ثار الله در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۳۷: خط ۳۷:
خونی که از بهر قضیه توحید بر [[زمین]] ریخته می‌شود، تنها به [[خویشان]] مقتول اختصاص می‌یابد، بلکه تمام اعضای این خانواده را در برمی‌گیرد، همان‌گونه که مطالبه این خون نیز تنها به [[قاتل]] و [[ستمگر]] خانواده شرک و [[جاهلیت]] محدود نمی‌شود، بلکه تمام طرف‌های [[دشمنی]] از آن خانواده را شامل می‌شود: آمر، مجری و آنکه مقدمات این کار را فراهم آورده است و حتی بیننده‌ای که به این کار راضی بوده است. پس، این خانواده شرک است که بر خانواده توحید جنایت می‌کند و خانواده توحید بایستی از خانواده شرک انتقام بگیرد.
خونی که از بهر قضیه توحید بر [[زمین]] ریخته می‌شود، تنها به [[خویشان]] مقتول اختصاص می‌یابد، بلکه تمام اعضای این خانواده را در برمی‌گیرد، همان‌گونه که مطالبه این خون نیز تنها به [[قاتل]] و [[ستمگر]] خانواده شرک و [[جاهلیت]] محدود نمی‌شود، بلکه تمام طرف‌های [[دشمنی]] از آن خانواده را شامل می‌شود: آمر، مجری و آنکه مقدمات این کار را فراهم آورده است و حتی بیننده‌ای که به این کار راضی بوده است. پس، این خانواده شرک است که بر خانواده توحید جنایت می‌کند و خانواده توحید بایستی از خانواده شرک انتقام بگیرد.


[[حق]] انتقام در اینجا به عصر یا نسلی محدود نمی‌شود؛ زیرا تا آن هنگام که [[ظلم]] باقی است و خون خانواده توحید از سر ستم و دشمنی بر [[زمین]] جاری می‌شود و [[خانواده]] [[شرک]] این [[دشمنی]] و [[ستم]] را می‌پذیرد و از آن [[دفاع]] می‌کند و بدان [[رضایت]] دارد، [[انتقام]] حقی است که خانواده [[توحید]] می‌تواند آن را از خانواده شرک و [[جاهلیت]] بگیرد و هر نسلی از نسل‌های توحید ناگزیر باید [[خون‌خواهی]] کند و برای آن بکوشد تا [[ظلم و ستم]] را از میان بیرد. [[خون]] - که در اینجا خون [[شهید]] است- همواره [[ضمیر]] اعضای خانواده توحید را بانگ می‌زند و [[همت]] آنان را بر می‌انگیزد تا انتقام بگیرند و این خون همیشه در ضمیر [[مؤمنان]] همه نسل‌ها جوشان است تا انتقام او را بگیرند<ref>[[محمد مهدی آصفی|آصفی، محمد مهدی]]، [[بر آستان عاشورا ج۱ (کتاب)|بر آستان عاشورا]]، ج۱، ص ۲۹۲.</ref>.
[[حق]] انتقام در اینجا به عصر یا نسلی محدود نمی‌شود؛ زیرا تا آن هنگام که [[ظلم]] باقی است و خون خانواده توحید از سر ستم و دشمنی بر [[زمین]] جاری می‌شود و [[خانواده]] [[شرک]] این [[دشمنی]] و [[ستم]] را می‌پذیرد و از آن [[دفاع]] می‌کند و بدان [[رضایت]] دارد، [[انتقام]] حقی است که خانواده [[توحید]] می‌تواند آن را از خانواده شرک و [[جاهلیت]] بگیرد و هر نسلی از نسل‌های توحید ناگزیر باید [[خون‌خواهی]] کند و برای آن بکوشد تا [[ظلم و ستم]] را از میان بیرد. [[خون]] - که در اینجا خون [[شهید]] است- همواره ضمیر اعضای خانواده توحید را بانگ می‌زند و [[همت]] آنان را بر می‌انگیزد تا انتقام بگیرند و این خون همیشه در ضمیر [[مؤمنان]] همه نسل‌ها جوشان است تا انتقام او را بگیرند<ref>[[محمد مهدی آصفی|آصفی، محمد مهدی]]، [[بر آستان عاشورا ج۱ (کتاب)|بر آستان عاشورا]]، ج۱، ص ۲۹۲.</ref>.


== [[ثارالله]] ==
== [[ثارالله]] ==
خط ۴۶: خط ۴۶:
از همین جاست که در [[زیارت وارث]] [[حسین بن علی]] {{ع}} را مخاطب قرار می‌دهیم و می‌گوییم: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ‌}}<ref>درود بر تو ای خون خدا و فرزند خون او.</ref>.
از همین جاست که در [[زیارت وارث]] [[حسین بن علی]] {{ع}} را مخاطب قرار می‌دهیم و می‌گوییم: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ‌}}<ref>درود بر تو ای خون خدا و فرزند خون او.</ref>.


پیش از [[اسلام]]، در میان [[عرب‌ها]] رسم بود که پرچمی سرخ رنگ بر [[قبر]] مقتول می‌نهادند و این [[پرچم]] تا آن هنگام که انتقام خون او گرفته نمی‌شد همان جا می‌ماند تا خونی را که به [[ستم]] ریخته شده است به یاد افراد [[قبیله]] آورد و [[ضمیر]] آنان را بانگ زند و بیدار نگاه دارد.
پیش از [[اسلام]]، در میان [[عرب‌ها]] رسم بود که پرچمی سرخ رنگ بر [[قبر]] مقتول می‌نهادند و این [[پرچم]] تا آن هنگام که انتقام خون او گرفته نمی‌شد همان جا می‌ماند تا خونی را که به [[ستم]] ریخته شده است به یاد افراد [[قبیله]] آورد و ضمیر آنان را بانگ زند و بیدار نگاه دارد.


آنان که امروزه بارگاه [[امام حسین]] {{ع}} را [[زیارت]] می‌کنند، این پرچم سرخ رنگ را بر گنبد بارگاه او در اهتزاز می‌بینند تا انتقام را به یاد نسل‌های خانواده توحید آورد تا مبادا این [[امت]] بر ستم چشم برهم [[نهد]] و شادمان شود، در حالی که هنوز [[مؤمنان]] انتقام خونی را که از سرستم و [[دشمنی]] در [[کربلا]] ریخته شد، نگرفته‌اند<ref>[[محمد مهدی آصفی|آصفی، محمد مهدی]]، [[بر آستان عاشورا ج۱ (کتاب)|بر آستان عاشورا]]، ج۱، ص ۲۹۳.</ref>.
آنان که امروزه بارگاه [[امام حسین]] {{ع}} را [[زیارت]] می‌کنند، این پرچم سرخ رنگ را بر گنبد بارگاه او در اهتزاز می‌بینند تا انتقام را به یاد نسل‌های خانواده توحید آورد تا مبادا این [[امت]] بر ستم چشم برهم [[نهد]] و شادمان شود، در حالی که هنوز [[مؤمنان]] انتقام خونی را که از سرستم و [[دشمنی]] در [[کربلا]] ریخته شد، نگرفته‌اند<ref>[[محمد مهدی آصفی|آصفی، محمد مهدی]]، [[بر آستان عاشورا ج۱ (کتاب)|بر آستان عاشورا]]، ج۱، ص ۲۹۳.</ref>.
خط ۷۰: خط ۷۰:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:ثار الله]]
[[رده:کنیه‌ها و لقب‌های امام حسین]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
۱۱۲٬۶۳۷

ویرایش