برای [[حسین]] بود: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ فَبَارِكْ لَهُ فِي قَتْلِهِ وَ اجْعَلْهُ مِنْ سَادَاتِ الشُّهَدَاءِ}}<ref>عوالم (امام حسین)، ص۱۱۸.</ref>. [[میثم تمّار]] نیز در سخنانی که با "جبلۀ مکیّه" داشت، این تعبیر را دربارۀ آن [[حضرت]] گفت: {{متن حدیث|أَنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ سَيِّدُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ}}<ref>عوالم (امام حسین)، ص۳۴۸؛ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۲۰۳.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۵۳.</ref>.
سیدالشهداء از معروف‌ترین لقب‌های [[حسین بن علی]] {{ع}} که در [[روایات]] و [[زیارتنامه‌ها]] از زبان [[ائمّه]] {{ع}} بیان شده است، به معنای [[سرور]] و [[سالار شهیدان]]. [[امام صادق]] {{ع}} به "ام سعید احمسیه" که مرکبی کرایه کرده بود تا در [[مدینه]] سر [[قبور]] [[شهدا]] برود، فرمود: آیا به تو خبر دهم که [[سرور]] [[شهیدان]] ([[سید الشهدا]]) کیست؟ گفت: آری. فرمود: [[حسین بن علی]] است. پرسید: او سید الشهداست؟ فرمود: آری...<ref>بحار الأنوار، ج۹۸، ص۳۶.</ref> این [[لقب]]، ابتدا مخصوص حضرت [[حمزه]]، عموی [[پیامبر خدا]] بود که در [[جنگ احد]] به [[شهادت]] رسید. امّا حماسه و [[ایثار]] [[ابا عبدالله]] {{ع}} چنان بود که او را بر همۀ [[شهیدان]] [[برتری]] و سروری داد و [[شهدای کربلا]] را نیز بر دیگر [[شهیدان]] [[فضیلت]] بخشید و این سیادت و [[برتری]] در عرصۀ [[قیامت]] هم مشهود خواهد بود. [[پیامبر خدا]] یک بار که به [[نقل]] از [[جبرئیل]]، از [[شهادت]] فرزندش خبر می‌داد، از جمله دعایش درخواست مقام سید الشهدایی برای [[حسین]] بود: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ فَبَارِكْ لَهُ فِي قَتْلِهِ وَ اجْعَلْهُ مِنْ سَادَاتِ الشُّهَدَاءِ}}<ref>عوالم (امام حسین)، ص۱۱۸.</ref>. [[میثم تمّار]] نیز در سخنانی که با "جبلۀ مکیّه" داشت، این تعبیر را دربارۀ آن حضرت گفت: {{متن حدیث|أَنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ سَيِّدُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ}}<ref>عوالم (امام حسین)، ص۳۴۸؛ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۲۰۳.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۵۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش